وحی قرآنی از نظر شیخ مفید و صدرا (مقاله)
وحی قرآنی از نظر شیخ مفید و صدرا عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی دیدگاه شیخ مفید و صدرا در باب وحی قرآنی می‌پردازد. این مقاله ۲۲ صفحه‌ای به قلم مرتضی کشاورز نگاشته شده و در دوفصلنامه جستارهای فلسفی (شماره ۲۲، زمستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
| وحی قرآنی از نظر شیخ مفید و صدرا | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | مرتضی کشاورز |
| موضوع | وحی، وحی در کلام اسلامی، وحی در حکمت اسلامی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوفصلنامه جستارهای فلسفی |
| وابسته به | دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر | زمستان ۱۳۹۱ |
| شماره | ۲۲ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۰۳ تا ۱۳۰ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسد: «شیخ مفید و صدرا به الهی بودن وحی قرآنی معتقداند. شیخ مفید قائل به حدوث کلام الهی است اما صدرا بنابر تفکیک کلام الهی از کتاب الهی، کلام الهی را قدیم ولی کتاب الهی را حادث می‌داند».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود می‌نویسد: «شیخ مفید با انکار نزول جمعی حقایق وحیانی قرآن تنها به نزول تدریجی معارف جزیی وحیانی قائل است اما صدرا با مبانی فلسفی خاص خود هم نزول حقایق معارف وحیانی را بر قلب پیامبر (ص) تبیین کرده و هم قائل به نزول معارف جزئی وحیانی است. شیخ مفید اصرار بر اعجاز لفظی قرآن دارد، اما صدرا گرچه قائل به اعجاز لفظی است ولی تأکید بر اعجاز معنوی قرآن دارد».[۱]
فهرست مقاله
دربارهٔ پدیدآورنده
در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.