نبأ عظیم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نبأ عظیم یعنی خبر بزرگ و مهمّ، که در آیۀ عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ* عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ[۱] آمده است. غیر از مفهوم آن‌که رستاخیز و روز قیامت است، در روایات متعدّدی بر وجود امام علی (ع) تأویل شده است[۲].

مقدمه

امام باقر (ع) فرموده: آنچه مردم دربارۀ آن از یکدیگر می‌پرسند، دربارۀ حضرت علی (ع) است و آن حضرت می‌فرمود: خداوند را آیت و نشانه‌ای بزرگتر از من و خبری عظیم‌تر از من نیست: «ما للّه آیة هی أکبر منّی و لا للّه من نباء أعظم منّی»[۳]. علامه مجلسی روایات مربوط به آن را با عنوان باب انّه (ع) النبأ العظیم و الآیة الکبری[۴] آورده که مضمون این روایات آن است که مردم دربارۀ این خبر بزرگ (ولایت علی) با هم گفتگو و از هم سؤال می‌کنند و دربارۀ آن اختلاف دارند، برخی به ولایتش ایمان دارند، برخی هم منکر آنند. در سخنی حضرت علی (ع) در جنگ صفین به یکی از شامیان که به نبرد او آمده بود فرمود: «أنا و اللّه النّبأ العظیم الّذی فیه اختلفتم و علی ولایتی تنازعتم و عن ولایتی رجعتم بعد ما قبلتم...»[۵]. پیامبر خدا (ص) هم خطاب به حضرت علی (ع) فرموده بود: «یا علیّ... و أنت النّبأ العظیم و أنت الصّراط المستقیم»[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. سوره نبأ، آیه ۱ و ۲
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۰۴.
  3. کافی، ج ۱ ص ۲۰۷
  4. بحارالأنوار، ج ۳۶ ص ۱
  5. بحارالأنوار، ج ۳۶ ص ۳
  6. بحارالأنوار، ج ۳۶ ص ۴
  7. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۶۹.