موسی بن بکر واسطی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

موسی بن بکر واسطی کوفی در اصل کوفی بود[۱] و از یاران امام جعفر صادق[۲] و امام موسی کاظم[۳] به شمار می‌‌رفت. روایاتی را از امام صادق و امام کاظم(ع)،[۴] بکیر و زراره[۵] نقل کرده است و محمد بن ابی عمیر،[۶] صفوان بن یحیی،[۷] علی بن حکم،[۸] خلف بن حماد[۹] و محمد بن سنان[۱۰] از وی روایت کرده‌اند. رجال شناسان موسی را واقفی مذهب دانسته‌اند،[۱۱] به همین جهت برخی ایشان را ضعیف شمرده‌اند.[۱۲] او دارای کتاب الحدیث است.[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۳۵۹.
  2. رجال البرقی، ص۳۰.
  3. رجال الطوسی، ص۳۵۹؛ رجال البرقی، ص۴۸.
  4. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۳۹؛ رجال ابن داود، ص۳۵۴.
  5. معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۳۱.
  6. جامع المقال، ص۹۱.
  7. تنقیح المقال، ج۳، ص۲۵۴.
  8. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۳۹.
  9. منهج المقال، ص۳۴۷.
  10. جامع المقال، ص۹۱.
  11. معالم العلماء، ص۱۲۰؛ قاموس الرجال، ج۹، ص۱۳۹.
  12. خلاصة الاقوال، ص۲۵۷.
  13. الذریعه، ج۶، ص۳۶۹.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۹۳.