پرش به محتوا

احمد بن حسین بن بکیر: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۵: خط ۳۵:


== بررسی ==
== بررسی ==
تردیدی نیست که [[راویان]] [[واقفی]] از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] نمی‌کنند، چون [[اعتقادی]] به [[امامت]] آن [[حضرت]] نداشتند تا از آن بزرگوار [[حدیث]] نقل کنند. [[آیة الله]] [[بروجردی]] می‌نویسد: {{عربی|إن رجال الواقفة لا یروون عن الرضا{{ع}}}}<ref>همان، به نقل از: ترتیب أسانید التهذیب، ص۱۰۴.</ref>.
تردیدی نیست که [[راویان]] [[واقفی]] از [[امام رضا]]{{ع}} [[روایت]] نمی‌کنند، چون [[اعتقادی]] به [[امامت]] آن [[حضرت]] نداشتند تا از آن بزرگوار [[حدیث]] نقل کنند. [[آیة الله بروجردی]] می‌نویسد: {{عربی|"إن رجال الواقفة لا یروون عن الرضا{{ع}}"}}<ref>المهج الرجالی، ص ۲۰۳، به نقل از: ترتیب أسانید التهذیب، ص۱۰۴.</ref>.
 
بنابراین چگونه می‌شود بین واقفی بودن [[راوی]] و [[نقل روایت]] از امام رضا{{ع}} جمع کرد؟
بنابراین چگونه می‌شود بین واقفی بودن [[راوی]] و [[نقل روایت]] از امام رضا{{ع}} جمع کرد؟
چند پاسخ ممکن است به [[پرسش]] مزبور داده شود:
چند پاسخ ممکن است به [[پرسش]] مزبور داده شود:
أ. راوی در ابتدا واقفی بوده و سپس [[تغییر]] [[گرایش]] داده و از [[مذهب]] [[وقف]] دست کشیده و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} [[معتقد]] گشته است؛ بر این اساس، روایتش از آن حضرت، پس از وقف بوده است.
#راوی در ابتدا واقفی بوده و سپس [[تغییر]] [[گرایش]] داده و از [[مذهب]] [[وقف]] دست کشیده و به [[امامت]] [[امام رضا]]{{ع}} [[معتقد]] گشته است؛ بر این اساس، روایتش از آن حضرت، پس از وقف بوده است.
ب. در ابتدا به امامت امام رضا{{ع}} معتقد بوده و از آن حضرت روایت کرده است، ولی بعداً [[منحرف]] گشته و واقفی شده؛ بر این اساس، روایتش از امام رضا{{ع}} پیش از وقف بوده است.
#در ابتدا به امامت امام رضا{{ع}} معتقد بوده و از آن حضرت روایت کرده است، ولی بعداً [[منحرف]] گشته و واقفی شده؛ بر این اساس، روایتش از امام رضا{{ع}} پیش از وقف بوده است.
ج. [[واقفیه]] دو دسته‌اند؛ بعضی، از معاندین هستند و بر مذهبشان تصلب داشتند و از اعادی و [[دشمنان امام]] [[رضا]]{{ع}} به حساب میآیند، ولی برخی، از معاندین نبودند و تعصبی بر مذهب خود نداشتند. دسته اول هیچ‌گاه از امام رضا{{ع}} روایت نکردند، ولی گروه دوم ممکن است از آن حضرت روایت کرده باشند، و احمد بن [[الحسن]] المیثمی از گروه دوم بوده است.
#[[واقفیه]] دو دسته‌اند؛ بعضی، از معاندین هستند و بر مذهبشان تصلب داشتند و از اعادی و [[دشمنان]] امام رضا{{ع}} به حساب می‌آیند، ولی برخی، از معاندین نبودند و تعصبی بر مذهب خود نداشتند. دسته اول هیچ‌گاه از امام رضا{{ع}} روایت نکردند، ولی گروه دوم ممکن است از آن حضرت روایت کرده باشند، و احمد بن [[الحسن]] المیثمی از گروه دوم بوده است.
بنابراین، واقفی بودن [[احمد بن حسن میثمی]] در برهه‌ای از عمرش، جای تردید نیست و روایت [[حسن بن محمد بن سماعة]] از او، که از [[پیروان]] سرسخت [[مذهب واقفیه]] به شمار میرفت، آن را [[تأیید]] می‌کند<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۰، ش۸۴.</ref>. و نیز روایت وی از [[علی بن أبی حمزه بطائنی]] که از پایه‌گذاران مذهب واقفیه بوده است<ref>ر.ک: همان، ص۲۴۹ - ۲۵۰، ش۶۵۶؛ رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال، ص۴۰۳ - ۴۰۵، ح۷۵۴ - ۷۶۰.</ref>، بلکه به تصریح [[نجاشی]] راوی کتابش بوده است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۲۴۹ - ۲۵۰، ش۶۵۶.</ref>.
 
