حلیت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

حلیت در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۴

۱۳ بایت حذف‌شده ، ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = حلیت
@@ خط ۸: / خط ۷: @@
 ==مقدمه==
-*[[اباحه]] و [[مباح]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۰.</ref> در مقابل [[حرام]]. اصل آن "حِلّ" به معنای گره‌گشایی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۸.</ref>.
+* [[اباحه]] و [[مباح]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۰.</ref> در مقابل [[حرام]]. اصل آن "حِلّ" به معنای گره‌گشایی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۸.</ref>.
 *{{متن قرآن|وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلَالٌ وَهَذَا حَرَامٌ}}<ref>«و بر هر چه زبانتان به دروغ وصف می‌کند، نگویید: «این حلال است و آن حرام» تا بر خداوند دروغ بندید زیرا آنان که بر خداوند دروغ می‌بندند رستگار نمی‌گردند» سوره نحل، آیه ۱۱۶.</ref>.
-*[[خداوند متعال]] ملاک حلال‌بودن را طیب‌بودن آن ذکر کرده است: {{متن قرآن|فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا}}<ref>«پس، از آنچه خداوند روزی شما کرده است حلال و پاکیزه بخورید» سوره نحل، آیه ۱۱۴.</ref>. طیب‌ بودن یعنی [[ملایمت]] و [[سازگاری]] با طبع [[انسان]]. آنچه [[خداوند]] در مقابل [[حلال]] قرار داده و آن را مشخص و معیّن نموده، "[[حرام]]" است که در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ}}<ref>«جز این نیست که (خداوند) مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را به نام جز خداوند ذبح شده باشد بر شما حرام کرده است» سوره نحل، آیه ۱۱۵.</ref> موارد آن شمارش شده است: میته (گوشت حیوان مرده)، [[خون]]، گوشت خوک، گوشت [[قربانی]] برای غیر [[خدا]] (مانند [[بت]] و اشیاء وهمی و [[الهه]] و...)<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۳۶۴.</ref>.
+* [[خداوند متعال]] ملاک حلال‌بودن را طیب‌بودن آن ذکر کرده است: {{متن قرآن|فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا}}<ref>«پس، از آنچه خداوند روزی شما کرده است حلال و پاکیزه بخورید» سوره نحل، آیه ۱۱۴.</ref>. طیب‌ بودن یعنی [[ملایمت]] و [[سازگاری]] با طبع [[انسان]]. آنچه [[خداوند]] در مقابل [[حلال]] قرار داده و آن را مشخص و معیّن نموده، "[[حرام]]" است که در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ}}<ref>«جز این نیست که (خداوند) مردار و خون و گوشت خوک و آنچه را به نام جز خداوند ذبح شده باشد بر شما حرام کرده است» سوره نحل، آیه ۱۱۵.</ref> موارد آن شمارش شده است: میته (گوشت حیوان مرده)، [[خون]]، گوشت خوک، گوشت [[قربانی]] برای غیر [[خدا]] (مانند [[بت]] و اشیاء وهمی و [[الهه]] و...)<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۳۶۴.</ref>.
 *البته این چهار مورد [[حرام]] که در چهار [[سوره انعام]]، نحل، بقره و [[مائده]] آمده‌اند، ظاهراً [[حصر]] را می‌رسانند؛ امّا با توجه به [[احادیث]] و [[سنت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} موارد دیگری بر [[محرمات]] اکل و شرب افزوده شده که به [[امر الهی]] بوده است و می‌توان چنین نتیجه گرفت که چهار مورد ذکرشده در سوره‌های فوق، "[[حرام]] اصلی" بوده‌اند<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۳۶۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۴۰-۲۴۱.</ref>