نسبت پدیده وحی با معرفتهای نشأتگرفته از ضمیر ناخودآگاه انسان (مقاله)
نسبت پدیده وحی با معرفتهای نشأتگرفته از ضمیر ناخودآگاه انسان | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | یدالله دادجو |
موضوع | وحی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه پژوهشهای فلسفی کلامی |
وابسته به | دانشگاه قم |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | پاییز ۱۳۹۲ |
شماره | ۵۷ |
شماره صفحات | از صفحه ۶۵ تا ۹۰ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
نسبت پدیده وحی با معرفتهای نشأتگرفته از ضمیر ناخودآگاه انسان عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی میپردازد. این مقاله ۲۴ صفحهای به قلم یدالله دادجو نگاشته شده و در فصلنامه پژوهشهای فلسفی کلامی (شماره ۵۷، پاییز ۱۳۹۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «دیدگاه صحیح درباره پدیده وحی این است که وحی حقیقتی است الهی که از سوی خداوند تعالی بر برخی از بندگان برگزیدهاش نازل شده است تا راهنمای دورافتادگان قافله کمال باشند. رهیافت دیگری نیز در تفسیر وحی ارائه شده که عبارت است از وحی نفسی».
- نویسنده در ادامه چکیده خود مینویسد: «بر اساس این دیدگاه، وحی پدیدهای است برآمده از نفس و وجود انسان و انعکاسی است از ضمیر ناخودآگاه بشر. صاحبان این تفکر به علت عدم درک وحی حقیقی و منشأ الهی آن به این دیدگاه روی آوردهاند که گروهی از دانشمندان غربی از جمله معتقدان به این تفکر هستند. البته این گروه از اندیشمندان برای این تفسیر از وحی هیچ دلیل عقلی و نقلیای ارائه نکردهاند و صرفا به ادعا اکتفا کردهاند. از سوی دیگر، دلیل قطعی و خردپسند برای اثبات وحی قرآنی ارائه شده است. همچنین رویکرد وحی نفسی لوازم و پیامدهای منفی
دارد».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- طرح مسئله؛
- خواب مصنوعی و کشف ضمیر ناخودآگاه؛
- تعریف وحی نفسی؛
- مقدمات وحی نفسی؛
- وحی نفسی از دیدگاه برخی اندیشمندان غربی؛
- ارزیابی و نقد نظریه وحی نفسانی؛
- حفظ نوع انسانی و رفع اختلاف؛
- مقتضای اصل هدایت عامه؛
- نتیجهگیری؛
- فهرست منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر یدالله دادجو (متولد ۱۳۴۳ش، رودسر)، تحصیلات حوزوی را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد تقی بهجت فومنی، محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی به اتمام رساند. وی در کنار دروس متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع کارشناسی ادبیات عرب دانشگاه شهید چمران اهواز پیگیری کرد. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بقیةالله فروغ حیاتبخش هستی»، «وحیشناسی»، «نسبت پدیده وحی با معرفتهای نشأتگرفته از ضمیر ناخودآگاه انسان»، «تحلیل وحی در اندیشه ابنعربی»، «همسانی یا تفاوت وحی و نبوغ»، «وحی و واژگان همگون» و «امکان و ماهیت وحی» برخی از این آثار است.[۲]