صابئه: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

== [[تاریخ]] پیدایش [[صابئین]] ==

* در مورد زمان و مکان و مؤسس این [[آیین]] اقوال متفاوت است، از جمله این اقوال آن است که این [[قوم]] که خود را [[صابی]] می‌‌نامیدند، در جلگه دشت میشان که در مرز انشان یا ایلام یا سومر قدیم بود، [[سکونت]] داشتند. اینان ریشه خود را از [[مصر]] می‌‌دانند که مقارن [[هجرت]] [[یهود]] از [[مصر]] به کنعان، آنها هم به کنعان آمده‌اند. عده‌ای مؤسس آن را "یوذاسف" معرفی کرده‌اند و بعضی بر این باورند که مؤسس این [[آیین]]، نوه [[حضرت]] [[ادریس]] است که [[صابی]] نام داشت و به همین جهت به این نام معروف شده‌اند<ref>رضایی، اصل و نسب دین‌های ایران باستان، ص۴۳۰.</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۱۸.</ref>.

== [[عقاید]] و باورهای [[صابئین]] ==

# عدم [[پرستش]] اجرام آسمانی، اما [[عقیده]] به اینکه [[ستارگان]] دارای گوهری هستند که عالم [[نور]] است.

# عده‌ای از [[صابئیان]]، [[حضرت آدم]] را اولین [[پیامبر]] و [[حضرت یحیی]] را [[آخرین پیامبر]] می‌‌دانند و [[معتقد]] به (اواثر مزنیا) هستند. یعنی هر فرد، پس از [[مرگ]]، برای سنجش [[اعمال]] خود به جایی به نام (اواثر مزنیا) می‌‌رود که در آنجا درباره او [[داوری]] شده و اعمالش سنجیده می‌‌شود که بعد از آن به [[بهشت]] یا به [[جهنم]] می‌‌روند.

# عده‌ای از [[صابئین]] که به [[حرانی]] هم معروفند، به قدمای خمسه معتقدند که دوتای آنها زنده‌اند که [[باری تعالی]] و نفس باشد، و یکی از آنها اثرپذیر و منفعل است و آن هیولاست و دو تای دیگر، نه زنده‌اند و نه فاعل و نه منفعل و آنها عبارتند از: دهر و [[قضا]] (زمان و مکان)<ref>مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج۲، ص۸۳۱؛ رضائی، اصل و نسب ایران باستان، ص۴۵۹.</ref>.

* قابل‌ توجه آنکه [[صابئین]] عصر ما خود را پیرو [[حضرت]] [[یحیی نبی]] می‌‌دانند، ولی [[رهبانیت]] ندارند <ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ص۷۶.</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۱۹-۳۲۰.</ref>.

== [[مناسک]] و [[عبادات]] ==

* آنها [[عقد]] را در آب جاری نمی‌کنند، بلکه قبل از مراسم [[عقد]]، باید عروس و داماد در آب رودخانه [[غسل]] تعمید انجام بدهند که این [[غسل]] قبل از [[ازدواج]] در [[آیین]] [[صابی]] الزامی است و به قدری اهمیت دارد که بدون توجه به گرمی و سردی هوا، در آب روان، با تشریفات خاصی باید انجام گیرد<ref>مجله تخصصی کلام اسلامی، شماره ۲۸، ص۸۲.</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۰.</ref>.

