پرش به محتوا

القاب حضرت فاطمه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'برگزیده' به 'برگزیده'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
جز (جایگزینی متن - 'برگزیده' به 'برگزیده')
خط ۴۲: خط ۴۲:
# علت نام‌گذاری [[طاهره]]: قرآن کریم در [[آیه کریمه]] [[تطهیر]] به [[طهارت]] و [[پاکیزگی]] [[خاندان عصمت و طهارت]] که [[فاطمه]] [[زهرا]] محور آن است [[گواهی]] داده است و [[حضرت زهرا]] {{س}} به دلیل [[پیراستگی]] از هر گونه [[پلیدی]] و [[آلودگی]]، «طاهره» [[لقب]] یافت. به فرمایش [[امام باقر]] {{ع}} فاطمه هیچ‌گاه [[خون]] حیض و نفاس ندید<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹.</ref>.
# علت نام‌گذاری [[طاهره]]: قرآن کریم در [[آیه کریمه]] [[تطهیر]] به [[طهارت]] و [[پاکیزگی]] [[خاندان عصمت و طهارت]] که [[فاطمه]] [[زهرا]] محور آن است [[گواهی]] داده است و [[حضرت زهرا]] {{س}} به دلیل [[پیراستگی]] از هر گونه [[پلیدی]] و [[آلودگی]]، «طاهره» [[لقب]] یافت. به فرمایش [[امام باقر]] {{ع}} فاطمه هیچ‌گاه [[خون]] حیض و نفاس ندید<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۹.</ref>.
# علت نام‌گذاری [[راضیه]] و [[مرضیه]]: فاطمه {{س}} به [[تلخی‌ها]] و [[دشواری‌ها]] و مصیبت‌هایی که خداوند در [[دنیا]] برایش مقدر ساخته بود، [[رضایت]] کامل داشت و خداوند نیز از او [[راضی]] بود. قرآن کریم در [[سوره دهر]] خبر می‌دهد که [[خداوند]] از عملکرد وی [[رضایت]] یافت و او را از [[بیم]] بزرگ [[روز قیامت]] مصونیت بخشید. [[فاطمه زهرا]] {{س}} با دو [[لقب]] [[راضیه]] و [[مرضیه]] از مصادیق [[آیه شریف]] {{متن قرآن|رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}}<ref>«خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.</ref> است. او محدّثه بود؛ زیرا [[فرشتگان]] با او سخن می‌گفتند، همان‌گونه که با [[مریم]] دخت [[عمران]] و [[مادر موسی]] و [[ساره]] [[همسر]] [[ابراهیم]] {{ع}} که او را به تولّد [[اسحاق]] و سپس [[یعقوب]] مژده دادند، [[گفتگو]] می‌کردند.
# علت نام‌گذاری [[راضیه]] و [[مرضیه]]: فاطمه {{س}} به [[تلخی‌ها]] و [[دشواری‌ها]] و مصیبت‌هایی که خداوند در [[دنیا]] برایش مقدر ساخته بود، [[رضایت]] کامل داشت و خداوند نیز از او [[راضی]] بود. قرآن کریم در [[سوره دهر]] خبر می‌دهد که [[خداوند]] از عملکرد وی [[رضایت]] یافت و او را از [[بیم]] بزرگ [[روز قیامت]] مصونیت بخشید. [[فاطمه زهرا]] {{س}} با دو [[لقب]] [[راضیه]] و [[مرضیه]] از مصادیق [[آیه شریف]] {{متن قرآن|رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}}<ref>«خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.</ref> است. او محدّثه بود؛ زیرا [[فرشتگان]] با او سخن می‌گفتند، همان‌گونه که با [[مریم]] دخت [[عمران]] و [[مادر موسی]] و [[ساره]] [[همسر]] [[ابراهیم]] {{ع}} که او را به تولّد [[اسحاق]] و سپس [[یعقوب]] مژده دادند، [[گفتگو]] می‌کردند.
# علت نام‌گذاری [[محدثه]]: از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: [[فاطمه]] را بدان جهت محدثه نامیدند که فرشتگان از [[آسمان]] فرود می‌آمدند و با او گفتگو می‌کردند و به او می‌گفتند: {{متن حدیث|يَا فَاطِمَةُ {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>، يَا فَاطِمَةُ {{متن قرآن|اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ...}}<ref>«پروردگارت را به فروتنی فرمان بر و سجده کن و با نمازگزاران نماز بگزار» سوره آل عمران، آیه ۴۳.</ref>}}؛ ای فاطمه همانا خداوند تو را [[برگزیده]] و [[پاکیزه]] گردانیده و بر [[زنان]] عالم [[برتری]] داده، ای فاطمه در پیشگاه خداوند [[فروتنی]] کن و [[سجده]] به جا آور و با [[رکوع]] کنندگان رکوع کن...<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۳، ص۷۸.</ref>.
# علت نام‌گذاری [[محدثه]]: از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: [[فاطمه]] را بدان جهت محدثه نامیدند که فرشتگان از [[آسمان]] فرود می‌آمدند و با او گفتگو می‌کردند و به او می‌گفتند: {{متن حدیث|يَا فَاطِمَةُ {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>، يَا فَاطِمَةُ {{متن قرآن|اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ...}}<ref>«پروردگارت را به فروتنی فرمان بر و سجده کن و با نمازگزاران نماز بگزار» سوره آل عمران، آیه ۴۳.</ref>}}؛ ای فاطمه همانا خداوند تو را برگزیده و [[پاکیزه]] گردانیده و بر [[زنان]] عالم [[برتری]] داده، ای فاطمه در پیشگاه خداوند [[فروتنی]] کن و [[سجده]] به جا آور و با [[رکوع]] کنندگان رکوع کن...<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۳، ص۷۸.</ref>.


