محمد بن عبدالله بن محمد بن عمر بن علی بن ابی‌طالب مدنی عمری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوجعفر محمد بن عبدالله بن محمد بن عمر بن علی بن ابی طالب مدنی عمری اهل مدینه بود و از امام صادق(ع)[۱] و برادرش عیسی بن عبدالله عمری[۲]حدیث نقل کرده و در طریق برخی روایات واقع شده است.[۳] مادرش ام ولد[۴] و جده‌اش خدیجه دختر امام زین العابدین(ع) بود.[۵] پدرش عبدالله به دستور منصور از مدینه اخراج گردید[۶] و اواخر خلافت وی درگذشت.[۷]محمد پنج فرزند داشت که برخی از آنها در طالقان و مولتان، نوحی هند[۸] به پادشاهی رسیدند.[۹] عده‌ای از رجال‌نویسان او را امامی مذهب خوانده[۱۰] و ستوده‌اند.[۱۱] رساله کوچکی با عنوان نسخة الصادق دارد که آن را از امام صادق(ع) روایت کرده است.[۱۲].[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۲۵۹.
  2. تنقیح المقال ۳/۱۴۵.
  3. رجال النجاشی ۲/۲۵۹.
  4. لباب الانساب ۱/۳۶۱.
  5. تاریخ الاسلام ۹/۴۷۲.
  6. الکامل ۵/۵۴۴.
  7. تاریخ الاسلام ۹/۴۷۲.
  8. معجم البلدان ۵/۱۸۹.
  9. عمدة الطالب ۴۰۵.
  10. تنقیح المقال ۳/۱۴۵.
  11. رجال ابن داوود ۳۲۰ تنقیح المقال ۳/۱۴۵.
  12. رجال النجاشی ۲/۲۵۹ مجمع الرجال ۵/۲۴۸.
  13. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۳۹.