پرش به محتوا

غدیر خم در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۴۰: خط ۴۰:
[[رسول الله]] {{صل}} فرمود: البته خدای [[قادر]] و [[علیم]] مرا دستور فرمود تا علی {{ع}} را در میان شما [[نصب]] کنم. نعمان بن منذر که از این انتصاب ناراضی و ناراحت بود با [[عصبانیت]] به طرف شتر خود رفت و گفت: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ}}؛ خدایا! مرا تاب و [[تحمل]] [[ولایت علی]] نیست، پس سنگی از آسمان بر من فرود آر. هنوز به نزدیک شتر خود نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و در دم هلاک شد. آن‌گاه [[آیه]] {{متن قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ * لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ}}<ref>«خواهنده‌ای عذابی رخ‌دهنده را خواست * که از آن کافران است، بی‌آنکه بازدارنده‌ای داشته باشد» سوره معارج، آیه ۱-۲.</ref> نازل شد<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} لِعَلِيٍّ {{ع}} مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ قَامَ النُّعْمَانُ بْنُ الْمُنْذِرِ الْفِهْرِيُّ فَقَالَ هَذَا شَيْ‌ءٌ قُلْتَهُ مِنْ عِنْدِكَ أَوْ شَيْ‌ءٌ أَمَرَكَ بِهِ رَبُّكَ قَالَ لَا بَلْ أَمَرَنِي بِهِ رَبِّي فَقَالَ اللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ فَمَا بَلَغَ رَحْلَهُ حَتَّى جَاءَهُ حَجَرٌ فَأَدْمَاهُ فَخَرَّ مَيِّتاً فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى {{متن قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}}}}؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶.</ref>.
[[رسول الله]] {{صل}} فرمود: البته خدای [[قادر]] و [[علیم]] مرا دستور فرمود تا علی {{ع}} را در میان شما [[نصب]] کنم. نعمان بن منذر که از این انتصاب ناراضی و ناراحت بود با [[عصبانیت]] به طرف شتر خود رفت و گفت: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ}}؛ خدایا! مرا تاب و [[تحمل]] [[ولایت علی]] نیست، پس سنگی از آسمان بر من فرود آر. هنوز به نزدیک شتر خود نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و در دم هلاک شد. آن‌گاه [[آیه]] {{متن قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ * لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ}}<ref>«خواهنده‌ای عذابی رخ‌دهنده را خواست * که از آن کافران است، بی‌آنکه بازدارنده‌ای داشته باشد» سوره معارج، آیه ۱-۲.</ref> نازل شد<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} لِعَلِيٍّ {{ع}} مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ قَامَ النُّعْمَانُ بْنُ الْمُنْذِرِ الْفِهْرِيُّ فَقَالَ هَذَا شَيْ‌ءٌ قُلْتَهُ مِنْ عِنْدِكَ أَوْ شَيْ‌ءٌ أَمَرَكَ بِهِ رَبُّكَ قَالَ لَا بَلْ أَمَرَنِي بِهِ رَبِّي فَقَالَ اللَّهُمَّ أَنْزِلْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ فَمَا بَلَغَ رَحْلَهُ حَتَّى جَاءَهُ حَجَرٌ فَأَدْمَاهُ فَخَرَّ مَيِّتاً فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى {{متن قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}}}}؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶.</ref>.


[[پیامبر اکرم]] در بیان چالش‌های فرا روی [[غدیر]] و تلاش پیگیر [[منافقین]] فرمود: بدانید که من در ابتدای امر از [[جبرئیل]] خواستم مرا از [[ابلاغ]] این مطلب به شما معذور بدارد زیرا به این نکته واقف بودم که تعداد [[اهل]] [[نفاق]] و دغل و [[دورویی]] بر [[پرهیزگاران]] امتم [[غالب]] است و مسخره‌کنندگان [[اسلام]] را می‌شناختم، همان‌ها که در [[کتاب خدا]] این‌گونه [[وصف]] شده‌اند که: چیزی با دهان‌های‌شان می‌گویند که در دل‌هایشان نیست و آن را سخنی کوچک و آسان می‌پنداشتند و حال آنکه در نزد [[خداوند]]، بزرگ و [[عظیم]] است و شدت [[اذیت]] و آزارم را بدان جا رساندند که مرا [[اذن]] «سراپا گوش» نامیدند و دلیل این نامگذاری این بود که می‌پنداشتند من شنوای هر سخنی می‌باشم، تا اینکه خداوند این [[آیه]] را نازل فرمود که: {{متن قرآن|وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ...}}<ref>«و برخی از ایشان کسانی هستند که پیغمبر را آزار می‌کنند و می‌گویند او خوش‌باور است.».. سوره توبه، آیه ۶۱.</ref>.
[[پیامبر اکرم]] در بیان چالش‌های فرا روی [[غدیر]] و تلاش پیگیر [[منافقین]] فرمود: بدانید که من در ابتدای امر از [[جبرئیل]] خواستم مرا از [[ابلاغ]] این مطلب به شما معذور بدارد زیرا به این نکته واقف بودم که تعداد [[اهل]] [[نفاق]] و دغل و [[دورویی]] بر [[پرهیزگاران]] امتم [[غالب]] است و مسخره‌کنندگان [[اسلام]] را می‌شناختم، همان‌ها که در [[کتاب خدا]] این‌گونه وصف شده‌اند که: چیزی با دهان‌های‌شان می‌گویند که در دل‌هایشان نیست و آن را سخنی کوچک و آسان می‌پنداشتند و حال آنکه در نزد [[خداوند]]، بزرگ و [[عظیم]] است و شدت [[اذیت]] و آزارم را بدان جا رساندند که مرا [[اذن]] «سراپا گوش» نامیدند و دلیل این نامگذاری این بود که می‌پنداشتند من شنوای هر سخنی می‌باشم، تا اینکه خداوند این [[آیه]] را نازل فرمود که: {{متن قرآن|وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ...}}<ref>«و برخی از ایشان کسانی هستند که پیغمبر را آزار می‌کنند و می‌گویند او خوش‌باور است.».. سوره توبه، آیه ۶۱.</ref>.


