هزار منقبت
مقدمه
می‌توان از علی(ع) به عنوان مرد هزار منقبت یاد کرد. در فرهنگ عامّه نیز واژۀ هزار که کثرت را می‌رساند دربارۀ فضایل مختلفی از آن حضرت آمده است. زخم‌های فراوانی که در نبرد بدر و احد و حنین بر پیکر او وارد شده بود، از او رزمنده‌ای با هزار زخم پدید آورد. علم فراوان او نیز هزار شعبه داشت و خود وی نقل می‌کند که رسول خدا در آخرین لحظۀ حیات، هزار در علم به من آموخت که از هردری، هزار در دیگر گشوده می‌شد[۱]. در عبادت نیز کسی به علی(ع) نمی‌رسید. به فرمودۀ امام صادق حضرت علی(ع) در آخر عمر خویش در هرشب و روز هزار رکعت نماز می‌خواند: «إنّ علیّا(ع) کان فی آخر عمره یصلّی فی کلّ یوم و لیلة ألف رکعة»[۲]. در شجاعت نیز آن حضرت بی‌نظیر بود و کسی همچون عمرو بن عبدودّ را در جنگ خندق به هلاکت رساند که با هزار مرد جنگی برابر بود. خود حضرت فرموده است: «إنّی قتلت عمرو بن عبدودّ و کان یعدّ بألف رجل»[۳]. در رسیدگی به محرومان و صدقات جاریه و امور خیریّه نیز پیشقدم بود و به نقل امام صادق(ع) و روایات دیگر، از دسترنج خویش هزار برده را خرید و در راه خدا آزاد کرد: «أعتق علیّ(ع) ألف مملوک ممّا عملت یداه»[۴]. نیز آن حضرت صدهزار هستۀ خرما کاشت[۵] و آنچه را می‌کاشت و به دست می‌آمد، وقف فقرا می‌کرد، یا صدقه می‌داد. نیز معروف است که علی(ع) هزار اسم دارد و خداوند هزار و یک اسم. اینها گوشه‌ای از فضایل بیشمار آن حضرت است که در فرهنگ مردمی با رقم هزار شکل گرفته و از او چهره‌ای هزار منقبت ساخته است[۶].
منابع
پانویس
- ↑ ارشاد مفید، ج ۱ ص۱۸۶
- ↑ تهذیب، ج ۳ ص۷۱ ح ۲۱۵. هزار رکعت نماز در شبانه‌روز، عبادتی است که درباره امام حسین و امام سجاد هم نقل شده است. چون این موضوع برای برخی باورنکردنی و اغراق‌آمیز جلوه نموده، علامه امینی در بحثی مبسوط، هم اسناد و مدارک مفصّل آن را آورده و هم پاسخی مستدل به شبهه آفرینان داده و هم از نظر عملی ثابت کرده که امکان دارد، در یک شب یا یک شبانه‌روز هزار رکعت نماز خواند. ر. ک: «الغدیر»، ج ۵ ص۲۵.
- ↑ موسوعة الامام علی بن ابی‌طالب، ج ۱ ص۲۱۹ به نقل از خصال ۵۷۹/۱.
- ↑ بحارالأنوار، ج ۶۷ ص۱۱۹. مناقب، ج ۲ ص۱۲۲.
- ↑ موسوعة الإمام علی بن ابی‌طالب، ج ۹ ص۳۷۰.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۶۰۶.