[[حضرت زهرا]] [[القاب]] و کنیه‌های بسیاری نیز دارد که به جهت اختصار، تنها به چند نمونه اشاره می‌کنیم:
[[حضرت زهرا]] [[القاب]] و کنیه‌های بسیاری نیز دارد که به جهت اختصار، تنها به چند نمونه اشاره می‌کنیم:
خط ۶۷: خط ۶۷:
شاید کاربرد حره به وسیله [[حضرت امیر]] {{ع}} به همسرش به این خاطر باشد که: ای [[فاطمه]]! من تو را [[الزام]] به [[اذن]] برای آنان نمی‌کنم؛ تو حره و مختار و مطاعی... و اگر حره را به معنای کریمه بگیریم، شاید منظور این باشد که برای جلب [[محبت]] و [[کرم]] افراد بزرگوار و [[بخشنده]] و برای رسیدن به مطلب مورد نظر، رسم به کار بردن این واژه در [[مدح]] و [[ستایش]] آنان بوده و [[حضرت علی]] {{ع}} هم فاطمه {{س}} را این‌گونه خطاب کردند تا برای آن دو اجازه بگیرند<ref>الخصائص الفاطمیة، عبدالعظیم بن باقر کجوری، ج۱، ص۱۹۲.</ref>.
شاید کاربرد حره به وسیله [[حضرت امیر]] {{ع}} به همسرش به این خاطر باشد که: ای [[فاطمه]]! من تو را [[الزام]] به [[اذن]] برای آنان نمی‌کنم؛ تو حره و مختار و مطاعی... و اگر حره را به معنای کریمه بگیریم، شاید منظور این باشد که برای جلب [[محبت]] و [[کرم]] افراد بزرگوار و [[بخشنده]] و برای رسیدن به مطلب مورد نظر، رسم به کار بردن این واژه در [[مدح]] و [[ستایش]] آنان بوده و [[حضرت علی]] {{ع}} هم فاطمه {{س}} را این‌گونه خطاب کردند تا برای آن دو اجازه بگیرند<ref>الخصائص الفاطمیة، عبدالعظیم بن باقر کجوری، ج۱، ص۱۹۲.</ref>.


در [[روایات]] آمده که [[خطبه]] [[ازدواج حضرت فاطمه]] زهرا {{س}} توسط فرشته‌ای به نام راحیل در [[بیت المعمور]] میان عده‌ای از [[آسمانیان]] خوانده شد و آن [[فرشته]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} را [[عبد خدا]] و [[فاطمه زهرا]] {{س}} را أمه [[خداوند]] خواند: «خداونډ [[مالی]] چیره، [[برگزیده]] کرم و بزرگی‌اش را برای [[کنیز]] خود، [[سرور زنان]] و دختر بهترین [[پیامبران]] برگزید»<ref>{{متن حدیث|اخْتَارَ الْمَلِكُ الْجَبَّارُ صَفْوَةَ كَرَمِهِ وَ عَبْدَ عَظَمَتِهِ لِأَمَتِهِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ بِنْتِ خَيْرِ النَّبِيِّينَ}}؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندرانی، ج۳، ص۳۴۸.</ref>.
در [[روایات]] آمده که [[خطبه]] [[ازدواج حضرت فاطمه]] زهرا {{س}} توسط فرشته‌ای به نام راحیل در [[بیت المعمور]] میان عده‌ای از [[آسمانیان]] خوانده شد و آن [[فرشته]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} را [[عبد خدا]] و [[فاطمه زهرا]] {{س}} را أمه [[خداوند]] خواند: «خداونډ [[مالی]] چیره، برگزیده کرم و بزرگی‌اش را برای [[کنیز]] خود، [[سرور زنان]] و دختر بهترین [[پیامبران]] برگزید»<ref>{{متن حدیث|اخْتَارَ الْمَلِكُ الْجَبَّارُ صَفْوَةَ كَرَمِهِ وَ عَبْدَ عَظَمَتِهِ لِأَمَتِهِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ بِنْتِ خَيْرِ النَّبِيِّينَ}}؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندرانی، ج۳، ص۳۴۸.</ref>.


و در جای دیگر آمده است که [[جبرئیل]] بر [[پیامبر]] نازل شد و گفت:
و در جای دیگر آمده است که [[جبرئیل]] بر [[پیامبر]] نازل شد و گفت:
۲۱۸٬۹۱۸

ویرایش