فضل بن ربیع
مقدمه
وزیر و ادیب. پدرش وزیر منصور عباسی و خودش حاجب او بود. او از دشمنان سر سخت برامکه بود و در برانداختن آنان تأثیر بسیار داشت و پس از بر افتادن آن دودمان از سوی هارون به وزارت منصوب شده و در خلافت امین نیز وزارت داشت و چون مأمون به پیروزی رسید فضل متواری و مخفی گردید تا سرانجام مأمون او را بخشود و او نیز بقیه عمر را در گمنامی گذراند و سرانجام در طوس درگذشت.[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، چاپ دارالعلم للملایین، بیروت ۱۹۹۰م، ج۵، ص۱۴۸. المنجد، بطرس حرفوش. المشرف العام، دارالمشرق ص۵۲۸.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۶۲۱.