اراده الهی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اراده الهی در کلام اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'امکان پذیر' به 'امکان‌پذیر'

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۹۴۴

ویرایش

@@ خط ۴۲: / خط ۴۲: @@
 [[روایات]] زیادی نیز اصل صفت اراده را برای خداوند [[اثبات]] می‌‌کند، برای نمونه در خلال [[حدیثی]] از [[امام رضا]] {{ع}} آمده است: {{متن حدیث|الإِرادَةُ مِنَ الخَلقِ الضَّميرُ وما يَبدو لَهُم بَعدَ ذلِكَ مِنَ الفِعلِ، وأمّا مِنَ اللَّهِ تَعالى فَإِرادَتُهُ إِحداثُهُ لا غَيرُ ذلِكَ...}}؛ اراده [[خلق]]، همان [[تصور]] فعل است و آنچه که در پی او واقع می‌‌شود "[[اعتقاد]] نفع، [[تصدیق]]، [[شوق]] و حرکت" ولی [[اراده خداوند]] ایجاد فعل است فقط. <ref>الوافی، ج۱، ص۴۵۵</ref>.
-افزون بر آن چه که در [[متون مقدس]] [[اسلامی]] درباره [[اراده الهی]] آمده است، استدلال‌های [[عقلانی]] نیز از سوی [[متکلمان]] و [[فیلسوفان]] برای اثبات اصل صفت اراده اقامه شده است؛ از جمله آن که: خداوند به همه ممکنات [[علم]] دارد و [[قدرت]] وی به گونه ای یکسان به همه تعلق می‌‌گیرد، با این حال برخی از ممکنات ایجاد می‌‌شوند و برخی ایجاد نمی‌شوند و به بیانی دیگر، بعضی ممکنات در زمانی خاص ایجاد می‌‌شوند، نه پیش از آن [[زمان]] و نه پس از آن و این در حالی است که در هر یک از این زمان‌ها ایجاد آن امکان پذیر بوده است. بنابراین، باید صفتی غیر از علم و قدرت باشد که مرجح و مخصص وجود ممکنات در زمانی خاص باشد و آن، چیزی نیست جز [[اراده]]. <ref>کشف المراد، ص۴۰۲؛ ارشاد الطالبین الی نهج المسترشدین، ص۲۰۳؛ الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۱۲۸</ref>.
+افزون بر آن چه که در [[متون مقدس]] [[اسلامی]] درباره [[اراده الهی]] آمده است، استدلال‌های [[عقلانی]] نیز از سوی [[متکلمان]] و [[فیلسوفان]] برای اثبات اصل صفت اراده اقامه شده است؛ از جمله آن که: خداوند به همه ممکنات [[علم]] دارد و [[قدرت]] وی به گونه ای یکسان به همه تعلق می‌‌گیرد، با این حال برخی از ممکنات ایجاد می‌‌شوند و برخی ایجاد نمی‌شوند و به بیانی دیگر، بعضی ممکنات در زمانی خاص ایجاد می‌‌شوند، نه پیش از آن [[زمان]] و نه پس از آن و این در حالی است که در هر یک از این زمان‌ها ایجاد آن امکان‌پذیر بوده است. بنابراین، باید صفتی غیر از علم و قدرت باشد که مرجح و مخصص وجود ممکنات در زمانی خاص باشد و آن، چیزی نیست جز [[اراده]]. <ref>کشف المراد، ص۴۰۲؛ ارشاد الطالبین الی نهج المسترشدین، ص۲۰۳؛ الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۱۲۸</ref>.
 در [[استدلال]] دیگری آمده که خداوندتبارک و تعالی خطاب دارد، [[تکلیف]] می‌‌کند وامر و [[نهی]] دارد و همه اینها فرع وجود اراده انجام فعل یا ترک کاری از [[مکلفان]] است. <ref>المغنی، ج۵، ص۱۰۴</ref>.