حفصه بنت عمر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←اوصاف اخلاقی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== اوصاف [[اخلاقی]] == | == اوصاف [[اخلاقی]] == | ||
* [[شیعه]] و [[سنی]]، [[روایات]] متعددی را درباره [[منش]] و [[رفتار]] [[حفصه بنت عمر]] با [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که در مجموع چهره مثبتی را از او ارائه نداده‌اند. آنها بیشتر نشانگر بی‌توجهی او به [[شأن]] والا و [[مقام]] ارجمند [[پیغمبر]] {{صل}} و بی‌احترامی او به ساحت [[مقدس]] [[نبوی]] {{صل}} | * [[شیعه]] و [[سنی]]، [[روایات]] متعددی را درباره [[منش]] و [[رفتار]] [[حفصه بنت عمر]] با [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که در مجموع چهره مثبتی را از او ارائه نداده‌اند. آنها بیشتر نشانگر بی‌توجهی او به [[شأن]] والا و [[مقام]] ارجمند [[پیغمبر]] {{صل}} و بی‌احترامی او به ساحت [[مقدس]] [[نبوی]] {{صل}} هستند. او در جریان [[نفقه]] خواستن [[زنان پیامبر]] {{صل}}، سخنانی گفت که باعث آزردگی خاطر [[رسول خدا]] {{صل}} شد. [[حفصه بنت عمر]] به [[حضرت]] گفت: "اگر ما را [[طلاق]] می‌دادی، در [[قوم]] خود کفوی برای خود می‌جستیم"<ref>نعمان بن محمد تمیمی مغربی، دعائم الاسلام، ج۲، ص۲۶۷.</ref>. سخنان [[حفصه بنت عمر]]، [[پیامبر]] {{صل}} را بسیار ناراحت کرد؛ طوری که وی مدتی از زنانش کناره گرفت و [[وحی]] [[قطع]] شد. پس از مدتی [[آیه]] ۲۸ [[سوره احزاب]] نازل شد: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا}}<ref>«ای پیامبر! به همسرانت بگو: اگر خواستار زندگی این جهان و آرایه‌های آن هستید بیایید شما را برخوردار سازم و با شیوه‌ای نیکو رهایتان کنم» سوره احزاب، آیه ۲۸.</ref>. | ||
* این [[آیه]]، تهدیدی است برای آن دسته از [[زنان پیامبر]] {{صل}} از جمله [[عایشه]] و [[حفصه بنت عمر]] که با سخنان و کارهای خود [[رسول خدا]] {{صل}} را می‌آزردند که از [[مشاجره]] و [[آزار]] آن [[حضرت]] [[دست]] بردارند؛ وگرنه از [[افتخار]] همسری ایشان برای همیشه [[محروم]] خواهند شد. پس از [[نزول]] این [[آیه]]، [[رسول خدا]] {{صل}}، [[همسران]] خود را فراخواند و آنان را بین ماندن و جدا شدن مخیر کرد. آنان، [[خاتم انبیا]] {{صل}} را برگزیدند<ref>سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۴۳۹-۴۴۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۵۴.</ref>. البته نقل‌هایی و درباره [[طلاق]] [[حفصه بنت عمر]] وجود دارد. [[اهل سنت]] بر این باورند که [[رسول خدا]] {{صل}} [[حفصه بنت عمر]] را [[طلاق]] داد. [[جبرئیل]] نازل شد و او را به مراجعت امر کرد؛ از این رو [[حضرت]] [[رجوع]] کرد و [[حفصه بنت عمر]] را باز گرداند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۶۶-۶۷؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۲۶.</ref>. | * این [[آیه]]، تهدیدی است برای آن دسته از [[زنان پیامبر]] {{صل}} از جمله [[عایشه]] و [[حفصه بنت عمر]] که با سخنان و کارهای خود [[رسول خدا]] {{صل}} را می‌آزردند که از [[مشاجره]] و [[آزار]] آن [[حضرت]] [[دست]] بردارند؛ وگرنه از [[افتخار]] همسری ایشان برای همیشه [[محروم]] خواهند شد. پس از [[نزول]] این [[آیه]]، [[رسول خدا]] {{صل}}، [[همسران]] خود را فراخواند و آنان را بین ماندن و جدا شدن مخیر کرد. آنان، [[خاتم انبیا]] {{صل}} را برگزیدند<ref>سید هاشم بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۴۳۹-۴۴۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۵۴.</ref>. البته نقل‌هایی و درباره [[طلاق]] [[حفصه بنت عمر]] وجود دارد. [[اهل سنت]] بر این باورند که [[رسول خدا]] {{صل}} [[حفصه بنت عمر]] را [[طلاق]] داد. [[جبرئیل]] نازل شد و او را به مراجعت امر کرد؛ از این رو [[حضرت]] [[رجوع]] کرد و [[حفصه بنت عمر]] را باز گرداند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۶۶-۶۷؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۲۶.</ref>. | ||
* [[نقل]] است که وقتی [[مرد]] [[انصاری]] خبر [[طلاق]] [[حفصه بنت عمر]] را به [[عمر بن خطاب]] داد، [[عمر]] گفت: "وای بر [[حفصه بنت عمر]]! من همواره او را از اینکه مانند [[عایشه]] پاسخ [[پیامبر]] {{صل}} را بدهد و به ایشان [[اعتراض]] کند منع می‌کردم..."<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۵۲.</ref>. این [[نقل]] [[تاریخی]] که از [[منابع اهل سنت]] استخراج شده، خود گویای آن است که [[حفصه بنت عمر]]، زبانی تند داشته و در شکستن [[حریم]] [[نبوی]] بی‌پروا بوده است. | * [[نقل]] است که وقتی [[مرد]] [[انصاری]] خبر [[طلاق]] [[حفصه بنت عمر]] را به [[عمر بن خطاب]] داد، [[عمر]] گفت: "وای بر [[حفصه بنت عمر]]! من همواره او را از اینکه مانند [[عایشه]] پاسخ [[پیامبر]] {{صل}} را بدهد و به ایشان [[اعتراض]] کند منع می‌کردم..."<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۵۲.</ref>. این [[نقل]] [[تاریخی]] که از [[منابع اهل سنت]] استخراج شده، خود گویای آن است که [[حفصه بنت عمر]]، زبانی تند داشته و در شکستن [[حریم]] [[نبوی]] بی‌پروا بوده است. | ||