بحث:رجعت: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهی از [[مؤمنان خالص]] که در مسیر [[تکامل معنوی]] با موانعی در [[زندگی]] خود روبرو شده‌اند و [[تکامل]] آنها ناتمام مانده است [[حکمت الهی]] ایجاب می‌کند که [[سیر]] تکاملی خود را از طریق بازگشت [[مجدد]] به این [[جهان]] ادامه دهند.<ref>المیزان، ج ۲، ص ۱۰۶، ذیل آیه ۲۱۰ از سوره بقره. و تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص ۵۵۹.</ref> به بیان دیگر، [[رجعت]] لطفی از جانب [[خداوند]] در [[حق]] [[انسان‌های پاک]] و موحدّی است که هدفشان در [[زندگی]] [[عمل به دستورات]] [[الهی]] و حرکت در مسیر [[قرب به خدا]] بود. اینان در راه رسیدن به این مقصد [[نورانی]] همه تلاش و کوشش خود را بکار بستند. اما برخی انسان‌های [[ناپاک]] و [[فاسد]] در مسیر حرکت اینان [[مانع]] ایجاد کردند و نگذاشتند اینان در مدت [[عمر]] طبیعی خود، تلاششان را به سرانجام برسانند و به هدفی که می‌توانستند برسد نایل شوند. وقتی الف) از لحاظ [[قوانین]] [[حاکم]] بر [[دنیا]]، [[زنده شدن دوباره]] [[انسان]] [[ممنوع]] نباشد، ب) و امکان داشته باشد [[قدرت الهی]] بر [[حیات]] دوباره [[انسان]] تعلق بگیرد، ج) و [[باور]] داشته باشیم [[خداوند]] فیّاض است و [[فیض]] از او جدا نیست و هر جا امکان تحقق [[فیض]] باشد حتما [[خداوند]] فیضش را [[عنایت]] می‌کند، د) و [[انسان]] نیز قابلیت أخذ [[فیض]] را در خود ایجاد کرده باشد، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت [[رجعت]] لطفی از طرف [[خداوند]] برای [[انسان]] برای کسب [[کمالات]] بیشتر بوده و اتفاق خواهد افتاد.