همسانی یا تفاوت وحی و نبوغ (مقاله)
همسانی یا تفاوت وحی و نبوغ | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | یدالله دادجو |
موضوع | مجاری علم لدنی امام، وحی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه آیین حکمت |
وابسته به | دانشگاه باقرالعلوم |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | بهار ۱۳۹۳ |
شماره | ۱۹ |
شماره صفحات | از صفحه ۶۵ تا ۸۴ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
همسانی یا تفاوت وحی و نبوغ عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی تحلیل همسانی وحی و نبوغ با رویکرد عقلی و نقلی میپردازد. این مقاله ۲۰ صفحهای به قلم یدالله دادجو نگاشته شده و در فصلنامه آیین حکمت (شماره ۱۹، بهار ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «وحی پدیدهای است که برخی از بندگان برگزیده و شایسته الهی با آن با خداوند تعالی ارتباط برقرار میکنند تا برنامه رستگاری و سعادت جاودانی را از او دریافت و برای هدایت بشر به قلههای کمال ابلاغ کنند. برخی از دانشمندان به دلیل ناتوانی از شناخت صحیح حقیقت وحی تفسیر نادرستی از وحی ارائه داده و آن را همسان با نبوغ دانستهاند و پیامبر را نابغههایی خلاق معرفی کردهاند که در برهههایی از تاریخ بشر در عرصه زندگی اجتماعی درخشیدهاند و با بهرهگیری از نبوغ و هوش ذاتی خود اصول و قوانینی را برای هدایت و سعادت و سلامت روانی و اخلاقی بشر آوردهاند».
- نویسنده در ادامه چکیده خود مینویسد: «ولی این تحلیل از وحی پذیرفته نیست، زیرا وحی و نبوغ دو حقیقت کاملا متمایز و جدا از هماند؛ نبوغ امری فکری، و مرتبط با ساختارهای طبیعی، ذهنی و مغزی انسان است، در حالی که وحی دانشی از سنخ علم حضوری است که قلب و روح پیامبر آن را اخذ و تلقی میکند. معرفتهای حاصل از نبوغ خطاپذیرند ولی معرفتهای وحیانی خطاپذیر نیستند. معرفتهای حاصل از نبوغ محدود به مسائل و موارد خاصی هستند ولی معارف وحیانی همه ابعاد زندگی انسان را در بر میگیرند. در این مقاله، تحلیل همسانی وحی با نبوغ با رویکرد عقلی و نقلی مورد بررسی و نقد قرار گرفته است».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- واژهشناسی:
- وحی؛
- نبوغ؛
- تفسیر وحی به نبوغ؛
- ارزیابی و نقد نظریه همسانی وحی و نبوع؛
- نتیجهگیری؛
- کتابنامه.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر یدالله دادجو (متولد ۱۳۴۳ش، رودسر)، تحصیلات حوزوی را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد تقی بهجت فومنی، محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی به اتمام رساند. وی در کنار دروس متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع کارشناسی ادبیات عرب دانشگاه شهید چمران اهواز پیگیری کرد. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بقیةالله فروغ حیاتبخش هستی»، «وحیشناسی»، «نسبت پدیده وحی با معرفتهای نشأتگرفته از ضمیر ناخودآگاه انسان»، «تحلیل وحی در اندیشه ابنعربی»، «همسانی یا تفاوت وحی و نبوغ»، «وحی و واژگان همگون» و «امکان و ماهیت وحی» برخی از این آثار است.[۲]