اگر بخواهم می‌توانم نام‌های یکایک آنان را بشمارم و خصوصیات کامل و تفصیل امورشان را ذکر کنم؛ ولی به [[خدا]] قسم که این کار نه [[شایسته]] حال من و نه مورد پسند خداست که جز آنچه [[وحی]] شده‌ام را نگویم، سپس این آیه را خواند: ای [[پیامبر]] آنچه را از سوی پروردگارت به تو فرو آمده (درباره [[علی بن ابیطالب]]) برسان و اگر این نکنی [[پیام]] او را نرسانده باشی و خدا تو را از [[فتنه]] و گزند [[مردم]] نگاه می‌دارد<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ جَبْرَئِيلَ أَنْ يَسْتَعْفِيَ لِي عَنْ تَبْلِيغِ ذَلِكَ إِلَيْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ لِعِلْمِي بِقِلَّةِ الْمُتَّقِينَ وَ كَثْرَةِ الْمُنَافِقِينَ وَ إِدْغَالِ الْآثِمِينَ وَ خَتْلِ الْمُسْتَهْزِءِينَ بِالْإِسْلَامِ الَّذِينَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ بِأَنَّهُمْ {{متن قرآن|يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ}} {{متن قرآن|وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ}} وَ كَثْرَةِ أَذَاهُمْ لِي فِي غَيْرِ مَرَّةٍ حَتَّى سَمَّوْنِي أُذُناً وَ زَعَمُوا أَنِّي كَذَلِكَ لِكَثْرَةِ مُلَازَمَتِهِ إِيَّايَ وَ إِقْبَالِي عَلَيْهِ حَتَّى أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي ذَلِكَ قُرْآناً {{متن قرآن|وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ}} عَلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُ أُذُنٌ {{متن قرآن|خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ}} الْآيَةَ وَ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُسَمِّيَ بِأَسْمَائِهِمْ لَسَمَّيْتُ}}؛ احتجاج، ج۱، ص۱۲۸.</ref>.
اگر بخواهم می‌توانم نام‌های یکایک آنان را بشمارم و خصوصیات کامل و تفصیل امورشان را ذکر کنم؛ ولی به [[خدا]] قسم که این کار نه [[شایسته]] حال من و نه مورد پسند خداست که جز آنچه [[وحی]] شده‌ام را نگویم، سپس این آیه را خواند: ای [[پیامبر]] آنچه را از سوی پروردگارت به تو فرو آمده (درباره [[علی بن ابیطالب]]) برسان و اگر این نکنی [[پیام]] او را نرسانده باشی و خدا تو را از [[فتنه]] و گزند [[مردم]] نگاه می‌دارد<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ جَبْرَئِيلَ أَنْ يَسْتَعْفِيَ لِي عَنْ تَبْلِيغِ ذَلِكَ إِلَيْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ لِعِلْمِي بِقِلَّةِ الْمُتَّقِينَ وَ كَثْرَةِ الْمُنَافِقِينَ وَ إِدْغَالِ الْآثِمِينَ وَ خَتْلِ الْمُسْتَهْزِءِينَ بِالْإِسْلَامِ الَّذِينَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ بِأَنَّهُمْ {{متن قرآن|يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ}} {{متن قرآن|وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ}} وَ كَثْرَةِ أَذَاهُمْ لِي فِي غَيْرِ مَرَّةٍ حَتَّى سَمَّوْنِي أُذُناً وَ زَعَمُوا أَنِّي كَذَلِكَ لِكَثْرَةِ مُلَازَمَتِهِ إِيَّايَ وَ إِقْبَالِي عَلَيْهِ حَتَّى أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي ذَلِكَ قُرْآناً {{متن قرآن|وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ}} عَلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُ أُذُنٌ {{متن قرآن|خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ}} الْآيَةَ وَ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُسَمِّيَ بِأَسْمَائِهِمْ لَسَمَّيْتُ}}؛ احتجاج، ج۱، ص۱۲۸.</ref>.
۲۱۸٬۸۴۳

ویرایش