سیره عبادی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره '''عبادت و تهجّد [[حضرت مهدی]] {{ع}}''' روایات مختلفی وجود دارد مانند اینکه [[امام رضا]] {{ع}} در توصیف روحیه تعبد امام مهدی {{ع}} در برابر [[خدای متعال]] فرمود: "او در برابر خدای جلیل از همگان متواضع‌تر است".

== مقدمه ==

درباره عبادت و تهجّد و [[شب زنده داری]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[یحیی بن فضل نوفلی]] گوید: در [[بغداد]] [[محضر امام]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} رسیدم دیدم که حضرت پس از [[نماز عصر]] دستان مبارکش را به [[دعا]] برداشت و برای [[تعجیل فرج امام مهدی]] {{ع}} دعا فرمود. وقتی من از آن حضرت در این باره پرسیدم در پاسخ فرمود: {{متن حدیث|ذَلِكَ الْمَهْدِيُّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{صل}}... أَسْمَرُ اللَّوْنِ يَعْتَادُهُ مَعَ سُمْرَتِهِ صُفْرَةٌ مِنْ سَهَرِ اللَّيْلِ بِأَبِي مَنْ لَيْلَهُ يَرْعَى النُّجُومَ سَاجِداً وَ رَاكِعاً بِأَبِي مَنْ لَا يَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ مِصْبَاحُ الدُّجَى بِأَبِي الْقَائِمُ بِأَمْرِ اللَّهِ}}<ref>بحارالانوار، ج۸۳، ص۸۱.</ref>؛ او [[مهدی]] {{ع}} از [[آل محمد]] {{عم}} است... با وجود اینکه رنگ چهره‌اش گندمی است، بر اثر تهجّد و [[شب‌زنده‌داری]]، رنگش به زردی متمایل است، پدرم فدای کسی باد که شب‌ها در حال [[سجده]] و [[رکوع]]، طلوع و [[غروب]] [[ستارگان]] را نظاره می‌کند. و پدرم فدای کسی که در راه [[خشنودی خدا]]، [[سرزنش]] هیچ سرزنش‌کننده‌ای در او اثر نمی‌گذارد، هم او که روشنی‌بخش [[تاریکی]] است. پدرم فدای کسی که به امر [[خدا]] [[قیام]] می‌نماید.

[[امام رضا]] {{ع}} در توصیف [[روحیه]] [[تعبد]] امام مهدی {{ع}} در برابر [[خدای متعال]] فرمود: {{متن حدیث|يَكُونُ أَشَدَّ النَّاسِ تَوَاضُعاً لِلَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ}}<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۸.</ref>؛ «او در برابر خدای جلیل از همگان متواضع‌تر است».

نیز آن حضرت در توصیف [[خشوع]] شدید [[حضرت مهدی]] {{ع}} در برابر [[خدا]] می‌فرمایند: {{متن حدیث|المَهدِیّ خاشِعُ للهِ کَخُشوعِ النَّسرِ لِجَنَاحِه}}<ref>التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ص۱۵۳.</ref>؛ «[[مهدی]] {{ع}} در برابر [[خداوند]] [[فروتن]] است، همچون [[عقاب]] در برابر بالش». در این [[کلام]] [[حضرت رضا]] {{ع}}، خشوع کردن حضرت مهدی {{ع}} در برابر خداوند به انعطاف پذیری شیشه [[تشبیه]] شده است، شاید منظور این باشد که همان طور که شیشه زود می‌شکند و خورد می‌شود همان طور هم مهدی {{ع}} در مقابل خدا خورد می‌شود و خشوع می‌نماید.

در دعایی که [[امام رضا]] {{ع}} [[شیعیان]] را به خواندن آن سفارش فرمود، درباره حضرت مهدی {{ع}} این گونه توصیف شده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِيِّكَ وَ خَلِيفَتِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ وَ لِسَانِكَ الْمُعَبِّرِ عَنْكَ النَّاطِقِ بِحُكْمِكَ وَ عَيْنِكَ النَّاظِرَةِ بِإِذْنِكَ وَ شَاهِدِكَ عَلَى عِبَادِكَ الْجَحْجَاحِ الْمُجَاهِدِ الْعَائِذِ بِكَ الْعَابِدِ عِنْدَكَ}}<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۱، ص۴۰۹؛ البلد الأمین و الدرع الحصین، ص۸۱؛ بحارالانوار، ج۹۲، ص۳۳۰.</ref>؛ «خدایا از ولی و [[خلیفه]] و حجتت بر [[مردم]] و زبان گویایی که با [[اذن]] تو و بر اساس [[حکمت]] تو سخن می‌گوید و چشم بیدار تو و [[گواه]] بر بندگانت وسخت کوش تلاشگر را در [[پناه]] خودت محافظت بفرما»<ref>[[قنبرعلی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[سیره امام مهدی در عصر ظهور (کتاب)|سیره امام مهدی در عصر ظهور]]، ص ۵۶.</ref>.