پرش به محتوا

مرجئه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'کرد' به 'کرد'
جز (جایگزینی متن - 'کرد' به 'کرد')
خط ۱۵: خط ۱۵:
بشیر می‌گوید: "در سفری که به [[مدینه]] داشتم، همین که به در خانه [[امام باقر]] {{ع}} رسیدم، قاطر زین شده‌ای بر در خانه آن حضرت یافتم، بدین جهت برای ملاقات با آن حضرت، پشت در خانه نشسته، منتظر بیرون آمدن وی شدم. همین که امام {{ع}} بیرون آمد، سلام کردم. آن حضرت از قاطر پیاده شد، به سوی من آمد و فرمود: اهل کجا هستی؟ عرض کردم: اهل عراق. فرمود: کدام شهر؟ عرض کردم: [[کوفه]]. فرمود: چه کسی در این سفر تو را همراهی می‌کرد؟ گفتم: گروهی از محدثه. فرمود: محدثه کیانند؟ عرض کردم: [[مرجئه]]. فرمود: وای بر آنها! اگر فردا [[قائم]] ما قیام کند، به چه کسی پناه خواهند برد؟ عرض کردم: آنان گویند: در آن روز همه مشمول عدل او قرار می‌گیریم و با شما برابر هستیم. فرمود: "هرکس توبه کند، خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد و هرکس نفاقی در درون داشته باشد، او را از رحمت خود دور خواهد کرد و هرکس ایده باطلش را در آن روز اظهار کند، خداوند خونش را خواهد ریخت". سپس فرمود: "قسم به آنکه جانم در قبضه اوست، [[امام زمان]] {{ع}} آنها را خواهد کشت، همان‌گونه که قصاب گوسفند خود را می‌کشد". عرض کردم: آنان گویند: هنگامی که امور بر [[حضرت مهدی]] {{ع}} سامان گرفت، وی قطره خونی را نخواهد ریخت. حضرت {{ع}} فرمود: "قسم به آنکه جانم در دست اوست! چنین چیزی نخواهد بود، تا ما و شما خون و عرق را از پیشانی‌مان پاک گردانیم و سپس به پیشانی خود اشاره نمود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶؛ کافی، ج ۸، ص ۸۱، غیبه نعمانی، ص ۲۸۳.</ref>.
بشیر می‌گوید: "در سفری که به [[مدینه]] داشتم، همین که به در خانه [[امام باقر]] {{ع}} رسیدم، قاطر زین شده‌ای بر در خانه آن حضرت یافتم، بدین جهت برای ملاقات با آن حضرت، پشت در خانه نشسته، منتظر بیرون آمدن وی شدم. همین که امام {{ع}} بیرون آمد، سلام کردم. آن حضرت از قاطر پیاده شد، به سوی من آمد و فرمود: اهل کجا هستی؟ عرض کردم: اهل عراق. فرمود: کدام شهر؟ عرض کردم: [[کوفه]]. فرمود: چه کسی در این سفر تو را همراهی می‌کرد؟ گفتم: گروهی از محدثه. فرمود: محدثه کیانند؟ عرض کردم: [[مرجئه]]. فرمود: وای بر آنها! اگر فردا [[قائم]] ما قیام کند، به چه کسی پناه خواهند برد؟ عرض کردم: آنان گویند: در آن روز همه مشمول عدل او قرار می‌گیریم و با شما برابر هستیم. فرمود: "هرکس توبه کند، خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد و هرکس نفاقی در درون داشته باشد، او را از رحمت خود دور خواهد کرد و هرکس ایده باطلش را در آن روز اظهار کند، خداوند خونش را خواهد ریخت". سپس فرمود: "قسم به آنکه جانم در قبضه اوست، [[امام زمان]] {{ع}} آنها را خواهد کشت، همان‌گونه که قصاب گوسفند خود را می‌کشد". عرض کردم: آنان گویند: هنگامی که امور بر [[حضرت مهدی]] {{ع}} سامان گرفت، وی قطره خونی را نخواهد ریخت. حضرت {{ع}} فرمود: "قسم به آنکه جانم در دست اوست! چنین چیزی نخواهد بود، تا ما و شما خون و عرق را از پیشانی‌مان پاک گردانیم و سپس به پیشانی خود اشاره نمود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶؛ کافی، ج ۸، ص ۸۱، غیبه نعمانی، ص ۲۸۳.</ref>.


[[امام زمان]] {{ع}} با اهالی [[بنوکلاب]]<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۱۶۰.</ref>، [[ارمینیه]]<ref>همان، ص ۱۶۲.</ref>، [[کوفه]]<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۷.</ref>، عرب<ref>همان، ص ۳۵۵.</ref>، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[بصره]] [[دمیسان]]، [[کرد]]، [[اعراب شام]]، [[بنی امیه]]، [[بنوضبه]]، [[غنی]]، [[باهله]]، [[ازد]] و [[ری]] جنگ خواهد کرد<ref>همان، ص ۳۶۳.</ref>.<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۵۰.</ref>.
[[امام زمان]] {{ع}} با اهالی [[بنوکلاب]]<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۱۶۰.</ref>، [[ارمینیه]]<ref>همان، ص ۱۶۲.</ref>، [[کوفه]]<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۷.</ref>، عرب<ref>همان، ص ۳۵۵.</ref>، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[بصره]] [[دمیسان]]، کرد، [[اعراب شام]]، [[بنی امیه]]، [[بنوضبه]]، [[غنی]]، [[باهله]]، [[ازد]] و [[ری]] جنگ خواهد کرد<ref>همان، ص ۳۶۳.</ref>.<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۵۰.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش