خطبه امام حسین در برابر لشکر ابن زیاد: تفاوت میان نسخه‌ها

سپس آن حضرت آیه‌ای را که گفتار [[حضرت موسی]] را در مقابل [[عناد]] و [[لجاجت]] [[فرعونیان]] نقل می‌کند، قرائت نمود: من به [[پروردگار]] خویش و پروردگار شما [[پناه]] می‌برم که گفتار مرا دور می‌افکنید. پناه می‌برم به پروردگار خویش و پروردگار شما از هر شخص متکبری که [[ایمان]] به [[روز جزا]] ندارد».

[[حسین بن علی]] {{ع}} با این جملات به [[آرامش]] و سکوتشان [[دعوت]] نمود: «وای بر شما چرا گوش فرا نمی‌دهید تا گفتارم را که شما را به [[رشد]] و [[سعادت]] فرا می‌خوانم - بشنوید؟ هر کس از من [[پیروی]] کند [[خوشبخت]] و [[سعادتمند]] است و هر کس [[عصیان]] و [[مخالفت]] ورزد از هلاک‌شدگان است و همه شما عصیان و [[سرکشی]] نموده و با دستور من مخالفت می‌کنید که به گفتارم گوش فرا نمی‌دهید. آری، در اثر هدایای حرامی که به دست شما رسیده، و در اثر غذاهای [[حرام]] و لقمه‌های غیر مشروعی که شکم‌های شما از آن انباشته شده، [[خدا]] این چنین بر دل‌های شما مهر زده است، وای بر شما! آیا ساکت نمی‌شوید؟»<ref>{{متن حدیث|وَيْلَكُمْ ما عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْصِتُوا إِلَىَّ فَتَسْمَعُوا قْولي، وَ إِنَّما أَدْعُوكُمْ إِلى سَبيلِ الرَّشادِ، فَمَنْ أَطاعَني كانَ مِنَ الْمُرْشَدينَ، وَ مَنْ عَصاني كانَ مِنَ الْمُهْلَكينَ، وَ كُلُّكُمْ عاصٍ لِأَمْري غَيْرُ مُسْتَمِعٍ لِقَوْلي، قَدِ انْخَزَلَتْ عَطِيَّاتُكُمْ مِنَ الْحَرامِ وَ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرامِ، فَطَبَعَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِكُمْ، وَيْلُكُمْ أَلا تَنْصِتُونَ، أَلا تَسْمَعُونَ؟}}.</ref>.