عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}

| نام تصویر =  

| توضیح تصویر =  

| از قبیله = [[حضرمی‌]]

| از اصحاب = [[امام حسین]]

* عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی از [[شیعیان]] [[مخلص]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و از آن [[حضرت]] و [[حذیفه]] و [[عمار یاسر]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۱۴.</ref> او در [[عشق]] و ایمانش به [[ولایت علی]] {{ع}} به حدی بالا بود که سرانجام در همین [[راه]] به دست [[زیاد بن ابیه]] به [[شهادت]] رسید.

* [[علامه امینی]] از [[ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی]] معروف به نسّابه (در کتاب المحبر، ص۴۷۹) [[نقل]] می‌کند: [[زیاد بن ابیه]] دو نفر به نام‌های، [[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]] که هر دو از [[قبیله]] حضرمی‌ها بودند را به [[جرم]] [[تشیّع]] و [[محبّت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دستگیر و به [[دستور]] [[معاویه]] در [[کوفه]] بالای خانه‌شان بر دار کشید و چند روز به همان حال، بالای دار باقی گذاشت!

* وقتی [[حسین بن علی]] {{ع}} از این [[جنایت]] باخبر شد، سخت ناراحت گشت و در وقت مناسبی نامه‌ای به [[معاویه]] نوشت و [[خشم]] خود را ابراز کرد و چنین نوشت: "ای [[معاویه]]، آیا تو همان نبودی که [[حجر بن عدی]] و دو نفر از حضرمی‌ها ([[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]]) را به [[قتل]] رساندی؛ زیرا زیاد پسر سمیّه برای تو نوشت که اینان بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] او هستند و تو در پاسخ نوشتی: هر کسی بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] اوست را به [[قتل]] برسان و نابود گردان! و او هم آنان را کشت و [[فرمان]] تو را [[اطاعت]] کرد.

* ای [[معاویه]]، [[آیین]] [[علی]] و [[آیین]] پسر عمویش ([[رسول خدا]] {{صل}}) همان آیینی است که پدرت بر آن تکیه میزد و آن را بیان می‌نمود و تو اکنون در آن [[جایگاه]] نشسته‌ای، و اگر این [[آیین]] نبود بزرگ‌ترین [[شرف]] تو و پدرت این می‌برد که هر سال - برای [[زندگی]] روزمره - دو بار باید کوچ می‌کردید<ref>قریش در عصر جاهلیت سالی دو بار کوچ میکردند یکی در زمستان به یمن می‌رفتند و در تابستان به شام و ابوسفیان ریاست کاروان این چنینی بود.</ref> و به واسطۀ ما [[خاندان]] بود که [[خداوند]] [[مشقّت]] آن دو کوچ کردن را از شما برداشت.<ref>{{متن حدیث|أ لست صاحب حجر و الحضرميين اللذين كتب إليك ابن سمية أنهما على دين علي و رأيه...}}؛ الغدیر، ج۱۱، ص۷۹.</ref>.

* بدون تردید، [[نامه]] اعتراض‌آمیز [[امام حسین]] {{ع}} به [[معاویه]] حکایت از عمق علاقۀ آن [[حضرت]] به [[عبدالله بن نجی]] و دیگر افرادی که اسم آنان در [[نامه]] آمده است، می‌باشد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۰-۹۳۲.</ref>