پرش به محتوا

مرجئه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کرد' به 'کرد')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = مرجئه
| موضوع مرتبط = مرجئه
| عنوان مدخل  = مرجئه
| عنوان مدخل  = مرجئه
| مداخل مرتبط = [[مرجئه در حدیث]] - [[مرجئه در فرق و مذاهب]] - [[مرجئه در کلام اسلامی]] - [[مرجئه در تاریخ اسلامی]] - [[مرجئه در معارف مهدویت]] - [[مرجئه در فقه سیاسی]]
| مداخل مرتبط = [[مرجئه در کلام اسلامی]] - [[مرجئه در تاریخ اسلامی]] - [[مرجئه در معارف مهدویت]] - [[مرجئه در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = مرجئه (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== مرجئه در مباحث مهدویت ==
== مرجئه در مباحث مهدویت ==
*"مرجئه" به‌معنای "تأخیر افکننده"، نام فرقه‌ای از [[فرق اسلامی]] است که در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان گروهی از خوارج‌اند که مرتکب [[گناه کبیره]] را مخلد در [[دوزخ]] نمی‌دانستند، بلکه کار او را به [[خدا]] وامی‌گذاشتند. [[اکثریت]] مرجئه، [[امامت]] را برای غیر قریشی جائز نمی‌دانستند، ولی بعض آنان می‌گفتند: هرکس [[احکام]] [[قرآن]] و [[سنت رسول]] {{صل}} را برپا دارد، می‌تواند [[امام]] باشد. [[مکتب]] [[اعتقادی]] مرجئه، برای [[امویان]] که از [[ارتکاب معاصی]] بزرگ، پرهیزی نداشتند [[پناهگاه]] خوبی بود؛ بدین‌جهت [[امویان]] از مرجئه [[پشتیبانی]] می‌کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.</ref>. مرجئه جزو [[سپاه]] [[سفیانی]] هستند که به [[سپاه]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[هجوم]] می‌برند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۴.</ref>.
"مرجئه" به‌معنای "تأخیر افکننده"، نام فرقه‌ای از [[فرق اسلامی]] است که در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان گروهی از خوارج‌اند که مرتکب [[گناه کبیره]] را مخلد در [[دوزخ]] نمی‌دانستند، بلکه کار او را به [[خدا]] وامی‌گذاشتند. [[اکثریت]] مرجئه، [[امامت]] را برای غیر قریشی جائز نمی‌دانستند، ولی بعض آنان می‌گفتند: هرکس [[احکام]] [[قرآن]] و [[سنت رسول]] {{صل}} را برپا دارد، می‌تواند [[امام]] باشد. [[مکتب]] [[اعتقادی]] مرجئه، برای [[امویان]] که از [[ارتکاب معاصی]] بزرگ، پرهیزی نداشتند [[پناهگاه]] خوبی بود؛ بدین‌جهت [[امویان]] از مرجئه [[پشتیبانی]] می‌کردند<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.</ref>. مرجئه جزو [[سپاه]] [[سفیانی]] هستند که به [[سپاه]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[هجوم]] می‌برند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۴.</ref>


از جمله [[دشمنان امام زمان]] {{ع}} که در روایات ذکر شده‌اند و حضرت هنگام [[ظهور]] با آنان جنگ می‌کند و همه آنها را به قتل می‌رساند، کج‌اندیشان [[مرجئه]] هستند که بر اثر عقاید انحرافی خود، فرسنگ‌ها از [[اسلام]] فاصله می‌گیرند و عظیم‌ترین گناهان را بی‌پروا انجام می‌دهند. [[علامه طریحی]] درباره این گروه می‌نویسد: "[[مرجئه]] گروهی از [[مسلمانان]] هستند و عقیده دارند هرگز گناه ضرری به ایمان نمی‌زند".
از جمله [[دشمنان امام زمان]] {{ع}} که در روایات ذکر شده‌اند و حضرت هنگام [[ظهور]] با آنان جنگ می‌کند و همه آنها را به قتل می‌رساند، کج‌اندیشان [[مرجئه]] هستند که بر اثر عقاید انحرافی خود، فرسنگ‌ها از [[اسلام]] فاصله می‌گیرند و عظیم‌ترین گناهان را بی‌پروا انجام می‌دهند. [[علامه طریحی]] درباره این گروه می‌نویسد: "[[مرجئه]] گروهی از [[مسلمانان]] هستند و عقیده دارند هرگز گناه ضرری به ایمان نمی‌زند". همچنین [[ابن قتیبه]] می‌گوید: "[[مرجئه]] کسانی هستند که قائل به ایمان قولی و زبانی بدون عمل می‌باشند". برخی نیز گفته‌اند: "[[مرجئه]] همان جبریه هستند که گویند: هیچ‌گاه بنده از خود اختیاری ندارد"<ref>مجمع البحرین، ص ۳۵.</ref>.
همچنین [[ابن قتیبه]] می‌گوید: "[[مرجئه]] کسانی هستند که قائل به ایمان قولی و زبانی بدون عمل می‌باشند". برخی نیز گفته‌اند: "[[مرجئه]] همان جبریه هستند که گویند: هیچ‌گاه بنده از خود اختیاری ندارد"<ref>مجمع البحرین، ص ۳۵.</ref>.


