نماز حاجت
مقدمه
از ناحیه مقدسه حضرت مهدی (ع) روایت شده است که هر کسی که حاجتی دارد، باید بعد از نیمه شب جمعه، غسل کند و به محل نماز خود رفته و دو رکعت نماز بگذارد. در هر رکعت سوره حمد را بخواند و چون به آیه ﴿ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾[۱] رسید، صد مرتبه آن را تکرار کند، سپس حمد را کامل کرده و سوره را نیز بخواند رکوع و سجده نماید. در رکوع « سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ» را هفت مرتبه بگوید و در سجده‌ها نیز هر کدام هفت بار « سُبْحَانَ رَبِّیَ الْأَعْلَی وَ بِحَمْدِهِ» بگوید. آنگاه خداوند هر گونه حاجتی که داشته باشد برآورده می‌‌کند، مگر آنکه حاجت او در برگیرنده قطع صله‌رحم باشد[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم» سوره فاتحه، آیه ۵.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۸۷؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۴۰.