نامه امام رضا به فرزندش
مقدمه
بزنطی که از راویان دانشمند شیعه و مورد وثوق حضرت رضا (ع) بود، می‌گوید: «نامه‌ای را که حضرت رضا (ع) آن را برای فرزندش امام جواد (ع) و از خراسان به مدینه نوشته بودند خواندم، در آن مرقوم شده بود: پسرم! به من خبر رسیده هرگاه اراده بیرون رفتن از خانه داری، وقتی سوار مرکب می‌شوی، خادمان تو را از درب کوچک خانه بیرون می‌برند، این از بخل آنان است، برای این که خیر تو به کسی نرسد. من از تو می‌خواهم به حقّی که به عنوان پدر و امام بر تو دارم، رفت و آمدت از درب بزرگ باشد. به هنگام رفت و آمد، درهم و دینار با خود بردار، تا هر کس از تو خواست، به او عنایت کنی. اگر عموهایت خواستند، کمتر از پنجاه دینار نده و اضافه‌تر از آن را هم آزادی بپردازی و اگر عمه‌هایت خواستند، کمتر از بیست‌وپنج درهم مده، بیشتر از این آزادی که بپردازی. من می‌خواهم خدا تو را مقام و مرتبه عنایت کند، انفاق کن و از سوی صاحب عرش، تنگ‌دستی و نداری را مترس»[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۸، حدیث ۲۰.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۷۶۲.