ابراهیم بن موسی الکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها

در همین سال، [[ابو اسحاق معتصم عباسی]]، فرزند [[هارون الرشید]]، سالار [[حج]] شد. وی با جمعیت بزرگی از [[سرداران]]، از جمله حمدویه [[فرزند علی]] ماهانی که [[حسن بن سهل]] وی را عامل یمن کرده بود، وارد [[مکه]] شد. جلودی با سپاه و سرداران خویش آنجا بود. ابراهیم بن موسی که در یمن قدرتی به هم زده بود، یکی از [[فرزندان]] [[عقیل بن ابی طالب]] را به عنوان حج به مکه فرستاد و [[دستور]] داد تا [[مراسم حج]] را با همراهانش به جا آورد. وقتی عقیلی به بستان [[ابن عامر]] رسید، باخبر شد که [[ابواسحاق بن هارون الرشید]]، سالار حج شده است و سرداران و [[سپاهیان]] زیادی با او هستند که کسی تاب [[مقاومت]] با او نخواهد داشت. پس در بستان ابن‌عامر ماند. وقتی کاروانی از حج‌گزاران و بازرگانان از آنجا می‌گذشت که [[پوشش]] و بوی خوش [[کعبه]] را همراه داشت، به آنان [[حمله]] برد و اموال بازرگانان و پوشش و بوی خوش کعبه را گرفت. حج گزاران و بازرگانان برهنه و [[جامه]] باخته، دو یا سه [[روز]] قبل از ترویه وارد مکه شدند. وقتی خبر به ابواسحاق رسید، به [[مشورت]] با سرداران پرداخت و در نهایت جلودی با صد نفر برای گوشمالی عقیلی و یارانش بیرون رفت و صبحگاهان در بستان ابن عامر بر آنان تاخت و آنان را محاصره کرد و بیشترشان را [[اسیر]] گرفت و عده‌ای پیاده گریختند. [[پوشش]] [[کعبه]]، بوی خوش و [[اموال]] بازرگانان و [[حج]] گزاران را باز پس گرفت، جز مقداری از چیزهایی را که افراد [[روز]] پیش با آن فرار کرده بودند. سپس [[اسیران]] را ده تازیانه زد و پس از [[تحقیر]]، آزادشان کرد که به سوی [[یمن]] باز گردند. اینان به [[سختی]] [[راه]] را پشت سر گذاشتند و بیشترشان از [[گرسنگی]] و برهنگی تلف شدند<ref>تاریخ الطبری، ج۷، ص۱۲۴- ۱۲۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۳۱۴.</ref>.

در [[سال ۲۰۲ق]]، [[مأمون]] وی را [[امیر]] [[حج]] کرد<ref>تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۳۸۷؛ المعرفة و التاریخ، ج۱، ص۱۹۴؛ المحبر، ص۴۰؛ تاریخ الطبری، ج۷، ص۱۴۹.</ref>. برخی گفته‌اند در همین سال مأمون [[ولایت]] [[یمن]] را که حمدویه بر آن [[سیطره]] یافته بود، به او داد<ref>المنتظم، ج۱۰، ص۱۱۰؛ البدایة و النهایة، ج۱۰، ص۲۷۱؛ تاریخ ابن خلدون، ج۳، ص۲۵۰.</ref>. به گزارش [[مسعودی]]، وی نخستین طالبی بود که به سالاری حج برگزیده شد، با اینکه با [[غلبه]] بر مکه سیطره یافته بود. سپس می‌نویسد: او کسی بود که در [[زمین]] [[فساد]] کرد و [[اصحاب]] [[ابراهیم بن عبیدالله حجبی]] و [[یزید بن محمد بن محمد حنظله مخزومی]]، [[جانشین]] حمدویه در مکه، و دسته‌ای دیگر از [[اهل عبادت]] را در [[مسجدالحرام]] کشت<ref>مروج الذهب، ج۴، ص۳۰۹.</ref>. ابراهیم در مکه علاوه بر انجام حج، [[مردم]] را به [[ولایت‌عهدی]] [[امام رضا]] {{ع}} [[دعوت]] کرد<ref>مروج الذهب، ج۳، ص۴۴۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۳۵۰- ۳۵۱.</ref> و بدین طریق [[همراهی]] خویش را با امام رضا {{ع}}، به عنوان [[ولی‌عهد]] [[خلیفه]] نشان داد.