فتنه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خداوند]] به [[پیامبر]] دستوری می‌دهد که در [[حقیقت]] منظور از آن عموم [[مسلمانان]] است و می‌گوید: و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادی که به گروه‌هایی از آنها - [[کفار]] و [[مخالفان]] - داده‌ایم می‌فکن {{متن قرآن|وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ}} آری! این نعمت‌های ناپایدار، شکوفه‌های [[زندگی]] دنیاست {{متن قرآن|زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا}} شکوفه‌هایی که زود می‌شکفد و پژمرده می‌شود و پرپر می‌گردد و بر روی [[زمین]] می‌ریزد، و چند صباحی بیشتر پایدار نمی‌ماند. در عین حال اینها همه برای آن است که ما آنان را در آن بیازماییم {{متن قرآن|لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ}} دراین جا [[فتنه]] به معنای [[آزمایش]] به کار رفته است؛

#نخستین معنا و [[فهم]] کلی کلمه در [[فلسفه آفرینش]] است، که هر [[انسانی]] باید [[مرگ]] را بچشد {{متن قرآن|كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ}} البته ما شما را به [[بدی‌ها]] و [[نیکی‌ها]] [[امتحان]] می‌کنیم {{متن قرآن|وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً}} و سرانجام به سوی ما باز می‌گردید {{متن قرآن|وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ}} [[جایگاه]] اصلی شما در این [[جهان]] نیست، بلکه جای دیگری است، شما تنها برای دادن [[امتحان]] به اینجا می‌آیید<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۵۳.</ref>.

== منابع ==

[[رده:فتنه در قرآن]]