مسجد سمال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نام این مسجد در رجال نجاشی ضمن شرح حال ابواسحاق ثعلبة بن میمون اسدی یکی از اعلام محدثان و فقهای کوفه آمده است. نجاشی به سند خود نقل می‌کند که وقتی هارون الرشید در سفر حج از کوفه گذشت به طرف محلی به نام «مسجد سمال» رفت. ثعلبه در غرفه‌ای سر راه بود. هارون صدای او را که مشغول نماز وتر بود، شنید که دعا می‌کرد. او مردی فصیح و خوش سخن بود. هارون ایستاد تا دعای او را بشنود. آنها هم که جلو و پشت سر هارون بودند، ایستادند. سپس به وزیرش فضل بن ربیع گفت آنچه من شنیدم تو هم شنیدی؟ و بعد گفت: خوبان ما در کوفه هستند. مؤلف العتبات المقدسه می‌گوید: گمان می‌کنم این مسجد منسوب به آل ابی سمال باشد که در کوفه خاندانی بلند جایگاه بوده‌اند و جمعی از علما و محدثان میان آنها وجود داشته‌اند. خاندان ابی سمال با امام علی بن موسی الرضا(ع) ارتباطاتی داشته‌اند و در این باره حدیثی طولانی در کتاب‌های رجالی مسطور است. از رجال آنها ابراهیم بن ابی سمال، و اسماعیل بن ابی سمال هستند. ثعلبه خود از علمای لغت و ثقات قراء است و به کثرت عبادت و زهد موصوف است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. العتبات المقدسه فی الکوفه، ص۱۶۹؛ و کتاب‌های رجال شیعه در لفظ «ثعلبة بن میمون اسدی».
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۶۱.