پرش به محتوا

اطاعت حاکم جائر در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید'
جز (جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید')
خط ۲۵۲: خط ۲۵۲:
یکی دیگر از آثاری که در این باره وجود دارد، متن [[سخنرانی]] [[شهید مرتضی مطهری]] است که سال ۱۳۹۳ [[هجری قمری]] در [[مسجد]] جامع نارمک ایراد شد. این [[سخنرانی]] در مجله [[مکتب اسلام]] به چاپ رسید. در این [[سخنرانی]] مباحثی مانند [[قداست]]، [[مقام]] و [[منزلت]]، [[جاودانگی]] و [[ثواب]] [[گریه]] بر [[شهید]] مطرح شده است<ref>ر. ک: مرتضی مطهری، مجموعه آثار (قیام و انقلاب مهدی {{ع}})، ج۲۴، ص۴۴۳-۴۸۳.</ref>. [[شهید]] در [[اسلام]] از [[جایگاه]] والایی برخوردار است. از نظر [[اسلام]]، هرکس به [[مقام]] و [[درجه]] بشری کشته شده و به یکی از عالی‌ترین و راقی‌ترین درجات و مراتبی که یک [[انسان]] می‌تواند در [[سیر]] صعودی خود بدان [[دست]] یابد، رسیده است. در [[عرف]] [[مسلمانان]] [[شهادت]] واژه‌ای [[مقدس]] شمرده شده است. از تعابیر [[قرآن]] و [[احادیث]] و [[روایات اسلامی]] در این زمینه می‌توان [[منطق]] [[اسلام]] را [[شناخت]] و به [[دلیل]] [[قداست]] یافتن آن در [[عرف]] [[مسلمانان]] پی برد<ref>ر. ک: مرتضی مطهری، مجموعه آثار (قیام و انقلاب مهدی {{ع}})، ج۲۴، ص۴۴۴.</ref>. علمای [[مبارز]] [[شیعه]] به [[رهبری]] [[حضرت]] [[امام]] کوشیدند اهمیت، [[جایگاه]] و ابعاد مختلف این آموزه مهم [[اسلامی]] را پس از دهه سی به خوبی برای [[مردم]] تبیین کنند.
یکی دیگر از آثاری که در این باره وجود دارد، متن [[سخنرانی]] [[شهید مرتضی مطهری]] است که سال ۱۳۹۳ [[هجری قمری]] در [[مسجد]] جامع نارمک ایراد شد. این [[سخنرانی]] در مجله [[مکتب اسلام]] به چاپ رسید. در این [[سخنرانی]] مباحثی مانند [[قداست]]، [[مقام]] و [[منزلت]]، [[جاودانگی]] و [[ثواب]] [[گریه]] بر [[شهید]] مطرح شده است<ref>ر. ک: مرتضی مطهری، مجموعه آثار (قیام و انقلاب مهدی {{ع}})، ج۲۴، ص۴۴۳-۴۸۳.</ref>. [[شهید]] در [[اسلام]] از [[جایگاه]] والایی برخوردار است. از نظر [[اسلام]]، هرکس به [[مقام]] و [[درجه]] بشری کشته شده و به یکی از عالی‌ترین و راقی‌ترین درجات و مراتبی که یک [[انسان]] می‌تواند در [[سیر]] صعودی خود بدان [[دست]] یابد، رسیده است. در [[عرف]] [[مسلمانان]] [[شهادت]] واژه‌ای [[مقدس]] شمرده شده است. از تعابیر [[قرآن]] و [[احادیث]] و [[روایات اسلامی]] در این زمینه می‌توان [[منطق]] [[اسلام]] را [[شناخت]] و به [[دلیل]] [[قداست]] یافتن آن در [[عرف]] [[مسلمانان]] پی برد<ref>ر. ک: مرتضی مطهری، مجموعه آثار (قیام و انقلاب مهدی {{ع}})، ج۲۴، ص۴۴۴.</ref>. علمای [[مبارز]] [[شیعه]] به [[رهبری]] [[حضرت]] [[امام]] کوشیدند اهمیت، [[جایگاه]] و ابعاد مختلف این آموزه مهم [[اسلامی]] را پس از دهه سی به خوبی برای [[مردم]] تبیین کنند.


