حدیث غدیر در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴. در آیه‌ای که قبل از معرّفی کردن نازل شده، آمده است: {{متن قرآن|وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ}}<ref>«و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>آیا [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از اعلام دوستی نسبت به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[خوف]] و [[نگرانی]] و [[دلهره]] داشت که [[خداوند]] فرمود: «[[خدا]] تو را از [[دشمنان]] [[حفظ]] می‌کند» یا مسأله مهمّ [[امامت]] و [[جانشینی]] بوده است؟<ref>چنان که در مصادر خاصه و عامه آمده است که رسول خدا {{صل}} از اعلام خلیفه و جانشین برای خود خائف بود، و خداوند متعال در این آیه شریفه وعده حفظ به او دادند. تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۳۳؛ امالی صدوق، ص۳۵۵؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۰۹؛ الغدیر، ج۱، ص۲۱۸ به نقل از حافظ حسکانی در شواهد التنزیل.</ref> اگر [[القاء]] [[دوستی]] [[حضرت امیرالمؤمنین]] علی {{ع}} مقصود بوده، خوفی در میان نبوده که [[خداوند متعال]]، [[وعده]] حفظ به آن [[حضرت]] داده است<ref>در حدیث آمده: {{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَأْمُرُكَ أَنْ تَدُلَّ أُمَّتَكَ مِنْ وَلِيِّهِمْ عَلَى مِثْلِ مَا دَلَلْتَهُمْ عَلَيْهِ فِي صَلَاتِهِمْ وَ زَكَاتِهِمْ وَ صِيَامِهِمْ وَ حَجِّهِمْ قَالَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} رَبِّ أُمَّتِي حَدِيثُو عَهْدٍ بِالْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ}} تَفْسِيرُهَا أَ تَخْشَى النَّاسَ فَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ فَرَفَعَهَا فَقَالَ مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ أَحِبَّ مَنْ أَحَبَّهُ وَ أَبْغِضْ مَنْ أَبْغَضَهُ}} (تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۳۳)؛ حاصلش این است که: خداوند متعال به تو امر می‌کند همان‌طور که امّت خود را به نماز و روزه و حج و زکات راهنمایی نمودی همچنین امت را راهنمایی کن که چه کسی اولی بالتصرف، ولی و صاحب اختیار آنها است. پیامبر {{صل}} عرض کرد: امت من تازه مسلمان هستند! خداوند این آیه را نازل کرد: «ای رسول! آنچه بر تو نازل شد تبلیغ کن.... خداوند تو را از (شرّ و هر آسیبی از) مردم حفظ می‌کند». تفسیر آیه این است که: آیا از مردم می‌ترسی؟ خداوند تو را (از هر آسیبی) از آنها حفظ می‌کند! پس رسول خدا {{صل}} ایستاد و دست امیرالمؤمنین {{ع}} را گرفت و بالا برد و فرمود: «هر کس من مولی و صاحب اختیار او هستم پس علی {{ع}} نیز مولی و صاحب اختیار اوست».</ref>.

کسی که [[روز]] هجدهم [[ذی الحجّه]] را [[روزه]] بگیرد برای او روزه شصت ماه نوشته می‌شود و آن، [[روز غدیر خم]] است؛ همان روز که [[رسول خدا]] {{صل}} دست علیّ بن [[ابی طالب]] را گرفت و فرمود:....<ref>تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۸۴؛ شواهد التّنزیل، ج۱، ص۲۰۰؛ ج۲، ص۳۹۱؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۲۳۳. {{متن حدیث|قال رسول الله {{صل}}: من صام یوم ثمان عشره من ذی الحجه کتب له صیام ستّین شهراً وهو یوم غدیر خمّ لمّا أخذ النبیّ {{صل}} بید علیّ بن أبی طالب فقال: ألستُ ولیّ المؤمنین؟ قالوا: بلی یا رسول الله، قال {{صل}}: من کنتُ مولاه...}}.</ref>.