نجات بخشی در آیین زرتشت (مقاله)
| نجات بخشی در آیین زرتشت | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی-پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد سپهری |
| موضوع | مهدویت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
| وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۳۸۳ |
| شماره | ۳۳ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۴۳ تا ۱۵۴ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
نجات بخشی در آیین زرتشت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی دیدگاه زرتشت درباره موعود نهایی (سوشیانت) می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۲ صفحه‌ای به قلم محمد سپهری نگاشته شده و در فصلنامه قبسات (شماره ۳۳، پاییز ۱۳۸۳) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «همه ادیان جهان به گونه‌ای معتقدند که هرگاه بشر به لحاظ معنوی و اخلاقی پا در انحطاط و ورطه هلاک گذارد، و از مبدأ هستی فاصله گیرد، و جهان را تاریکی جهل، غفلت و ستم در برگیرد، شخصیتی نجات‌دهنده ظهور خواهد کرد. در هر آیینی، به صورت رمز به حقایقی اشاره شده که با معتقدات آیین‌های دیگری توافق و هماهنگی دارد. در آیین مزدیسنا هم اعتقاد به موعود نهایی و منجی آخرالزمان، از عقاید رایج و استوار است و در متون مقدّس زرتشتی (اوستا و کتب روایی پهلوی) افزون بر بشارت و اشارت به ظهور رهاننده عدالت‌گستر (سوشیانت)، از تولّد، ظهور، یاران و دستاوردهای نهضت او سخن گفته شده است».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- سوشیانت
- تولّد موعودهای مزدیسنا
- زادگاه سوشیانت
- زمان ظهور سوشیانت
- محلّ ظهور سوشیانت
- یاوران سوشیانس
- نشانه‌های ظهور
- نتیجه
- منابع و مآخذ
دربارهٔ پدیدآورنده
