پرش به محتوا

بحث:مقام تأیید الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
{{عربی|اندازه=155%|"أیّد: قال الله عزّوجلّ «أَیَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ»  فعلت من الأید أی القوّه الشدیده. و قال تعالی: «وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ» أی یکثر تأییده"}}.  
{{عربی|اندازه=155%|"أیّد: قال الله عزّوجلّ «أَیَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ»  فعلت من الأید أی القوّه الشدیده. و قال تعالی: «وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ» أی یکثر تأییده"}}.  
این واژه در قرآن مجید نیز در مواردی به کار رفته است. در آیه‌ای می‌خوانیم:
این واژه در قرآن مجید نیز در مواردی به کار رفته است. در آیه‌ای می‌خوانیم:
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ}}﴾}}؛
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ}}﴾}}؛<ref>«و خداوند هر که را بخواهد با یاری خود تأیید می‌کند»؛ سوره آل عمران، آیه۱۳.</ref>
و خداوند هر که را بخواهد با یاری خود تأیید می‌کند.
 
در آیه‌ای دیگر آمده است:
در آیه‌ای دیگر آمده است:
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ}}﴾}}؛  
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ}}﴾}}؛<ref>«اوست که تو را با یاری خود و مؤمنان تقویت کرد»؛ سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>
اوست که تو را با یاری خود و مؤمنان تقویت کرد.
 
در آیه دیگری می‌فرماید:
در آیه دیگری می‌فرماید:
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلى‌ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ}}﴾}}؛  
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلى‌ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظاهِرِينَ}}﴾}}؛</ref>«ما مؤمنان را در برابر دشمنشان تأیید کردیم و سرانجام پیروز شدند»؛ سوره صف، آیه ۱۴.</ref>
ما مؤمنان را در برابر دشمنشان تأیید کردیم و سرانجام پیروز شدند.
 
خداوند متعال در این آیه به مؤمنان قوّت شدید عنایت می‌کند که نتیجه آن تأیید،
خداوند متعال در این آیه به مؤمنان قوّت شدید عنایت می‌کند که نتیجه آن تأیید، غلبه و پیروزی است. البته غلبه در هر میدانی مصداق خود را دارد. برای مثال غلبه در میدان جنگ معلوم است، در میدان بحث و مناظره و جدل به شکل دیگری تحقق پیدا می‌کند، وگرنه مفهوم لفظ همان غلبه است.
غلبه و پیروزی است. البته غلبه در هر میدانی مصداق خود را دارد. برای مثال غلبه در میدان جنگ معلوم است، در میدان بحث و مناظره و جدل به شکل دیگری تحقق پیدا می‌کند، وگرنه مفهوم لفظ همان غلبه است.
هم‌چنین کیفیت تأیید خداوند متعال نیز مختلف است، و بر حسب موارد فرق می‌کند.
هم‌چنین کیفیّت تأیید خداوند متعال نیز مختلف است، و بر حسب موارد فرق می‌کند.
گاهی خداوند متعال برای حصول غلبه، به وسیله‌ای ظاهری تأیید می‌کند و قوّت شدید عناید می‌کند. در آیه مبارکه‌ای می‌فرماید:
گاهی خداوند متعال برای حصول غلبه، به وسیله‌ای ظاهری تأیید می‌کند و قوّت شدید عناید می‌کند. در آیه مبارکه‌ای می‌فرماید:
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ}}﴾}}؛<ref>سوره انفال (۸): آیه ۶۲.</ref>
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ}}﴾}}؛<ref>«اوست که تو را با یاری خود و مؤمنان تقویت کرد»؛ سوره انفال، آیه ۶۲.</ref>
اوست که تو را با یاری خود و مؤمنان تقویت کرد.
 
در این آیه «بالمؤمنین» بر «بنصره» عطف شده، و باء در هر دو سببی است.
در این آیه «بالمؤمنین» بر «بنصره» عطف شده، و باء در هر دو سببی است.
معنای «نصر» معلوم است، راغب اصفهانی می‌گوید:
معنای «نصر» معلوم است، راغب اصفهانی می‌گوید:
خط ۶۰: خط ۵۹:
کوتاه سخن که تأیید گاهی به وسیله ظاهری است و گاهی به وسیله غیبی.
کوتاه سخن که تأیید گاهی به وسیله ظاهری است و گاهی به وسیله غیبی.
خداوند متعال در آیه مبارکه‌ای می‌فرماید:
خداوند متعال در آیه مبارکه‌ای می‌فرماید:
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا}}﴾}}؛<ref>سوره توبه (۹): آیه ۴۰.</ref>
{{عربی|اندازه=155%|﴿{{متن قرآن|فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا}}﴾}}؛<ref>«خداوند سکینه و آرامش خود را بر وی فرستاد و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌شدند او را تقویت نمود»؛ سوره توبه، آیه ۴۰.</ref>
خداوند سکینه و آرامش خود را بر وی فرستاد و با لشکرهایی که مشاهده نمی‌شدند او را تقویت نمود.
در این آیه تأیید به وسیله غیبی بوده؛ یعنی نیروهایی که دیده نمی‌شوند؛ یعنی ملائکه، چنان‌که در تفسیر ذیل آیه مبارکه آمده است<ref>ر.ک: الکافی: ۸ / ۳۷۸، حدیث ۵۷۱.</ref> هم‌چنان که در آیات جنگ بدر و جنگ حنین به آمدن ملائکه جهت نصرت رسول الله {{صل}} تصریح شده است.<ref>عیون أخبار الرّضا علیه السّلام: ۱ / ۲۰۷، المسترشد: ۴۳۶.</ref>
در این آیه تأیید به وسیله غیبی بوده؛ یعنی نیروهایی که دیده نمی‌شوند؛ یعنی ملائکه، چنان‌که در تفسیر ذیل آیه مبارکه آمده است<ref>ر.ک: الکافی: ۸ / ۳۷۸، حدیث ۵۷۱.</ref> هم‌چنان که در آیات جنگ بدر و جنگ حنین به آمدن ملائکه جهت نصرت رسول الله {{صل}} تصریح شده است.<ref>عیون أخبار الرّضا علیه السّلام: ۱ / ۲۰۷، المسترشد: ۴۳۶.</ref>
امّا در چند جای قرآن، وسیله غیبی مطلقِ جنود نیست؛ بلکه خصوص روح آمده و خداوند متعال به وسیله روح رسول اکرم {{صل}} و مسلمانان را غلبه داده است. امّا به انحاء مختلف آمده است:
امّا در چند جای قرآن، وسیله غیبی مطلقِ جنود نیست؛ بلکه خصوص روح آمده و خداوند متعال به وسیله روح رسول اکرم {{صل}} و مسلمانان را غلبه داده است. امّا به انحاء مختلف آمده است:
۵۳٬۳۷۰

ویرایش