اولوالعزم در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←ویژگیهای انبیای اولوالعزم
(←مقدمه) |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در [[قرآن کریم]] از برخی [[انبیا]] [[الهی]] به عنوان [[اولوالعزم]] یاد شده است: {{متن قرآن|فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ}}<ref> بنابراین شکیبا باش همانگونه که پیامبران اولوا العزم شکیبایی ورزیدند؛ سوره احقاف، آیه:۳۵.</ref>. درباره این که مقصود از [[اولوالعزم]] چیست و انبیای [[اولوالعزم]] چه کسانی هستند سه نظریه مطرح شده است: | در [[قرآن کریم]] از برخی [[انبیا]] [[الهی]] به عنوان [[اولوالعزم]] یاد شده است: {{متن قرآن|فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُوْلُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ}}<ref> بنابراین شکیبا باش همانگونه که پیامبران اولوا العزم شکیبایی ورزیدند؛ سوره احقاف، آیه:۳۵.</ref>. درباره این که مقصود از [[اولوالعزم]] چیست و انبیای [[اولوالعزم]] چه کسانی هستند سه نظریه مطرح شده است: | ||
# برخی [[عزم]] را به معنای [[صبر]] دانستهاند و [[پیامبران اولوالعزم]] را به [[پیامبران]] دارای [[صبر]] و [[تحمل]] در مقابل [[سختیها]] و [[مشکلات]] [[تبلیغ احکام الهی]] [[تفسیر]] نمودهاند. به [[دلیل]] آنکه در [[آیه]] [[اولوالعزم]] از میان صفات، صفت [[صبر]] به عنوان یک صفت برجسته برای [[پیامبران اولوالعزم]] مطرح شده است<ref>تفسیر عاملی، ج۷، ص ۵۳۳؛ تفسیر آیات الاحکام، ص ۶۸۰؛ تفسیر مراغی، ج ۲۱، ص ۱۳۲؛ التحریر والتنور، ج۲۶، ص ۵۷.</ref>. | # برخی [[عزم]] را به معنای [[صبر]] دانستهاند و [[پیامبران اولوالعزم]] را به [[پیامبران]] دارای [[صبر]] و [[تحمل]] در مقابل [[سختیها]] و [[مشکلات]] [[تبلیغ احکام الهی]] [[تفسیر]] نمودهاند. به [[دلیل]] آنکه در [[آیه]] [[اولوالعزم]] از میان صفات، صفت [[صبر]] به عنوان یک صفت برجسته برای [[پیامبران اولوالعزم]] مطرح شده است<ref>تفسیر عاملی، ج۷، ص ۵۳۳؛ تفسیر آیات الاحکام، ص ۶۸۰؛ تفسیر مراغی، ج ۲۱، ص ۱۳۲؛ التحریر والتنور، ج۲۶، ص ۵۷.</ref>. | ||
# بعضی از [[مفسرین]] با استناد به برخی از [[روایات]]، [[عزم]] در کلمه [[اولوالعزم]] را به معنای [[عهد]] دانستهاند. بعضی هم این معنا را از بعضی [[آیات قرآن]] همچون [[آیه]] ۷و ۸ [[سوره احزاب]] استظهار نمودهاند چرا که در این [[آیات]] به مسئله گرفتن [[عهد]] و [[میثاق]] از انبیایی بزرگ همچون [[حضرت نوح]] {{ع}}، [[حضرت ابراهیم]] {{ع}}، [[حضرت موسی]] {{ع}}، [[حضرت عیسی]] {{ع}}، و [[پیامبر خاتم|محمد]] {{صل}} اشاره شده است. همچنین در آیاتی دیگر از انبیایی همچون [[آدم]] نام برده شده است که در عمل به [[عهد]] و [[میثاق الهی]] موفق نبوده است و از این عدم موفقیت به فقدان [[عزم]] در ایشان اشاره شده است. بنابراین [[عزم]] به معنای [[عهد]] و [[میثاق]] میباشد<ref>تفسیر القرآن العظیم، ج۶، ص ۳۴۲ و کنزالدقائق، ج۸، ص ۳۶۰.</ref>. مطابق این [[تفسیر]] منظور از [[اولوالعزم]] پیامبرانی هستند که [[خداوند]] از آنها بر [[عبودیت]] و [[اطاعت]] تامه خویش <ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص ۳۵ و تفسیر القرآن الکریم، ج۶، ص ۳۴۲.