== [[صابئین]] در [[قرآن]] ==

* این اسم سه‌بار در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: [[سوره]] بقره [[آیه]] ۶۲<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}} «بی‌گمان از کسانی که (به اسلام) ایمان آورده‌اند و یهودیان و مسیحیان و صابئان، کسانی که به خداوند و روز بازپسین باور دارند و کاری شایسته می‌کنند، پاداششان نزد پروردگارشان است و نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌گردند» سوره بقره، آیه ۶۲.</ref>، [[سوره]] [[مائده]] [[آیه]] ۶۹<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ}} «بی‌گمان (از) مؤمنان و یهودیان و صابئان و مسیحیان، کسانی که به خداوند و روز بازپسین ایمان آورند و کار شایسته کنند، نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهگین می‌گردند» سوره مائده، آیه ۶۹.</ref> و [[سوره]] [[حج]] [[آیه]] ۱۷<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ}} «خداوند میان کسانی که ایمان دارند و کسانی که یهودی‌اند و صابئان و مسیحیان و زرتشتیان و کسانی که شرک می‌ورزند در روز رستخیز داوری می‌کند، بی‌گمان خداوند بر هر چیزی گواه است» سوره حج، آیه ۱۷.</ref>. در این [[آیات]] صائبان از [[اهل کتاب]] و [[دین]] و در ردیف [[یهود]] و [[نصاری]] معرفی شده‌اند. لحن [[آیات]] بیانگر این است که [[آیین]] صائبان همانند [[آیین یهود]] و [[نصاری]] یک [[آیین]] [[توحیدی]] و آسمانی است و مشمول صفت [[مؤمن]] و [[استحقاق]] [[پاداش]] [[معنوی]] و [[رهایی]] از [[بیم]] و [[اندوه]] قرار گرفته‌اند و اینکه آنها هم، همانند [[پیروان]] سایر [[ادیان آسمانی]]، [[پیامبر]] و شریعتی داشته‌اند و پس از پیامبرشان به‌تدریج دچار انحرافاتی مانند [[تقدیس]] و [[پرستش]] [[ستارگان]] شده‌اند<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۰-۳۲۱.</ref>.

== علمای [[اسلام]] و [[اهل کتاب]] بودن [[صابئین]] ==

* یکی از مباحث این است که آیا [[پیروان]] این [[دین]] [[اهل کتاب]] هستند که [[احکام]] مربوط به آنها برایشان جاری باشد یا نه؟ که دراین‌باره اختلاف‌نظرهایی وجود دارد<ref>ر. ک: زمانی، «طهارت و نجاست اهل کتاب و مشرکان در فقه اسلامی»، مجله تخصصی کلام، ش۲۶.</ref>.

== [[فرقه‌ها]] ==

* صابئان همانند دیگر [[ادیان]] ابتدایی و [[توحیدی]] به فرقه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که [[اصحاب]] [[روحانیت]]، [[اصحاب]] هیکل، [[اصحاب]] اشخاص، مندایی و حرانی‌ها از جمله آنها هستند<ref>الهامی، تحقیقی درباره صابئان، ص۱۱۵-۱۱۷؛ رضایی، اصل و نسب دین‌های ایران باستان، ص۴۶۳.</ref>. با توجه به اینکه این [[دین]] امروز از [[ادیان]] خاموش به حساب می‌‌آید، خیلی نام و نشانی از این انشعابات و فرق نیست<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۱.</ref>.

== وضعیت فعلی ==

* با توجه به اهمیت و نقش آب، در اجرای [[مراسم مذهبی]] [[صابئین]]، [[محل زندگی]] آنها معمولاً در سواحل رودخانه‌هاست. [[اعمال]] مذهبی بسیاری همچون [[غسل]] تعمید، رشادمه (عملی شبیه وضوی [[اسلامی]]) و غسل‌های [[واجب]] دیگر از جمله آنهاست. ازاین‌رو این [[قوم]] از دیرباز همواره [[مسکن]] خود را در سواحل پرآب رودخانه‌ها [[حفظ]] نموده است. امروزه نیز آنها در جنوب [[ایران]] و [[عراق]] و در کنار رودخانه‌های کارون و دجله و [[فرات]] [[زندگی]] می‌‌کنند<ref>برنجی، قوم از یاد رفته، ص۱۸۶-۱۹۲.</ref>.

* امروزه حدود هفتاد هزار نفر در [[عراق]] و بیست و پنج هزار نفر از ایشان در [[ایران]] [[زندگی]] می‌‌کنند. معمولاً [[صابئین]] به شغل‌های فاخر مانند زرگری، [[صنعت]] و [[تجارت]] مشغول بوده‌اند<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۳۲۱.</ref>.