مطالعه تطبیقی دستیابی به غیب در قرآن کریم و عهد عتیق (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
مطالعه تطبیقی دستیابی به غیب در قرآن کریم و عهد عتیق
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگانشیرین رجب‌زاده بی‌بی سادات رضی بهابادی
موضوعامامت، ولایت
مذهبشیعه
منتشر شده دردوفصلنامه کتاب قیم
وابسته بهدانشگاه یزد
محل نشریزد، ایران
تاریخ نشرپاییز و زمستان ۱۳۹۴
شماره۱۳
شماره صفحاتاز صفحه ۲۵ تا ۴۸ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

مطالعه تطبیقی دستیابی به غیب در قرآن کریم و عهد عتیق عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی مسئله غیب از دیدگاه قرآن کریم و عهد عتیق می‌پردازد. این مقاله ۲۴ صفحه‌ای به قلم شیرین رجب‌زاده و بی‌بی سادات رضی بهابادی نگاشته شده و در دوفصلنامه کتاب قیم (شماره ۱۳، پاییز و زمستان ۱۳۹۴) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «مسأله غیب از آموزه‌های مشترک ادیان الهی است و خبر دادن از آن، یکی از شاخصه‌های شناخت پیامبران ارسال شده از سوی خداوند است. از آنجا که مقایسه ادیان ابراهیمی در موضوعات اساسی، زمینه وحدت و نزدیکی هر چه بیشتر این ادیان را فراهم می‌آورد، این پژوهش در این راستا می‌کوشد، انواع غیب­‌گویی در قرآن و عهد عتیق را بکاود. در این دو کتاب مقدّس، خبر دادن از غیب به دو نوع کلّیِ پسندیده (ممدوح) و نکوهیده (ممنوع) تقسیم شده است. در هر دو کتاب، نبوت ـ با نام «نووئا» (נְבוּאָה) در عهد عتیق ـ غیب‌گویی ممدوح است که در این نوع خبر دادن از غیب، نبیّ الهی از راه وحی به غیب دست می‌یابد. امّا در غیب‌گویی ممنوع که مشتمل بر کهانت، سحر و جادوست، مورد تأیید قرآن و عهد عتیق نیست. در فرهنگ دینی برآمده از عهد عتیق و قرآن، جادوگری که با استفاده از ابزارهای ناپسندی چون بت، مشورت با مردگان، اندام حیوانات و... از امور غیبی با خبر شود، نکوهیده است. با این حال، کاهن در عهد عتیق مقام والایی دارد امّا در قرآن تأیید نگشته است. غیب‌گویی در امور عادّی، آموزه خاصّ عهد عتیق است که غیبگو با بهره‌گیری از ابزاری چون خواب، قرعه، پیکان، آب و... از غیب مطّلع می‌گردد».[۱]

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورندگان

شیرین رجب‌زاده (پدیدآورنده)
بخش آغازین خالی است
بی‌بی سادات رضی بهابادی (پدیدآورنده)
بی‌بی سادات رضی بهابادی
خانم دکتر بی‌بی سادات رضی بهابادی (متولد ۱۳۴۸ش، یزد)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث در دانشگاه تهران به اتمام رساند. عضویت در هیئت علمی گروه علوم قرآن دانشگاه الزهرا (س)، مشاور رئیس دانشگاه الزهرا (س) در امور ایثارگران و عضویت در هیئت تحریریه بانوان شیعه از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌های دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «آموزه‌های خاص عهد عتیق در موضوع نبوت در مقایسه با قرآن»، «نگرشی نوین بر تاریخ و علوم قرآن»، «مطالعه تطبیقی دستیابی به غیب در قرآن کریم و عهد عتیق»، «عصمت حضرت محمد در قرآن»، «گونه‌شناسی روایات تفسیری امام موسی کاظم (ع)» و «آموزه‌های خاص عهد عتیق در باب نبوت در مقایسه با قرآن کریم» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن