واقعه کربلا در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیکاری به یاد ماندنی
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
[[شمر بن ذی الجوشن]] با نگاهی به آتش درون خندق، فریاد زد: ای [[حسین]]! قبل از [[قیامت]]، برای ورود به [[آتش]] [[شتاب]] کردی. [[امام]]{{ع}} بدو پاسخ داد: تو در افتادن به آتش سزاوارتری<ref>مقتل مقرم، ص۲۷۷.</ref>. | [[شمر بن ذی الجوشن]] با نگاهی به آتش درون خندق، فریاد زد: ای [[حسین]]! قبل از [[قیامت]]، برای ورود به [[آتش]] [[شتاب]] کردی. [[امام]]{{ع}} بدو پاسخ داد: تو در افتادن به آتش سزاوارتری<ref>مقتل مقرم، ص۲۷۷.</ref>. | ||
[[مسلم بن عوسجه]] یکی از [[یاران | [[مسلم بن عوسجه]] یکی از [[یاران اباعبدالله]]{{ع}} خواست با تیری [[شمر]] را [[هدف]] قرار دهد که امام{{ع}} او را از این کار بازداشت و فرمود: بدو تیر شلیک مکن زیرا من [[دوست]] ندارم آغازگر [[جنگ]] با آنان باشم<ref>مقتل مقرم، ص۲۷۷؛ تاریخ طبری، ج۳، ص۳۱۸.</ref>. | ||
به گفته [[تاریخ‌نگاران]]: برخی از [[یاران امام]]{{ع}} پس از ایراد نخستین [[سخنرانی]] [[حضرت]] با [[مردم]] به [[گفت‌وگو]] پرداختند و امام{{ع}} در برابر [[دشمن]] [[قرآن]] را گشود و بر سر گرفت و بار دوم آنان را مخاطب ساخت و فرمود: | به گفته [[تاریخ‌نگاران]]: برخی از [[یاران امام]]{{ع}} پس از ایراد نخستین [[سخنرانی]] [[حضرت]] با [[مردم]] به [[گفت‌وگو]] پرداختند و امام{{ع}} در برابر [[دشمن]] [[قرآن]] را گشود و بر سر گرفت و بار دوم آنان را مخاطب ساخت و فرمود: | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
آری، به [[خدا]] [[سوگند]]! [[فریبکاری]] و [[پیمان‌شکنی]]، صفت [[پلید]] دیرینه شماست، میان شما ریشه دوانیده و شاخه‌هایتان با آن پیوند خورده است، شما به پلیدترین میوه‌ای می‌مانید که در گلوی باغبان و [[نگهبان]] رنجدیده‌اش گلوگیر شود و در کام [[تجاوزکاران]] [[غاصب]]، گوارا و [[لذت‌بخش]] باشد. | آری، به [[خدا]] [[سوگند]]! [[فریبکاری]] و [[پیمان‌شکنی]]، صفت [[پلید]] دیرینه شماست، میان شما ریشه دوانیده و شاخه‌هایتان با آن پیوند خورده است، شما به پلیدترین میوه‌ای می‌مانید که در گلوی باغبان و [[نگهبان]] رنجدیده‌اش گلوگیر شود و در کام [[تجاوزکاران]] [[غاصب]]، گوارا و [[لذت‌بخش]] باشد. | ||
[[مردم]]! به هوش باشید! اینک این شخص [[فرومایه]] فرزند فرومایه ([[ابن زیاد]]) مرا بین [[انتخاب]] یکی از دو راه ذلّت‌پذیری و یا مرگ با [[افتخار]]، مخیّر ساخته است. چقدر دور است از [[همّت]] ما که ذلّت و خواری را برگزینیم. خدا و [[پیامبر]] او و [[اهل | [[مردم]]! به هوش باشید! اینک این شخص [[فرومایه]] فرزند فرومایه ([[ابن زیاد]]) مرا بین [[انتخاب]] یکی از دو راه ذلّت‌پذیری و یا مرگ با [[افتخار]]، مخیّر ساخته است. چقدر دور است از [[همّت]] ما که ذلّت و خواری را برگزینیم. خدا و [[پیامبر]] او و [[اهل ایمان]] و غیرتمندان دوراندیش و دامن‌های [[پاک]] و اصل و تبار [[پاکیزه]] و جان‌های ستم‌ستیز و باشرافت، نخواهند پذیرفت که ما [[فرمانبرداری]] از [[فرومایگان]] و استبدادگران [[پست]] را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح دهیم. | ||
بدانید! من با اعضای همین [[خاندان]] و [[یاران]] اندکم، با اینکه مردم دست از یاری‌ام شسته‌اند برای مبارزه با ستم‌پیشگان دورانم به پیش خواهم تاخت. | بدانید! من با اعضای همین [[خاندان]] و [[یاران]] اندکم، با اینکه مردم دست از یاری‌ام شسته‌اند برای مبارزه با ستم‌پیشگان دورانم به پیش خواهم تاخت. | ||