هجرت در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

== [[مظلومیت]] پیامبر {{صل}} در رنج‌های پس از [[هجرت]] ==

# '''بی‌ماوایی [[مهاجران]]''': از آن [[روز]] که [[مسلمانان]] به مدینه هجرت کردند، گرچه از چنگال [[شکنجه]] گران [[قریش]] [[نجات]] یافتند؛ اما در مقابل با [[سختی]] مرگ‌آور [[فقر]] و بی‌چیزی دست به گریبان شدند؛ زیرا مهاجران از تمام [[مال]] و [[خانه]] و [[خانواده]] خویش [[بریده]] به [[شهر]] [[اسلام]] [[پناه]] آورده بودند. البته [[مردم مدینه]]؛ یعنی [[انصار]]، تا حد ممکن از این پاک‌بازان [[پذیرایی]] کردند، اما [[توانایی مالی]] آن [[روز]] [[مسلمانان]] تا آن حد نبود که بتوانند به [[راحتی]] [[زندگی]] کنند. خصوصاً گروهی اصلاً جا و مکان نیافته، [[پشتیبانی]] به دست نیاورده بودند. به همین دلیل [[پیامبر اکرم]] {{صل}} بعدها که [[مسجدالنبی]] را فراهم کرد در [[مسجد]] گروهی از [[مهاجرین]] را در صفه جا داد و مدتی [[اصحاب صفه]] بر سکویی از مسجد بیتوته می‌کردند.

# '''خطر بالقوه [[کفار]] [[قریش]]''': گرچه پیامبر اکرم با مهاجرتش به [[مدینه]] از [[اذیت]] مستقیم کفار قریش در [[امنیت]] بود و بعد مسافت حدود ۵۰۰ کیلومتر مانع از ادامه شکنجه‌ها می‌شد ولی از آنجا که [[مشرکین قریش]] حیات‌شان را در محو [[دعوت نبوی]] می‌دیدند نمی‌توانستند ساکت بنشینند. کفار قریش از جریان استقبال [[مردم یثرب]] و ایجاد [[دولت]] و [[حکومت]] [[رسول خدا]] با خبر بودند و از طرفی [[نفوذ]] [[کلام]] و [[هدایت‌گری]] [[معجزه]] آسای رسول خدا را می‌شناختند و لذا حضور [[پیامبر]] {{صل}} را در شرایط جدید، با دغدغه کامل و [[نگرانی]] از بسط نفوذ پیامبر {{صل}} در [[قلوب]] [[مردم]] تعقیب می‌کردند و لذا در [[تدبیر]] و [[برنامه‌ریزی]] جهت ایجاد مزاحمت در حکومت نوپای پیامبر {{صل}} بر آمدند.