مرجئه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
←مرجئه در مباحث مهدویت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== | == مقدمه == | ||
"مرجئه" بهمعنای "تأخیر افکننده"، نام فرقهای از | "مرجئه" بهمعنای "تأخیر افکننده"، نام فرقهای از فرق اسلامی است که در پایان نیمه اول قرن اول هجری پدید آمد. آنان گروهی از خوارجاند که مرتکب [[گناه کبیره]] را مخلد در [[دوزخ]] نمیدانستند، بلکه کار او را به [[خدا]] وامیگذاشتند. [[اکثریت]] مرجئه، [[امامت]] را برای غیر قریشی جائز نمیدانستند، ولی بعض آنان میگفتند: هرکس [[احکام]] [[قرآن]] و [[سنت رسول]] {{صل}} را برپا دارد، میتواند [[امام]] باشد. [[مکتب]] [[اعتقادی]] مرجئه، برای [[امویان]] که از [[ارتکاب معاصی]] بزرگ، پرهیزی نداشتند [[پناهگاه]] خوبی بود؛ بدینجهت [[امویان]] از مرجئه [[پشتیبانی]] میکردند<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۲۶۸.</ref>. مرجئه جزو [[سپاه]] [[سفیانی]] هستند که به [[سپاه]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[هجوم]] میبرند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۴.</ref> | ||
از جمله [[دشمنان امام زمان]] {{ع}} که در روایات ذکر شدهاند و حضرت هنگام [[ظهور]] با آنان جنگ میکند و همه آنها را به قتل میرساند، کجاندیشان [[مرجئه]] هستند که بر اثر عقاید انحرافی خود، فرسنگها از [[اسلام]] فاصله میگیرند و عظیمترین گناهان را بیپروا انجام میدهند. [[علامه طریحی]] درباره این گروه مینویسد: "[[مرجئه]] گروهی از [[مسلمانان]] هستند و عقیده دارند هرگز گناه ضرری به ایمان نمیزند". همچنین [[ابن قتیبه]] میگوید: "[[مرجئه]] کسانی هستند که قائل به ایمان قولی و زبانی بدون عمل میباشند". برخی نیز گفتهاند: "[[مرجئه]] همان جبریه هستند که گویند: هیچگاه بنده از خود اختیاری ندارد"<ref>مجمع البحرین، ص ۳۵.</ref>. | از جمله [[دشمنان امام زمان]] {{ع}} که در روایات ذکر شدهاند و حضرت هنگام [[ظهور]] با آنان جنگ میکند و همه آنها را به قتل میرساند، کجاندیشان [[مرجئه]] هستند که بر اثر عقاید انحرافی خود، فرسنگها از [[اسلام]] فاصله میگیرند و عظیمترین گناهان را بیپروا انجام میدهند. [[علامه طریحی]] درباره این گروه مینویسد: "[[مرجئه]] گروهی از [[مسلمانان]] هستند و عقیده دارند هرگز گناه ضرری به ایمان نمیزند". همچنین [[ابن قتیبه]] میگوید: "[[مرجئه]] کسانی هستند که قائل به ایمان قولی و زبانی بدون عمل میباشند". برخی نیز گفتهاند: "[[مرجئه]] همان جبریه هستند که گویند: هیچگاه بنده از خود اختیاری ندارد"<ref>مجمع البحرین، ص ۳۵.</ref>. |