ارتباط معصوم با فرشته در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

دسته‌ای دیگر از [[روایات]] که به بحث تحديث مرتبط‌اند و نشان می‌دهند فرشتگان [[وظیفه]] تحديث به ائمه {{عم}} را بر عهده دارند، روایاتی‌اند که از [[الهام]] و شنیدن صدا به مثابه دو روش مهم از روش‌های دریافت [[علوم]] توسط ائمه خبر می‌دهند. پیش از این گفته شد که در روایات متعددی از [[امام صادق]] {{ع}} - که سند برخی از آنها صحیح است -[[شیوه]] دریافت برخی علوم، افکندن در [[دل]] یا شنیدن صدا توسط گوش معرفی شده است<ref>ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، ص۶۵۷. سند این روایت، صحیح است همچنین ر. ک: محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۳۱۶-۳۱۹. روایات ۱و ۱۰ این باب، صحيح، و روایات ۲ و ۹ موثق‌اند.</ref>.

در روایتی دیگر از آن [[حضرت]] نیز به این نکته تصریح شده که افکندن صدا در گوش، کار [[فرشتگان]] است:. {{متن حدیث|أَمَّا النَّقْرُ فِي الْأَسْمَاعِ فَأَمْرُ الْمَلَكِ‌}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۶۵۸؛ همچنین ر. ک: محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۳۱۸؛ محمد بن محمد مفید، الارشاد في معرفة حجج الله على العباد، تصحيح موسسة آل البيت، ج۲، ص۱۸۶.</ref>؛ بنا بر روایتی، [[امام صادق]] {{ع}} [[محدث]] را این گونه [[تفسیر]] کرده اند: {{متن حدیث|إِنَّهُ يَسْمَعُ الصَّوْتَ وَ لَا يَرَى الشَّخْصَ‌}}<ref>«صدا را می‌شنود؛ اما شخص او را نمی‌بیند».</ref>. در ادامه این [[روایت]] آماده است که از آن [[حضرت]] پرسیده شد: در این صورت، [[امام]] چگونه می‌فهمد که این صدای [[فرشته]] است یا [[القای شیطان]]؟ حضرت پاسخ دادند: به او [[آرامش]] و [[وقار]] داده می‌شود؛ به گونه‌ای که مطمئن می‌شود آن صدای فرشته است<ref>ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۶۷۶؛ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۳۲۳.</ref>. این روایت نیز به روشنی نشان می‌دهد که محلش (کسی که با امام سخن می‌گوید) فرشته است.