بشیر می‌گوید: "در سفری که به [[مدینه]] داشتم، همین که به در خانه [[امام باقر]] {{ع}} رسیدم، قاطر زین شده‌ای بر در خانه آن حضرت یافتم، بدین جهت برای ملاقات با آن حضرت، پشت در خانه نشسته، منتظر بیرون آمدن وی شدم. همین که امام {{ع}} بیرون آمد، سلام کردم. آن حضرت از قاطر پیاده شد، به سوی من آمد و فرمود: اهل کجا هستی؟ عرض کردم: اهل عراق. فرمود: کدام شهر؟ عرض کردم: [[کوفه]]. فرمود: چه کسی در این سفر تو را همراهی می‌کرد؟ گفتم: گروهی از محدثه. فرمود: محدثه کیانند؟ عرض کردم: [[مرجئه]]. فرمود: وای بر آنها! اگر فردا [[قائم]] ما قیام کند، به چه کسی پناه خواهند برد؟ عرض کردم: آنان گویند: در آن روز همه مشمول عدل او قرار می‌گیریم و با شما برابر هستیم. فرمود: "هرکس توبه کند، خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد و هرکس نفاقی در درون داشته باشد، او را از رحمت خود دور خواهد کرد و هرکس ایده باطلش را در آن روز اظهار کند، خداوند خونش را خواهد ریخت". سپس فرمود: "قسم به آنکه جانم در قبضه اوست، [[امام زمان]] {{ع}} آنها را خواهد کشت، همان‌گونه که قصاب گوسفند خود را می‌کشد". عرض کردم: آنان گویند: هنگامی که امور بر [[حضرت مهدی]] {{ع}} سامان گرفت، وی قطره خونی را نخواهد ریخت. حضرت {{ع}} فرمود: "قسم به آنکه جانم در دست اوست! چنین چیزی نخواهد بود، تا ما و شما خون و عرق را از پیشانی‌مان پاک گردانیم و سپس به پیشانی خود اشاره نمود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶؛ کافی، ج ۸، ص ۸۱، غیبه نعمانی، ص ۲۸۳.</ref>.
بشیر می‌گوید: "در سفری که به [[مدینه]] داشتم، همین که به در خانه [[امام باقر]] {{ع}} رسیدم، قاطر زین شده‌ای بر در خانه آن حضرت یافتم، بدین جهت برای ملاقات با آن حضرت، پشت در خانه نشسته، منتظر بیرون آمدن وی شدم. همین که امام {{ع}} بیرون آمد، سلام کردم. آن حضرت از قاطر پیاده شد، به سوی من آمد و فرمود: اهل کجا هستی؟ عرض کردم: اهل عراق. فرمود: کدام شهر؟ عرض کردم: [[کوفه]]. فرمود: چه کسی در این سفر تو را همراهی می‌کرد؟ گفتم: گروهی از محدثه. فرمود: محدثه کیانند؟ عرض کردم: [[مرجئه]]. فرمود: وای بر آنها! اگر فردا [[قائم]] ما قیام کند، به چه کسی پناه خواهند برد؟ عرض کردم: آنان گویند: در آن روز همه مشمول عدل او قرار می‌گیریم و با شما برابر هستیم. فرمود: "هرکس توبه کند، خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد و هرکس نفاقی در درون داشته باشد، او را از رحمت خود دور خواهد کرد و هرکس ایده باطلش را در آن روز اظهار کند، خداوند خونش را خواهد ریخت". سپس فرمود: "قسم به آنکه جانم در قبضه اوست، [[امام زمان]] {{ع}} آنها را خواهد کشت، همان‌گونه که قصاب گوسفند خود را می‌کشد". عرض کردم: آنان گویند: هنگامی که امور بر [[حضرت مهدی]] {{ع}} سامان گرفت، وی قطره خونی را نخواهد ریخت. حضرت {{ع}} فرمود: "قسم به آنکه جانم در دست اوست! چنین چیزی نخواهد بود، تا ما و شما خون و عرق را از پیشانی‌مان پاک گردانیم و سپس به پیشانی خود اشاره نمود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶؛ کافی، ج ۸، ص ۸۱، غیبه نعمانی، ص ۲۸۳.</ref>.


[[امام زمان]] {{ع}} با اهالی [[بنوکلاب]]<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۱۶۰.</ref>، [[ارمینیه]]<ref>همان، ص ۱۶۲.</ref>، [[کوفه]]<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۷.</ref>، عرب<ref>همان، ص ۳۵۵.</ref>، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[بصره]] [[دمیسان]]، کرد، [[اعراب شام]]، [[بنی امیه]]، [[بنوضبه]]، [[غنی]]، [[باهله]]، [[ازد]] و [[ری]] جنگ خواهد کرد<ref>همان، ص ۳۶۳.</ref>.<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۵۰.</ref>.
[[امام زمان]] {{ع}} با اهالی [[بنوکلاب]]<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۱۶۰.</ref>، [[ارمینیه]]<ref>همان، ص ۱۶۲.</ref>، [[کوفه]]<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۷.</ref>، عرب<ref>همان، ص ۳۵۵.</ref>، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[بصره]] [[دمیسان]]، کرد، [[اعراب شام]]، [[بنی امیه]]، [[بنوضبه]]، [[غنی]]، [[باهله]]، [[ازد]] و [[ری]] جنگ خواهد کرد<ref>همان، ص ۳۶۳.</ref>.<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۵۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۶: خط ۲۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:فرقه‌های اهل سنت]]
[[رده:مرجئه]]
[[رده:مرجئه در معارف مهدوی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
۱۱۱٬۹۱۱

ویرایش