[[شهید مطهری]] [[فلسفه]] سفارش [[ائمه]] {{عم}} به [[گریه]] بر [[امام حسین]] {{ع}} را باقی ماندن جریان [[مبارزه با ستم]] می‌داند و می‌گوید: [[ائمه]] [[دین]] خواستند [[قیام امام حسین]] به صورت یک [[مکتب]] و به صورت یک مشعل فروزان همیشه باقی بماند. این یک چراغی است از [[حق]]، از حقیقت‌دوستی، از حقیقت‌خواهی. این یک ندایی است از [[حق‌طلبی]]، از حرّیت، از [[آزادی]]. این [[مکتب]] حریّت و این [[مکتب]] [[آزادی]] و این [[مکتب]] [[مبارزه با ظلم]] را خواستند برای همیشه باقی بماند. در زمان خود [[ائمه اطهار]] که این [[دستور]] صادر شد، سبب شد که جریانی زنده و فعال و انقلابی به وجود آید<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار (خطابه و منبر «ده گفتار»)، ج۲۵، ص۳۳۸.</ref>. اصلاً داستان [[امام حسین]] {{ع}} که ما آن را زنده نگه داریم، در [[حقیقت]] هوشیار باش و بیدارباش است.... باید در اثر [[تجدید]] یادبود این قضیه همیشه هوشیار باشید، و الا چه فایده‌ای به حال [[حسین بن علی]] که برایش [[گریه]] کنیم<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار (خطابه و منبر «ده گفتار»)، ج۲۵، ص۳۳۸.</ref>.
[[شهید مطهری]] [[فلسفه]] سفارش [[ائمه]] {{عم}} به [[گریه]] بر [[امام حسین]] {{ع}} را باقی ماندن جریان [[مبارزه با ستم]] می‌داند و می‌گوید: [[ائمه]] [[دین]] خواستند [[قیام امام حسین]] به صورت یک [[مکتب]] و به صورت یک مشعل فروزان همیشه باقی بماند. این یک چراغی است از [[حق]]، از حقیقت‌دوستی، از حقیقت‌خواهی. این یک ندایی است از [[حق‌طلبی]]، از حرّیت، از [[آزادی]]. این [[مکتب]] حریّت و این [[مکتب]] [[آزادی]] و این [[مکتب]] [[مبارزه با ظلم]] را خواستند برای همیشه باقی بماند. در زمان خود [[ائمه اطهار]] که این [[دستور]] صادر شد، سبب شد که جریانی زنده و فعال و انقلابی به وجود آید<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار (خطابه و منبر «ده گفتار»)، ج۲۵، ص۳۳۸.</ref>. اصلاً داستان [[امام حسین]] {{ع}} که ما آن را زنده نگه داریم، در [[حقیقت]] هوشیار باش و بیدارباش است.... باید در اثر تجدید یادبود این قضیه همیشه هوشیار باشید، و الا چه فایده‌ای به حال [[حسین بن علی]] که برایش [[گریه]] کنیم<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار (خطابه و منبر «ده گفتار»)، ج۲۵، ص۳۳۸.</ref>.


ایشان با اشاره به بخشی از [[زیارت وارث]] که می‌خوانیم: {{متن حدیث|یا لَیتَنا کنّا مَعَکمْ فَنَفوزَ مَعَکمْ}} تأکید می‌کند: “آرزوی شرکت در حادثه‌ای که بیش از ۱۳۰۰ سال از آن می‌گذرد، معنا ندارد. اینها برای این است که ما همیشه به خودمان تلقین کنیم که [[حسین بن علی]] را به صورت یک [[مکتب]] زنده [[حفظ]] کنیم.... در [[مکتب]] و زیر لوای [[حسین]] [[مبارزه]] کنیم”<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار (خطابه و منبر «ده گفتار»)، ج۲۵، ص۳۵۵.</ref>. [[شهید مطهری]] با [[انتقاد]] از کسانی که تنها بر [[مظلومیت امام حسین]] {{ع}} و از سر ترحم [[گریه]] می‌کنند، درباره تبیین چرایی [[گریه]] بر [[امام حسین]] {{ع}} و درسی که [[مردم]] از [[شهید]] می‌گیرند می‌گوید: درسی که از جنبه [[اجتماعی]]، [[مردم]] باید از [[شهادت]] [[شهید]] بگیرند، این است که اولاً نگذارند آن‌چنان زمینه‌هایی پیدا شود.... درس دیگر که باید [[جامعه]] بگیرد، این است که به هر حال باز هم در [[جامعه]] زمینه‌هایی که [[شهادت]] را ایجاب می‌کند، پیدا می‌شود. از این نظر باید عمل قهرمانانه [[شهید]] از آن جهت که به او تعلق دارد و یک عمل آگاهانه و انتخاب‌شده است و به او [[تحمیل]] نشده است، بازگو شود و [[احساسات مردم]] شکل و رنگ [[احساس]] آن [[شهید]] را بگیرد<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۲، ص۴۷۲.</ref>.
ایشان با اشاره به بخشی از [[زیارت وارث]] که می‌خوانیم: {{متن حدیث|یا لَیتَنا کنّا مَعَکمْ فَنَفوزَ مَعَکمْ}} تأکید می‌کند: “آرزوی شرکت در حادثه‌ای که بیش از ۱۳۰۰ سال از آن می‌گذرد، معنا ندارد. اینها برای این است که ما همیشه به خودمان تلقین کنیم که [[حسین بن علی]] را به صورت یک [[مکتب]] زنده [[حفظ]] کنیم.... در [[مکتب]] و زیر لوای [[حسین]] [[مبارزه]] کنیم”<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار (خطابه و منبر «ده گفتار»)، ج۲۵، ص۳۵۵.</ref>. [[شهید مطهری]] با [[انتقاد]] از کسانی که تنها بر [[مظلومیت امام حسین]] {{ع}} و از سر ترحم [[گریه]] می‌کنند، درباره تبیین چرایی [[گریه]] بر [[امام حسین]] {{ع}} و درسی که [[مردم]] از [[شهید]] می‌گیرند می‌گوید: درسی که از جنبه [[اجتماعی]]، [[مردم]] باید از [[شهادت]] [[شهید]] بگیرند، این است که اولاً نگذارند آن‌چنان زمینه‌هایی پیدا شود.... درس دیگر که باید [[جامعه]] بگیرد، این است که به هر حال باز هم در [[جامعه]] زمینه‌هایی که [[شهادت]] را ایجاب می‌کند، پیدا می‌شود. از این نظر باید عمل قهرمانانه [[شهید]] از آن جهت که به او تعلق دارد و یک عمل آگاهانه و انتخاب‌شده است و به او [[تحمیل]] نشده است، بازگو شود و [[احساسات مردم]] شکل و رنگ [[احساس]] آن [[شهید]] را بگیرد<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۲، ص۴۷۲.</ref>.
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش