مسیب بن نجبه فزاری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[جنگ جمل]]:''' [[ابن شهر آشوب]] می‌نویسد: پس از حرکت [[عایشه]]، [[علی]] {{ع}} [[سهل بن حنیف]] را به [[مدینه]]؛ [[قثم بن عباس]] را به [[مکه]] و [[حسن]] {{ع}} و [[عمار]] را به [[کوفه]] فرستاد و نامه‌ای برای ایشان نوشت<ref>اصل نامه چنین است: از بنده خدا، علی امیر مؤمنان، به مردم کوفه، که در میان انصار پایه‌ای ارزشمند، و در عرب مقامی والا دارند؛ پس از ستایش پروردگار؛ همانا شما را از کار عثمان چنان آگاهی دهم که شنیدن آن چونان دیدن باشد. مردم بر عثمان عیب گرفتند، و من، تنها کسی از مهاجران بودم که او را به جلب رضایت مردم واداشته، و کمتر به سرزنش او زبان گشودم. اما آسان ترین کار طلحه و زبیر آن بود که بر او یورش برند و او را برنجانند، و ناتوانش سازند. عایشه نیز ناگهان بر او خشم گرفت و عدّه‌ای به تنگ آمده، او را کشتند. آنگاه مردم، بدون اکراه و اجبار، با من بیعت کردند. آگاه باشید! سرزمین هجرت (مدینه) مردم را یکپارچه بیرون راند و مردم نیز برای سرکوبی آشوب از او فاصله گرفتند. دیگر حوادث آشوب به جوش آمد و فتنه‌ها بر پایه‌های خود ایستاد. پس به سوی فرمانده خود بشتابید. و در جهاد با دشمن بر یکدیگر پیشی گیرید؛ به خواست خدای عزیز و بزرگ. (نهج البلاغه، ص۳۶۳)</ref> و در این [[نامه]] ماجرای [[قتل عثمان]] و عمل [[طلحه]] و [[زبیر]] را یادآور شد و در ادامه نوشت: "سرزمین [[هجرت]] (مدینه) [[مردم]] را یکپارچه بیرون راند و مردم نیز برای سرکوبی [[آشوب]] از آن فاصله گرفتند. اکنون حوادث آشوب به [[جوش]] آمد و [[فتنه‌ها]] بر پایه‌های خود ایستاد؛ پس به سوی [[فرمانده]] خود بشتابید و در [[جهاد با دشمن]] بر یکدیگر پیشی گیرید".