بنابراین، واقفی بودن [[احمد بن حسن میثمی]] در برهه‌ای از عمرش، جای تردید نیست و روایت [[حسن بن محمد بن سماعة]] از او، که از [[پیروان]] سرسخت [[مذهب واقفیه]] به شمار می‌رفت، آن را [[تأیید]] می‌کند<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۰، ش۸۴.</ref>. و نیز روایت وی از [[علی بن أبی حمزه بطائنی]] که از پایه‌گذاران مذهب واقفیه بوده است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۲۴۹ - ۲۵۰، ش۶۵۶؛ رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال، ص۴۰۳ - ۴۰۵، ح۷۵۴ - ۷۶۰.</ref>، بلکه به تصریح [[نجاشی]] راوی کتابش بوده است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۲۴۹ - ۲۵۰، ش۶۵۶.</ref>.
 
چنان که مضمون دو [[روایت]] ذیل، بر [[اعتقاد]] او به [[امامت امام رضا]]{{ع}} دلالت دارد:
چنان که مضمون دو [[روایت]] ذیل، بر [[اعتقاد]] او به [[امامت امام رضا]]{{ع}} دلالت دارد:
۱. {{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْأَصْبَغِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْمِيثَمِيِّ وَ كَانَ وَاقِفِيّاً قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ الْفَضْلِ الْهَاشِمِيُّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ{{ع}} وَ قَدِ اشْتَكَى شِكَايَةً شَدِيدَةً فَقُلْتُ لَهُ إِنْ كَانَ مَا أَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ لَا يُرِيَنَاهُ فَإِلَى مَنْ قَالَ إِلَى عَلِيٍّ ابْنِي وَ كِتَابُهُ كِتَابِي وَ هُوَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي مِنْ بَعْدِي}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۰ - ۲۱، ح۱.</ref>.
#{{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْأَصْبَغِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْمِيثَمِيِّ وَ كَانَ وَاقِفِيّاً قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ الْفَضْلِ الْهَاشِمِيُّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ{{ع}} وَ قَدِ اشْتَكَى شِكَايَةً شَدِيدَةً فَقُلْتُ لَهُ إِنْ كَانَ مَا أَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ لَا يُرِيَنَاهُ فَإِلَى مَنْ قَالَ إِلَى عَلِيٍّ ابْنِي وَ كِتَابُهُ كِتَابِي وَ هُوَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي مِنْ بَعْدِي}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۰ - ۲۱، ح۱.</ref>.
#{{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالا حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْمِسْمَعِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْمِيثَمِيُ أَنَّهُ سُئِلَ الرِّضَا{{ع}} يَوْماً وَ قَدِ اجْتَمَعَ عِنْدَهُ قَوْمٌ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ قَدْ كَانُوا يَتَنَازَعُونَ فِي الْحَدِيثَيْنِ الْمُخْتَلِفَيْنِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} فِي الشَّيْءِ الْوَاحِدِ فَقَالَ{{ع}} إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَرَّمَ حَرَاماً وَ أَحَلَّ حَلَالًا وَ فَرَضَ فَرَائِضَ فَمَا جَاءَ فِي تَحْلِيلِ مَا حَرَّمَ اللَّهُ أَوْ تَحْرِيمِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ أَوْ دَفْعِ فَرِيضَةٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ رَسْمُهَا بَيِّنٌ قَائِمٌ بِلَا نَاسِخٍ نَسَخَ ذَلِكَ فَذَلِكَ مِمَّا لَا يَسَعُ الْأَخْذُ بِهِ لِأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلَمْ يَكُنْ لِيُحَرِّمَ مَا أَحَلَّ اللَّهُ وَ لَا لِيُحَلِّلَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ لَا لِيُغَيِّرَ فَرَائِضَ اللَّهِ وَ أَحْكَامَهُ كَانَ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ مُتَّبِعاً مُسَلِّماً مُؤَدِّياً عَنِ اللَّهِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ}}<ref>بگو: من به شما نمی‌گویم که گنجینه‌های خداوند نزد من است و غیب نمی‌دانم و به شما نمی‌گویم که من فرشته‌ام؛ جز از آنچه به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم؛ بگو: آیا نابینا و بینا برابر است پس آیا نمی‌اندیشید؟ سوره انعام، آیه ۵۰.</ref> فَكَانَ{{ع}} مُتَّبِعاً لِلَّهِ مُؤَدِّياً عَنِ اللَّهِ مَا أَمَرَهُ بِهِ مِنْ تَبْلِيغِ الرِّسَالَةِ...}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۲۰، ح۴۵.</ref>.


