نگرانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

منظور از نگرانی، دغدغه خاطر آن حضرت از انقطاع وحی پس از وقفه‌ای کوتاه در نزول آن است. این معنا دلیل بر این است که شخصیت پیامبر مستقل از وحی و مسئله وحی در اختیار ایشان نبوده است.

  1. وَالضُّحَى * وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى * مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى[۱][۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «سوگند به روشنایی روز، * و سوگند به شب چون آرام گیرد * که پروردگارت تو را رها نکرده و (از تو) آزرده نشده است» سوره ضحی، آیه ۱-۸.
  2. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۸۹۷.