فضل بن ربیع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وزیر و ادیب. پدرش وزیر منصور عباسی و خودش حاجب او بود. او از دشمنان سر سخت برامکه بود و در برانداختن آنان تأثیر بسیار داشت و پس از بر افتادن آن دودمان از سوی هارون به وزارت منصوب شده و در خلافت امین نیز وزارت داشت و چون مأمون به پیروزی رسید فضل متواری و مخفی گردید تا سرانجام مأمون او را بخشود و او نیز بقیه عمر را در گمنامی گذراند و سرانجام در طوس درگذشت.[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، چاپ دارالعلم للملایین، بیروت ۱۹۹۰م، ج۵، ص۱۴۸. المنجد، بطرس حرفوش. المشرف العام، دارالمشرق ص۵۲۸.
  2. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۶۲۱.