ارصاد: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
# سهمی از [[زکوة]] به آنها تعلق میگیرد و میتوانند بهطور مرتب و ماهیانه از این سهم برخوردار باشند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۴.</ref>؛ | # سهمی از [[زکوة]] به آنها تعلق میگیرد و میتوانند بهطور مرتب و ماهیانه از این سهم برخوردار باشند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۴.</ref>؛ | ||
# در صورت شرکت در جهاد از چهار پنجم [[غنایم جنگی]] برخوردار میشوند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۴.</ref>؛ | # در صورت شرکت در جهاد از چهار پنجم [[غنایم جنگی]] برخوردار میشوند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۴.</ref>؛ | ||
# در مواردی که [[امام]]{{ع}} و [[دولت]] نیابی [[صلاح]] دیدند از «نقل» و مزایای ویژه غنایم جنگی و [[بیتالمال]] بهرهمند خواهند شد<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۴.</ref>؛ | # در مواردی که [[امام]] {{ع}} و [[دولت]] نیابی [[صلاح]] دیدند از «نقل» و مزایای ویژه غنایم جنگی و [[بیتالمال]] بهرهمند خواهند شد<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۴.</ref>؛ | ||
* نیروهایی که خود را [[وقف]] جبهه جهاد کرده و همواره به صورت ثابت [[وظیفه]] جهاد را بر عهده گرفتهاند. [[حقوق]] ثابت این دسته از مرصدان از بیتالمال پرداخته میشود و در [[عهدنامه مالک اشتر]] در مورد آنان [[انتخاب]] و رسیدگی به امورشان تأکید فراوان دیده میشود<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref>. | * نیروهایی که خود را [[وقف]] جبهه جهاد کرده و همواره به صورت ثابت [[وظیفه]] جهاد را بر عهده گرفتهاند. [[حقوق]] ثابت این دسته از مرصدان از بیتالمال پرداخته میشود و در [[عهدنامه مالک اشتر]] در مورد آنان [[انتخاب]] و رسیدگی به امورشان تأکید فراوان دیده میشود<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref>. | ||
جمعی از [[فقها]] معتقدند حتی در صورت عدم انعقاد قراردادی دائر بر نحوه حقوق بگیری «مرصدان» و نیز فرزندانشان، پس از [[وفات]] آنها [[حق]] مطالبه [[مستمری]] دارند و موقعیت نظامی آنان برای [[آحاد]] آنها ایجاد حق میکند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۵-۲۱۴.</ref><ref>فقه سیاسی، ج۶، ص۸۶-۸۴.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۴۲.</ref>. | جمعی از [[فقها]] معتقدند حتی در صورت عدم انعقاد قراردادی دائر بر نحوه حقوق بگیری «مرصدان» و نیز فرزندانشان، پس از [[وفات]] آنها [[حق]] مطالبه [[مستمری]] دارند و موقعیت نظامی آنان برای [[آحاد]] آنها ایجاد حق میکند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۱۵-۲۱۴.</ref><ref>فقه سیاسی، ج۶، ص۸۶-۸۴.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۴۲.</ref>. |