نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب (مقاله)
نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی معنا و کاربرد واژه ام‌الکتاب در قرآن کریم می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم علی رضا فخاری نگاشته شده و در فصلنامه سراج منیر (شماره ۲، بهار ۱۳۹۰) منتشر گشته است.[۱]
| نسبیت معنایی در کاربرد قرآنی ام‌الکتاب | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی ترویجی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | علی رضا فخاری |
| موضوع | امامت، ولایت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه سراج منیر |
| وابسته به | دانشگاه علامه طباطبائی |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۹۰ |
| شماره | ۲ |
| شماره صفحات | از صفحه ۲۹ تا ۵۰ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «اصطلاح ام‌الکتاب سه بار در آیات قرآن به کار رفته است. نظرهای گوناگونی در این باره بیان شده است که باید گفت اتفاق نظر چشمگیری در میان آنها دیده نمی‌شود. برخی آن را در هر سه آیه یکی انگاشته و منطبق بر لوح محفوظ تلقّی کرده‌اند. عدّه‌ای دیگر نیز تفاوت‌هایی میان سه کاربرد قائل شده‌اند. به نظر می‌رسد که هر آیه را در عین عنایت به دیگر آیات - به ویژه دو کاربرد دیگر - نباید از نظر معنایی با هم خلط نمود و باید هر یک را در جای خود بررسی کرد. با تأمّل در سیاق این آیات می‌توان بدین نتیجه رسید که این اصطلاح در مواضع مختلف به مدلول خاصّی دلالت دارد که جدا از دلالت آن در موضع دیگر است. از این روی می‌توان گفت که عبارت ام‌الکتاب در آیات قرآن از معنای نسبی برخوردار است و معانی متعدّدی را حَسَب جایگاه خود برمی‌تابد؛ به‌طوری که در آیه‌ای به بخشی از کتابِ نازل شده بر پیامبر اسلام(ص)، در آیه‌ی دیگری به منشأ امور تشریعی و در آیه‌ای دیگر به مرجع اموری تکوینی دلالت دارد. وجه مشترک این اصطلاح در این است که در هر سه مورد اتّصال آن به منبع الهی و وحی کاملاً روشن است».
فهرست مقاله
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
