اشجع بن عمرو سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

اشجع دو [[برادر]] با نام احمد و [[حریث]] (یزید) داشت که احمد نیز از شاعران بوده ولی جزو شاعران درباری نبود و علاقه‌ای به این امر از خود نشان نمی‌داد<ref>الأغانی، ج۱۸، ص۳۹۷، ۴۱۴؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۵۳.</ref>. اشجع ابتدا در [[حضور مهدی]] همراه شاعران برجسته‌ای چون بشار و ابوالعتاهیه حضور یافته و شعری سروده است<ref>المنتظم، ج۱۰، ص۲۳۹.</ref>. اما در مورد راه رسیدن وی به دربار [[هارون الرشید]] سخنان بسیاری رانده‌اند. برخی متصل شدن وی به برامکه و مختص شدن به [[جعفر بن یحیی]] و سرودن اشعار بسیاری در [[مدح]] ایشان در [[سفر]] و حضر را علت اصلی دانسته، چنان که با او در خروج از [[دمشق]] حاضر شد و حتی هنگامی که هارون به وی [[ولایت خراسان]] را داد با جعفر همراه بود، جعفر نیز او را به هاورن وصل نمود<ref>بغیة الطلب فی تاریخ حلب، ج۴، ص۱۸۶۶؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۵۲.</ref>، ولی به سبب عدم [[زیبایی چهره]] نتوانست توجه [[هارون]] را در بین سایر [[شاعران]] جلب نماید<ref>طبقات الشعراء المحدثین، ج۱، ص۲۵۰.</ref>. با از بین رفتن [[برمکیان]] از طریق [[فضل بن ربیع]] به دربار راه یافت و توصیفاتی که فضل از او نزد [[رشید]] نمود باعث حضور وی در دربار گردید<ref>کتاب الوافی بالوفیات، ج۹، ص۱۵۷؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۴۴۹.</ref>. وی همراه [[خلیفه عباسی]] در غزای [[روم]] حاضر بود<ref>بغیة الطلب فی تاریخ حلب، ج۴، ص۱۸۶۶؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۹، ص۱۰۶.</ref> و در [[رقه]] پس از بازگشت [[خلیفه]] از [[جنگ]] در میان شعرا، شعری برای خلیفه سرود که صد هزار (ده هزار) [[درهم]] از خلیفه دریافت کرد<ref>کتاب الأوراق، ج۱، ص۷۶؛ تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۸.</ref>.

[[اشجع]] ملاقاتی با [[امام صادق]] {{ع}} داشته و آن [[حضرت]] را که از [[بیماری]] [[رنج]] می‌برد در قالب شعری ستوده و چهارصد درهم به عنوان [[هدیه]] دریافت نموده است<ref>الأمالی، طوسی، ص۲۸۱-۲۸۲؛ تنبیه الخواطر، ج۲، ص۴۹۰.</ref>. از جمله شعرهای قابل توجه وی، بعد از [[شهادت امام رضا]] {{ع}} در وصف [[محل دفن]] آن حضرت، [[طوس]] است که با اینکه [[ابوالفرج]] در الأغانی از آن یاد نکرده اما در [[مقاتل]] الطالبیین این [[شعر]] را در وصف [[علی بن موسی]] {{ع}} دانسته که با انتشار آن و به نظر می‌رسد [[ترس]] [[اشجع]]، وی الفاظ آن را به نام [[هارون الرشید]] [[تغییر]] داده است<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۷۸؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۸۵؛ حیاة الإمام الرضا {{ع}}، ج۲، ص۳۷۸.</ref>. با این حال از اشجع در میان رجالیون با صفت [[ممدوح]]<ref>الوجیزة فی الرجال، ص۳۳.</ref>، و [[حسان]] یاد شده است و مامقانی با [[اطمینان]] در [[دوستدار اهل بیت]] {{عم}} بودن وی اما به دلیل اتصال به عباسیون و [[مدح]] آنها، ضعفش را [[قوی]] دانسته است<ref>تنقیح المقال، ج۱۱، ص۸۷.</ref>.