وادی یابس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«وادی یابس» به‌معنای سرزمین خشک و سوزان است. در روایت است که سفیانی از وادی یابس خروج می‌کند و وارد دمشق می‌شود[۱]. مراد از وادی یابس، منطقه خشک و بی‌آب و علفی است که در شرق فلسطین و غرب اردن قرار دارد و نیز منطقه‌ای سنگلاخی است که از سنگ‌های آنجا، سنگ آسیاب می‌سازند و خانواده سفیانی در آن منطقه زندگی می‌کند[۲]. در برخی منابع آمده است که «یابس» نام دیگر «بیداء» است[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۵.
  2. روزگار رهایی، ج ۲، ص۱۰۸۳.
  3. مهدی موعود، علی دوانی، پاورقی ص۷۷۳.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۵۱.