مکان قصی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا[۱]. این آیه دوران بارداری حضرت مریم را بیان می‌کند. او قبل از آنکه به شوهر برود آبستن شده بود از بیم تهمت مردم نگران بود «برای هر دختری که سال‌ها سمبل پاکی، عفت و تقوی و پرهیزگاری و نمونه‌ای در عبادت و بندگی خدا بوده، زاهدان و عابدان بنی اسرائیل به کفالت او از طفولیت افتخار می‌کرد... بسیار دردناک است که یک روز احساس کند همه این سرمایه معنوی‌اش به خطر افتاده است و در گرداب اتهامی قرار گرفته که بدترین اتهامات محسوب می‌شود»[۲]. «تاب ماندن در معبد بیت المقدس را از دست داد و تصمیم گرفت به زادگاه خود که دارای زیارتگاه و کلیسائی بود برود شاید به دور از دید مردمی که ممکن است این اتهامات را به وی وارد کند به زندگی ادامه دهد تا ببیند چه خواهد شد»[۳].[۴]

مکان قصی (دوردست) کجا بوده؟

«بسیاری معتقدند شهر «ناصره» بوده است و شاید در آن شهر نیز پیوسته در خانه می‌ماند و کمتر قدم بیرون می‌گذاشت»[۵]. حضرت مریم در بیت لحم حضرت عیسی را به دنیا آورد ولی قبل از آن به «ناصره» پناه برده بود و جای دوردست؛ جای دور از بیت المقدس می‌باشد.[۶]

منابع

پانویس

  1. «پس (مریم) بدو باردار شد و با او در جایگاهی دور گوشه گزید» سوره مریم، آیه ۲۲.
  2. تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۳.
  3. قصه‌های قرآن، تویسرکانی، ص۲۵۱.
  4. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۷۷۹.
  5. تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۳.
  6. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۷۸۰.