اهل کتاب در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس [[تعالیم قرآن]] [[کریم]] و روایت‌های صادر شده از [[اهل بیت]]{{عم}} از جمله [[احادیث]] منقول از [[امام رضا]]{{ع}} آن دسته از اهل کتاب که در عصر [[حاکمیت]] [[شرایع]] خود از آموزه‌های شرایع [[منحرف]] شدند و نیز آنان که [[پس از ظهور]] اسلام، نبوت پیامبر خاتم و [[کتاب آسمانی]] آن حضرت را [[انکار]] کردند و بر [[عقاید]] گذشته خود باقی مانده‌اند انسان‌هایی [[گمراه]] و [[منحرف]] به شمار می‌روند که هم در [[دنیا]] مورد [[غضب خداوند]] و [[موحدان]] [[راستین]] [[الهی]] بوده و هم در [[آخرت]] در معرض [[کیفر]] و [[عذاب الهی]] قرار خواهند گرفت. در [[حدیثی]] از [[امام رضا]]{{ع}} به نقل از [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} آماده است که آن [[حضرت]] از [[رئیس]] [[یهودیان]] سؤال کرد که [[یهود]] پس از [[حضرت موسی]]{{ع}} به چند [[فرقه]] تقسیم شدند که وی شمار خاصی را ذکر کرد ولی آن حضرت سخن و ادعای وی را [[تکذیب]] کرده و فرمود: «به [[خدا]] [[سوگند]] اگر برای من [[کرسی]] [[قضاوت]] قرار داده شود میان [[اهل تورات]] با تورات‌شان و میان [[اهل انجیل]] با انجیل‌شان و [[اهل قرآن]] با قرآن‌شان قضاوت خواهم کرد». سپس فرمود: «یهود پس از [[موسی]] هفتادویک فرقه شدند که هفتاد فرقه آنان در آتش‌اند و تنها یک فرقه [[اهل]] نجات‌اند و آنان کسانی هستند که پس از موسی{{ع}} از [[یوشع بن نون]] [[وصیّ]] آن حضرت [[پیروی]] کردند و [[نصاری]] نیز هفتادودو فرقه شدند که هفتادویک فرقه از آنان در آتش‌اند و تنها یک فرقه از آنان در [[بهشت]] هستند و آنان کسانی‌اند که پس از [[حضرت عیسی]]{{ع}} از [[شمعون]] وصیّ آن حضرت پیروی نمودند»<ref>مسند الإمام الرضا{{ع}}، ج۱، ص۱۲۳.</ref>. در [[نقلی]] دیگر از آن حضرت نیز از [[کفر]] برخی از [[پیروان]] [[شریعت]] حضرت عیسی{{ع}} به خاطر [[غلو]] در آن حضرت پس از وی و کفر برخی از پیروان شریعت حضرت موسی{{ع}} به خاطر [[بغض]] نسبت به حضرت عیسی{{ع}} سخن به میان آمده است<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۶۸.</ref>. همچنین در [[تفسیر آیه]] ۱۰۶ [[سوره یوسف]] که از عدم [[ایمان]] گروهی از [[انسان‌ها]] و [[شرک]] آنان به [[خداوند]] یاد شده از امام رضا{{ع}} نقل شده است که مراد از این افراد [[اهل کتاب]] هستند که به خداوند و [[معاد]] و [[تورات]] و [[انجیل]] ایمان آوردند سپس با [[انکار]] [[قرآن]] و [[نبوت]] [[پیامبر اسلام]] [[شرک]] ورزیدند<ref>بحار الأنوار، ج۵۵، ص۳۱۷.</ref> در [[تفسیر آیه]] ۱۰۵ بقره که از عدم رغبت [[اهل کتاب]] و [[مشرکان]] نسبت به نازل شدن خیر به [[مسلمانان]] از سوی [[خداوند]] یاد شده از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] است که خداوند در این [[آیه]] [[یهود]] و [[نصاری]] و مشرکان را [[مذمت]] نموده است زیرا آنان [[دوست]] ندارند که خداوند در [[شرف]] و [[فضیلت]] [[حضرت محمد]]{{صل}} و [[علی]] و [[اهل‌بیت]] ایشان آیه‌ای نازل کند. از این‌رو [[عالمان]] یهود و نصاری [[عوام]] و هم‌کیشان خود را از [[احتجاج]] و [[سخن گفتن]] با [[پیامبر اسلام]] منع می‌کردند تا مبادا [[حجت]] و [[برهان]] آن [[حضرت]] غالب شود و آنان از [[آیین]] خود دست برداشته و به پیامبر اسلام [[ایمان]] آوردند<ref>تفسیر العسکری{{ع}}، ص۴۸۸.</ref>. در [[نقلی]] دیگر منسوب به آن حضرت اهل کتاب مورد [[نفرین]] قرار گرفته‌اند و از [[خداوند متعال]] برای آنان در خواست [[عذاب]] شده است<ref>فقه الرضا{{ع}}، ص۴۰۵.</ref>. در احادیثی دیگر آن حضرت شارب خمر را همچون [[بت‌پرست]] و زناکننده با [[مادر]] خود در [[حرم]] [[الهی]] دانست و فرمود چنین افرادی در [[قیامت]] همراه با یهود و [[انصاری]] و [[مجوسیان]] و مشرکان [[محشور]] می‌گردند<ref>مستدرک الوسائل، ج۱۷، ص۴۵.</ref>. و نیز مغبض [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} را همانند کسی دانست که بر [[آیین یهود]] و نصاری از [[دنیا]] می‌رود<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۸۶۴.</ref>. در نقلی دیگر امام رضا{{ع}}<ref>فقه الرضا{{ع}}، ص۳۹۸.</ref> از [[امام باقر]]{{ع}}<ref>قرب الإسناد، ص۷۱.</ref> و [[امام صادق]]{{ع}}<ref>وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۶۵.</ref> نیز از [[رسول خدا]]{{صل}} روایت کرده، به مسلمانان توصیه شده است که هرگاه شخص [[یهودی]] یا [[مسیحی]] یا مجوسی یا دیگر [[پیروان]] [[عقاید]] غیر [[اسلامی]] را [[مشاهده]] کردید جملات {{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنِي عَلَيْكَ بِالْإِسْلَامِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِيّاً وَ بِعَلِيٍّ إِمَاماً وَ بِالْمُؤْمِنِينَ إِخْوَاناً وَ بِالْكَعْبَةِ قِبْلَةً}} را بر زبان جاری نمایند و سپس در این [[روایت‌ها]] آمده است که هرکس هنگام مشاهده پیروان دیگر عقاید این جملات را بر زبان جاری کند خداوند میان او و آنان در [[آتش جهنم]] جمع نخواهد کرد و وی را از [[عذاب]] [[جهنم]] [[نجات]] خواهد داد و نیز از آن [[حضرت]] [[روایت]] شده است که هرگاه برای [[یهود]] یا [[مسیحی]] دعایی کردید تنها برای دنیای وی [[دعا]] نموده و بگویید: {{متن حدیث|بَارَكَ‏ اللَّهُ‏ لَكَ‏ فِي‏ الدُّنْيَا}}<ref>الکافی، ج۲، ص۶۵.</ref><ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[اهل کتاب - کمپانی زارع (مقاله)|مقاله «اهل کتاب»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۶۸۶.</ref>