سوره غافر: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
برای سوره غافر اسامی دیگری نیز آمده است: | برای سوره غافر اسامی دیگری نیز آمده است: | ||
# '''[[مؤمن]]:''' مشهورترین نام این [[سوره]] «مؤمن» است که در [[آیه]] {{متن قرآن|وَقَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ}}<ref>«و مردی مؤمن از فرعونیان که ایمانش را پنهان میداشت گفت: آیا مردی را میکشید که میگوید: پروردگار من، خداوند است و برهانها (ی روشن) برایتان از پروردگارتان آورده است؟ و اگر دروغگو باشد، دروغش به زیان خود اوست و اگر راستگو باشد برخی از آنچه به شما وعده میدهد بر سرتان خواهد آمد؛ بیگمان خداوند کسی را که گزافکاری بسیار دروغگوست راهنمایی نمیکند» سوره غافر، آیه ۲۸.</ref> آمده است. [[مؤمن آل فرعون]] به نام [[حزبیل]] یا [[حزقیل]]، از [[خویشاوندان]] [[فرعون]] و فردی [[فاضل]] و متفکر بود که به [[حضرت موسی]] {{ع}} [[ایمان]] آورد و هنگام طرح نقشه فرعون برای [[قتل]] حضرت موسی {{ع}} [[مخالفت]] و آثار زیانبار قتل موسی {{ع}} را بیان کرد و سرانجام فرعون را از این عمل بازداشت. وی در بطن [[نظام]] طاغوتی فرعون، مخفیانه به [[دعوت]] موسی {{ع}} گرویده بود و به نفع او در مجامع دولتی [[تبلیغ]] و از موسی {{ع}} در مقابل توطئههای خائنانه فرعون و وابستگانش [[دفاع]] میکرد. | # '''[[مؤمن]]:''' مشهورترین نام این [[سوره]] «مؤمن» است که در [[آیه]] {{متن قرآن|وَقَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَإِنْ يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِنْ يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ}}<ref>«و مردی مؤمن از فرعونیان که ایمانش را پنهان میداشت گفت: آیا مردی را میکشید که میگوید: پروردگار من، خداوند است و برهانها (ی روشن) برایتان از پروردگارتان آورده است؟ و اگر دروغگو باشد، دروغش به زیان خود اوست و اگر راستگو باشد برخی از آنچه به شما وعده میدهد بر سرتان خواهد آمد؛ بیگمان خداوند کسی را که گزافکاری بسیار دروغگوست راهنمایی نمیکند» سوره غافر، آیه ۲۸.</ref> آمده است. [[مؤمن آل فرعون]] به نام [[حزبیل]] یا [[حزقیل]]، از [[خویشاوندان]] [[فرعون]] و فردی [[فاضل]] و متفکر بود که به [[حضرت موسی]] {{ع}} [[ایمان]] آورد و هنگام طرح نقشه فرعون برای [[قتل]] حضرت موسی {{ع}} [[مخالفت]] و آثار زیانبار قتل موسی {{ع}} را بیان کرد و سرانجام فرعون را از این عمل بازداشت. وی در بطن [[نظام]] طاغوتی فرعون، مخفیانه به [[دعوت]] موسی {{ع}} گرویده بود و به نفع او در مجامع دولتی [[تبلیغ]] و از موسی {{ع}} در مقابل توطئههای خائنانه فرعون و وابستگانش [[دفاع]] میکرد. | ||
# طَول: طَول یعنی [[فضل]] و [[رحمت]] فراوان، و ذوالطَول یعنی صاحب آن رحمت. برخی ذوالطول را به معنای [[توانمند]] دانستهاند. واژه {{متن قرآن|ذِي الطَّوْلِ}} در پایان آیه سوم این سوره در | # طَول: طَول یعنی [[فضل]] و [[رحمت]] فراوان، و ذوالطَول یعنی صاحب آن رحمت. برخی ذوالطول را به معنای [[توانمند]] دانستهاند. واژه {{متن قرآن|ذِي الطَّوْلِ}} در پایان آیه سوم این سوره در وصف [[خداوند]] به کار رفته است؛ لذا نام «طَول» را بر این سوره نهادهاند. | ||
# حم اول و حم مؤمن: این سوره با [[حروف مقطعه]] «حم» آغاز شده و نخستین سوره از سور [[حوامیم]] است؛ لذا به «حم أول» نامگذاری شده است. برای تمایز این سوره با حوامیم دیگر، این سوره گاهی به «حم مؤمن» نیز خوانده میشود<ref>سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، جلد۱، صفحه ۱۸۱؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۶؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۴؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۴۰۹؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۰، صفحه ۳؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۱۹۴</ref>.<ref>[[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۷۹۶.</ref> | # حم اول و حم مؤمن: این سوره با [[حروف مقطعه]] «حم» آغاز شده و نخستین سوره از سور [[حوامیم]] است؛ لذا به «حم أول» نامگذاری شده است. برای تمایز این سوره با حوامیم دیگر، این سوره گاهی به «حم مؤمن» نیز خوانده میشود<ref>سخاوی، علی بن محمد، جمال القراء و کمال الاقراء، جلد۱، صفحه ۱۸۱؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۶؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۴؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۴۰۹؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۰، صفحه ۳؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۱۹۴</ref>.<ref>[[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۷۹۶.</ref> | ||