بنابراین، [[سخن]] [[علامه شوشتری]] که شاید [[روایت]] میثمی از [[امام رضا]]{{ع}} از روی [[محاجه]] با آن [[حضرت]] باشد، قابل پذیرش نیست<ref>{{عربی|و لعله روی عنه{{ع}} محاجة لا تسلیما بکونه{{ع}} حجة}}؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۴۲۰، ش۳۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۰۲-۲۰۴.</ref>


۲. {{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالا حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْمِسْمَعِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْمِيثَمِيُ أَنَّهُ سُئِلَ الرِّضَا{{ع}} يَوْماً وَ قَدِ اجْتَمَعَ عِنْدَهُ قَوْمٌ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ قَدْ كَانُوا يَتَنَازَعُونَ فِي الْحَدِيثَيْنِ الْمُخْتَلِفَيْنِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} فِي الشَّيْءِ الْوَاحِدِ فَقَالَ{{ع}} إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَرَّمَ حَرَاماً وَ أَحَلَّ حَلَالًا وَ فَرَضَ فَرَائِضَ فَمَا جَاءَ فِي تَحْلِيلِ مَا حَرَّمَ اللَّهُ أَوْ تَحْرِيمِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ أَوْ دَفْعِ فَرِيضَةٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ رَسْمُهَا بَيِّنٌ قَائِمٌ بِلَا نَاسِخٍ نَسَخَ ذَلِكَ فَذَلِكَ مِمَّا لَا يَسَعُ الْأَخْذُ بِهِ لِأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلَمْ يَكُنْ لِيُحَرِّمَ مَا أَحَلَّ اللَّهُ وَ لَا لِيُحَلِّلَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ لَا لِيُغَيِّرَ فَرَائِضَ اللَّهِ وَ أَحْكَامَهُ كَانَ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ مُتَّبِعاً مُسَلِّماً مُؤَدِّياً عَنِ اللَّهِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ}}<ref>بگو: من به شما نمی‌گویم که گنجینه‌های خداوند نزد من است و غیب نمی‌دانم و به شما نمی‌گویم که من فرشته‌ام؛ جز از آنچه به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم؛ بگو: آیا نابینا و بینا برابر است پس آیا نمی‌اندیشید؟ سوره انعام، آیه ۵۰.</ref> فَكَانَ{{ع}} مُتَّبِعاً لِلَّهِ مُؤَدِّياً عَنِ اللَّهِ مَا أَمَرَهُ بِهِ مِنْ تَبْلِيغِ الرِّسَالَةِ...}}<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۲۰، ح۴۵.</ref>.
== [[طبقه راوی]] ==
بنابراین، [[سخن]] [[علامه شوشتری]] که شاید [[روایت]] میثمی از [[امام رضا]]{{ع}} از روی [[محاجه]] با آن [[حضرت]] باشد، قابل پذیرش نیست<ref>{{عربی|و لعله روی عنه{{ع}} محاجة لا تسلیما بکونه{{ع}} حجة}}؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۴۲۰، ش۳۲۵.</ref>.
[[طبقه راوی]]
درباره [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] [[راوی]]، گزارشی در [[کتب رجالی]] نرسیده و از [[اسناد روایات]] نیز شاهدی یافت نشده است، ولی چنان که گذشت، [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] وی را از [[راویان امام رضا]]{{ع}}به حساب آوردند، و [[آیة الله]] [[بروجردی]] ایشان را از طبقه ششم به حساب آورده است<ref>الموسوعة الرجالیة، ج۴، ص۴۱.</ref>.
درباره [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] [[راوی]]، گزارشی در [[کتب رجالی]] نرسیده و از [[اسناد روایات]] نیز شاهدی یافت نشده است، ولی چنان که گذشت، [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] وی را از [[راویان امام رضا]]{{ع}}به حساب آوردند، و [[آیة الله]] [[بروجردی]] ایشان را از طبقه ششم به حساب آورده است<ref>الموسوعة الرجالیة، ج۴، ص۴۱.</ref>.
بعضی محققان درباره روایت احمد بن [[الحسن]] المیثمی از امام رضا{{ع}} و [[پدر]] بزرگوارش [[امام کاظم]]{{ع}} اظهار بی‌اطلاعی کرده و یادآوری کردند که در [[کتب حدیثی]]، نمونه‌ای برای آن نیافتند<ref>ر.ک: تهذیب المقال، ج۳، ص۲۱۳.</ref>، در حالی که - چنان که گذشت - [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون أخبار الرضا]]{{ع}}روایت او را از هر دو بزرگوار نقل کرده است؛ با این تفاوت که از امام کاظم{{ع}} با واسطه روایت کرده و از امام رضا{{ع}}بدون واسطه.
بعضی محققان درباره روایت احمد بن [[الحسن]] المیثمی از امام رضا{{ع}} و [[پدر]] بزرگوارش [[امام کاظم]]{{ع}} اظهار بی‌اطلاعی کرده و یادآوری کردند که در [[کتب حدیثی]]، نمونه‌ای برای آن نیافتند<ref>ر.ک: تهذیب المقال، ج۳، ص۲۱۳.</ref>، در حالی که - چنان که گذشت - [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون أخبار الرضا]]{{ع}}روایت او را از هر دو بزرگوار نقل کرده است؛ با این تفاوت که از امام کاظم{{ع}} با واسطه روایت کرده و از امام رضا{{ع}}بدون واسطه.
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش