اطاعت حاکم جائر در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از سال‌های نخست دهه چهل به بعد، در نتیجه سیاست‌های سرکوب‌گرایانه [[دولت]] پهلوی، همه علمای بزرگ وقت کم‌وبیش به [[مبارزه]] و [[مخالفت]] علنی با شاه برخاستند. در [[ادبیات]] [[سیاسی]] آنان واژه‌هایی مانند [[حکومت جائر]]، [[ظلم و ستم]]، [[جور]] و [[حریت]] به کار رفته است<ref>برای مطالعه بیشتر درباره اعلامیه‌ها و بیانیه‌های علما در حمایت از حضرت امام و مخالفت با رژیم پهلوی، ر. ک: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اسناد انقلاب اسلامی، ج۱.</ref>. در [[نجف]] [[آیت الله]] العظمی خویی، پس از [[قیام]] خونین پانزده خرداد ۱۳۴۲ در بیانیه‌ای با استناد به [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ}}<ref>«و به ستمگران مگرایید که آتش (دوزخ) به شما رسد در حالی که شما را در برابر خداوند، سروری نباشد، آنگاه یاری نخواهید شد» سوره هود، آیه ۱۱۳.</ref>، هرگونه [[همکاری]] با [[رژیم]] [[خائن]] را [[حرام]] اعلام کرد<ref>مشروح این بیانیه که هفدهم خرداد ۱۳۴۲ در نجف صادر شد، چنین است: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ}}. کمک و همراهی با ظالمین و ستمگران در شریعت مقدسه اسلامیه از اعظم محرمات است و در حرمت آن بین علمای اعلام خلافی نیست. نظر به اینکه دولت فعلی ایران برای پیشرفت مقاصد شوم خود که مخالف مقررات دین اسلام است، از هرگونه تعدی و ظلم از زدن و کشتن و زندان بردن آقایان علمای اعلام و طلاب علوم دینیه و سایر طبقات مؤمنین مضایقه ندارد، بر هر فردی از افراد مسلمان در هر لباس و هر مقامی که باشند واجب است که از همکاری با این دولت خائن خودداری نمایند، و بر تمام مسلمانان لازم است استغاثه حضرت سیدالشهدا، حسین بن علی {{ع}} را در نظر گرفته و از دین مقدس اسلام دفاع نمایند (مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اسناد انقلاب اسلامی، ج۱، ص۱۲۵).</ref>. [[آیت الله]] العظمی گلپایگانی نیز در پاسخ به کسانی که [[روحانیان]] را از دخالت در [[سیاست]] منع می‌کردند، گفت: ما برای [[حفظ]] [[استقلال]] مملکت [[شیعه]] و [[حمایت]] از [[دین]] همه‌گونه [[مصیبت]] را استقبال می‌کنیم و به آنها که می‌گویند [[روحانیت]] نباید در [[سیاست]] دخالت کند اعلام می‌کنم که [[دین]] ما [[اسلام]] و [[سیاست]] ما [[اسلامی]] است و [[مسلمان]] از [[سیاست]] و [[نظارت]] در امور [[کشور اسلامی]] نمی‌تواند برکنار بماند، تا چه رسد به [[فقها]] و مجتهدین که دارای [[مقام]] [[زعامت]] شرعیه و [[نیابت عامه]] هستند<ref>[[محمد مهدی امامی|امامی، محمد مهدی]]، زندگی نامه آیت الله العظمی گلپایگانی به روایت اسناد، ص۷۰.</ref>.