میناء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

در برخی منابع تاریخی در ذیل عنوان سریه زید بن حارثه از این مکان سخن به میان رفته و آمده که پیامبر(ص)، زید بن حارثه را همراه با گروهی به سوی مدین فرستاد. آنان در این مأموریت، چند تن از مردم میناء را که از ساحل نشینان دریای احمر بودند، به اسارت گرفته، به مدینه آوردند.[۱] حموی، میناء مذکور را از اوایل نواحی مصر برشمرده است.[۲] برخی از متأخرین نیز، با استفاده از متن این گزارش تاریخی، منظور از میناء را در اینجا، سواحل اطراف مدین[۳] یعنی سواحل خلیج عقبه و به احتمال بیشتر بندر آن دانسته‌اند؛ زیرا این خلیج دارای بنادری بوده که مهم‌ترین آنها مقنی، حقل و آبله –که امروزه به عقبه معروف است - بوده است. ضمن این که «حموی» همچنین، از سلسله کوه‌هایی در مصر موسوم به «ابی میناء» نام برده است.[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. .ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۳۵؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۹۶.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۴۶.
  3. «مدین، سرزمین مجاور ساحل شرقی خلیج عقبه، از شهر عقبه در شمال تا ضُبه در جنوب است».
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۲۴۵.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۰۸.