عرب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شهر مکه' به 'شهر مکه'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
# این [[آیه]] که می‌گوید: [[قرآن]] را به زبان [[عربی]] [[وحی]] کردیم تا [[مردم]] [[مکه]] و کسانی را که پیرامون آنند هشدار دهی. به این معناست که مخاطب اولیه [[قرآن]] [[اعراب]] بوده {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا}} نه این که مخاطب [[قرآن]] تنها عرب‌ها باشند؛ زیرا [[ضرورت]] مطابقت زبان [[پیامبر]] با [[مردم]] مورد خطاب، به [[دلیل عقلی]] نیست، بنای عقلا است و عقلا از آن جهت تطابق زبان را لازم می‌دانند که [[نقض غرض]] و لغو می‌شود، اما اگر در جایی [[نقض غرض]] و لغو نشد، چنین بنایی وجود ندارد. و لذا از چند جهت این [[آیه]] [[دلیل]] و [[تأیید]] بر منطقه‌ای بودن [[قرآن]] نیست و به این معنا نیست که محدود و محصور در عرب‌ها باشد، بلکه [[اسلام]] [[دین جهانی]] و [[قرآن]] کتاب جهانی است؛ | # این [[آیه]] که می‌گوید: [[قرآن]] را به زبان [[عربی]] [[وحی]] کردیم تا [[مردم]] [[مکه]] و کسانی را که پیرامون آنند هشدار دهی. به این معناست که مخاطب اولیه [[قرآن]] [[اعراب]] بوده {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا}} نه این که مخاطب [[قرآن]] تنها عرب‌ها باشند؛ زیرا [[ضرورت]] مطابقت زبان [[پیامبر]] با [[مردم]] مورد خطاب، به [[دلیل عقلی]] نیست، بنای عقلا است و عقلا از آن جهت تطابق زبان را لازم می‌دانند که [[نقض غرض]] و لغو می‌شود، اما اگر در جایی [[نقض غرض]] و لغو نشد، چنین بنایی وجود ندارد. و لذا از چند جهت این [[آیه]] [[دلیل]] و [[تأیید]] بر منطقه‌ای بودن [[قرآن]] نیست و به این معنا نیست که محدود و محصور در عرب‌ها باشد، بلکه [[اسلام]] [[دین جهانی]] و [[قرآن]] کتاب جهانی است؛ | ||
# این [[آیه]] در [[مقام]] بیان حصر [[مسؤولیت]] [[حضرت محمد]] {{صل}} نیست. اگر [[پیامبر]] [[منذر]] مردم [[مکه]] و اطراف آن است، به معنای نفی [[منذر]] بودن دیگر مناطق نیست. قاعده منطقی این است؛ [[اثبات]] شئی نفی ما عدا نمی‌کند. اگر گفتید این فرد فرستاده به [[کشور]] شما است، معنایش این نیست که فرستاده به جایی دیگر نیست. از آن جهت که [[قرآن]] به زبان [[عربی]] است، در مرحله نخست [[منذر]] همان منطقه‌ها است؛ | # این [[آیه]] در [[مقام]] بیان حصر [[مسؤولیت]] [[حضرت محمد]] {{صل}} نیست. اگر [[پیامبر]] [[منذر]] مردم [[مکه]] و اطراف آن است، به معنای نفی [[منذر]] بودن دیگر مناطق نیست. قاعده منطقی این است؛ [[اثبات]] شئی نفی ما عدا نمی‌کند. اگر گفتید این فرد فرستاده به [[کشور]] شما است، معنایش این نیست که فرستاده به جایی دیگر نیست. از آن جهت که [[قرآن]] به زبان [[عربی]] است، در مرحله نخست [[منذر]] همان منطقه‌ها است؛ | ||
# محدودیتِ [[رسالت پیامبر]]، [[شهر | # محدودیتِ [[رسالت پیامبر]]، [[شهر مکه]]، اُم القُرایِ [[مسلمانان]] و [[قبله]] گاه آنان و اطراف آنان است. اما اطراف [[مکه]] شدن، محدوده‌ای معین ندارد، که تنها شامل قرا و بادیه‌ها و شهرهایی چون [[طائف]] و [[جده]] شود. آن‌گاه که [[پیامبر]] به [[مدینه]] می‌آید، باز اطراف [[مکه]] است و از [[مدینه]] به بعد تا [[تبوک]]، [[خیبر]]، [[ایران]]، [[شام]] و [[یمن]]، همه حوالیِ ام‌القری است. | ||
# این [[سوره]] در [[مکه]] نازل شده و اگر بر فرض ناظر به محدوده معینی باشد، ناظر به شرایط آغازین [[مسلمانان]] بوده که به زحمت می‌توانسته‌اند در [[مکه]] مستقر شوند و آنان [[امنیت]] نداشته‌اند و ناچار به [[مهاجرت]] و کوچ اجباری به [[حبشه]]، [[مدینه]] و برخی جاهای دیگر شده‌اند، از این رو ضرورتی نداشته که [[مسئولیت]] [[انذار]] مناطق دیگر را یادآور شود. | # این [[سوره]] در [[مکه]] نازل شده و اگر بر فرض ناظر به محدوده معینی باشد، ناظر به شرایط آغازین [[مسلمانان]] بوده که به زحمت می‌توانسته‌اند در [[مکه]] مستقر شوند و آنان [[امنیت]] نداشته‌اند و ناچار به [[مهاجرت]] و کوچ اجباری به [[حبشه]]، [[مدینه]] و برخی جاهای دیگر شده‌اند، از این رو ضرورتی نداشته که [[مسئولیت]] [[انذار]] مناطق دیگر را یادآور شود. | ||
# [[آیات]] دیگری از [[قرآن]] [[رسالت]] جهانی [[پیامبر]] را [[یادآوری]] می‌کند و این [[آیات]] هم در سوره‌های مکی و شاید پیش از این [[سوره]] نازل شده است، مانند: | # [[آیات]] دیگری از [[قرآن]] [[رسالت]] جهانی [[پیامبر]] را [[یادآوری]] می‌کند و این [[آیات]] هم در سوره‌های مکی و شاید پیش از این [[سوره]] نازل شده است، مانند: | ||