امام کاظم در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

== به وجود آمدن فرقه واقفیه ==

[[موسی بن جعفر]] {{ع}} را در [[مقابر قریش]] به [[خاک]] سپردند و چون جماعتی [[واقفی]] که [[باور]] به زنده‌بودن حضرت داشتند پدید آمده بودند، [[سندی بن شاهک]] امام را بیرون آورد و بر پل بغداد قرار داد و فریاد زد این موسی بن جعفر است که رافضیان مدعی‌اند نمی‌میرد<ref>المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۲۸.</ref>. میل به زنده خواندن امام نه تنها پس از [[شهادت امام صادق]] {{ع}} که پس از [[شهادت امام کاظم]] {{ع}} نیز در میان برخی جماعات پدیدار شد و [[جماعت]] [[واقفیه]] اظهار داشتند امام موسی بن جعفر {{ع}} از دنیا نرفته و زنده است. در روایت‌هایی نقل شده که امام رضا {{ع}} پس از شهادت پدرش درباره زنده بودن وی مورد پرسش قرار می‌گرفته و حضرت [[سوگند]] یاد می‌کرده که پدرش از دنیا رفته است<ref>الکافی، ج۱، ص۳۸۰.</ref>. در روایتی نقل شده که شخصی از امام رضا {{ع}} درباره [[اعتقاد]] جماعتی به زنده بودن [[امام کاظم]] {{ع}} سخن گفت و حضرت به او فرمود این جماعت کاذب و ملعون‌اند و اگر موسی بن جعفر {{ع}} بود میرانش تقسیم نمی‌شد و زنانش شوهر نمی‌کردند و او طعم مرگ را چشید چنان‌که جدش [[علی بن ابی‌طالب]]<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۱۶؛ إعلام الوری، ص۳۲۴.</ref>. [[امام رضا]] {{ع}} [[شیعیان]] را به [[زیارت]] [[قبر]] پدرش [[تشویق]] می‌کرد و [[فضیلت]] زیارت وی را مانند فضیلت زیارت [[رسول خدا]] {{صل}}، [[امیر المؤمنین]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}} می‌دانست و می‌فرمود [[بهشت]] بر [[زائر]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} که [[عارف]] به [[حق]] وی باشد [[واجب]] است<ref>الکافی، ج۴، ص۵۸۳-۵۸۴؛ جامع الأخبار، شعیری، ج۲۸-۲۹؛ تهذیب الأحکام، ج۶، ص۸۱-۸۲.</ref>. از امام رضا {{ع}} درباره کیفیت زیارت [[امام کاظم]] {{ع}} [[پرسش]] شده که حضرت [[آداب زیارت]] آن [[امام]] و دیگر [[ائمه]] {{عم}} را [[تعلیم]] داده است<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۷۱؛ کامل الزیارات، ص۳۱۵.</ref>.<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام موسی بن جعفر (مقاله)|مقاله «امام موسی بن جعفر»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]]، ص ۴۸۷-۴۹۷.</ref>