پرش به محتوا

عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی از [[شیعیان]] [[مخلص]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و از آن [[حضرت]] و [[حذیفه]] و [[عمار یاسر]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۱۴.</ref> او در [[عشق]] و ایمانش به [[ولایت علی]] {{ع}} به حدی بالا بود که سرانجام در همین [[راه]] به دست [[زیاد بن ابیه]] به [[شهادت]] رسید.
عبدالله بن نجی بن سلمه حضرمی از [[شیعیان مخلص امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و از آن [[حضرت]] و [[حذیفه]] و [[عمار یاسر]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۴، ص۵۱۴.</ref> او در [[عشق]] و ایمانش به [[ولایت علی]] {{ع}} به حدی بالا بود که سرانجام در همین [[راه]] به دست [[زیاد بن ابیه]] به [[شهادت]] رسید.
[[علامه امینی]] از [[ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی]] معروف به نسّابه (در کتاب المحبر، ص۴۷۹) [[نقل]] می‌کند: [[زیاد بن ابیه]] دو نفر به نام‌های، [[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]] که هر دو از [[قبیله]] حضرمی‌ها بودند را به [[جرم]] [[تشیّع]] و [[محبّت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دستگیر و به [[دستور]] [[معاویه]] در [[کوفه]] بالای خانه‌شان بر دار کشید و چند روز به همان حال، بالای دار باقی گذاشت!
[[علامه امینی]] از [[ابوجعفر محمّد بن حبیب بغدادی]] معروف به نسّابه (در کتاب المحبر، ص۴۷۹) [[نقل]] می‌کند: [[زیاد بن ابیه]] دو نفر به نام‌های، [[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]] که هر دو از [[قبیله]] حضرمی‌ها بودند را به [[جرم]] [[تشیّع]] و [[محبّت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دستگیر و به [[دستور]] [[معاویه]] در [[کوفه]] بالای خانه‌شان بر دار کشید و چند روز به همان حال، بالای دار باقی گذاشت!
وقتی [[حسین بن علی]] {{ع}} از این [[جنایت]] باخبر شد، سخت ناراحت گشت و در وقت مناسبی نامه‌ای به [[معاویه]] نوشت و [[خشم]] خود را ابراز کرد و چنین نوشت: "ای [[معاویه]]، آیا تو همان نبودی که [[حجر بن عدی]] و دو نفر از حضرمی‌ها ([[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]]) را به [[قتل]] رساندی؛ زیرا زیاد پسر سمیّه برای تو نوشت که اینان بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] او هستند و تو در پاسخ نوشتی: هر کسی بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] اوست را به [[قتل]] برسان و نابود گردان! و او هم آنان را کشت و [[فرمان]] تو را [[اطاعت]] کرد.
وقتی [[حسین بن علی]] {{ع}} از این [[جنایت]] باخبر شد، سخت ناراحت گشت و در وقت مناسبی نامه‌ای به [[معاویه]] نوشت و [[خشم]] خود را ابراز کرد و چنین نوشت: "ای [[معاویه]]، آیا تو همان نبودی که [[حجر بن عدی]] و دو نفر از حضرمی‌ها ([[عبدالله بن نجی]] و [[مسلم بن زیمر]]) را به [[قتل]] رساندی؛ زیرا زیاد پسر سمیّه برای تو نوشت که اینان بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] او هستند و تو در پاسخ نوشتی: هر کسی بر [[آیین]] [[علی]] {{ع}} و [[فرمان‌بردار]] اوست را به [[قتل]] برسان و نابود گردان! و او هم آنان را کشت و [[فرمان]] تو را [[اطاعت]] کرد.
۲۱۹٬۰۳۴

ویرایش