</ref>. یا بر [[ولایت]] [[پیامبر خاتم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] {{عم}} ایشان<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص ۳۵؛ المیزان، ج۲، ص ۲۱۳؛ تفسیر الصافی، ج۳، ص ۳۴۲، تفسیر قمی، ج۲، ص ۶۶ و کنزالدقائق، ج۸، ص ۳۶۰.</ref>[[پیمان]] گرفته است. | # بعضی از [[مفسرین]] با استناد به برخی از [[روایات]]، [[عزم]] در کلمه [[اولوالعزم]] را به معنای [[عهد]] دانستهاند. بعضی هم این معنا را از بعضی [[آیات قرآن]] همچون [[آیه]] ۷و ۸ [[سوره احزاب]] استظهار نمودهاند چرا که در این [[آیات]] به مسئله گرفتن [[عهد]] و [[میثاق]] از انبیایی بزرگ همچون [[حضرت نوح]] {{ع}}، [[حضرت ابراهیم]] {{ع}}، [[حضرت موسی]] {{ع}}، [[حضرت عیسی]] {{ع}}، و [[پیامبر خاتم|محمد]] {{صل}} اشاره شده است. همچنین در آیاتی دیگر از انبیایی همچون [[آدم]] نام برده شده است که در عمل به [[عهد]] و [[میثاق الهی]] موفق نبوده است و از این عدم موفقیت به فقدان [[عزم]] در ایشان اشاره شده است. بنابراین [[عزم]] به معنای [[عهد]] و [[میثاق]] میباشد<ref>تفسیر القرآن العظیم، ج۶، ص ۳۴۲ و کنزالدقائق، ج۸، ص ۳۶۰.</ref>. مطابق این [[تفسیر]] منظور از [[اولوالعزم]] پیامبرانی هستند که [[خداوند]] از آنها بر [[عبودیت]] و [[اطاعت]] تامه خویش <ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص ۳۵ و تفسیر القرآن الکریم، ج۶، ص ۳۴۲.</ref>. یا بر [[ولایت]] [[پیامبر خاتم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] {{عم}} ایشان<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص ۳۵؛ المیزان، ج۲، ص ۲۱۳؛ تفسیر الصافی، ج۳، ص ۳۴۲، تفسیر قمی، ج۲، ص ۶۶ و کنزالدقائق، ج۸، ص ۳۶۰.</ref> [[پیمان]] گرفته است. | ||
# عده دیگری از [[مفسرین]] با توجه به پارهای از [[روایات]] دیگر، انبیای [[اولوالعزم]] را به [[انبیاء]] دارای کتاب و [[شریعت]] [[تفسیر]] نمودهاند<ref>المیزان، ج۲، ص ۲۱۳؛ جوامع الجامع، ج۶، ص ۲۷ و ۲۹؛ روح البیان، ج۸، ص ۴۹۵؛ کنزالدقائق، ج۱۲، ص ۲۰۳ و تفسیر المبین، ص ۵۵۰.</ref> به عنوان نمونه در روایتی از [[امام رضا]] {{ع}} سؤال شد که چگونه ایشان [[اولوالعزم]] شدند [[حضرت]] فرمودند: زیرا [[حضرت نوح]] {{ع}} همراه با کتاب و [[شریعت]] [[مبعوث]] شد و هر کس بعد از ایشان آمد طبق کتاب و [[شریعت]] و روش ایشان عمل کرد تا این که [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} با کتاب و [[صحف]] [[جدید]] آمد و هر [[پیامبری]] بعد از ایشان آمد طبق [[شریعت]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} عمل کرد. تا این که جناب [[حضرت موسی]] {{ع}} آمد و [[تورات]] را که کتاب جدیدی بود آورد و بعد از آن هم [[مسیح]] با [[انجیل]] که [[شریعت]] جدیدی بود آمد و تا زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} هر کس میآمد طبق [[شریعت]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} عمل میکرد تا این که [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} با [[قرآن]] و [[شریعت]] جدیدی آمد که [[حرام]] و [[حلال]] آن تا [[روز قیامت]] به همان صورت باقی خواهد ماند<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص ۵۱؛ الصافی، ج۵، ص ۱۹؛ کنزالدقائق، ج۱۲، ص ۲۰۶؛ تفسیر البرهان، ج۴، ص ۸۰ و عیون اخبار الرضا، ج۲، ص ۱۷۸.</ref>. | # عده دیگری از [[مفسرین]] با توجه به پارهای از [[روایات]] دیگر، انبیای [[اولوالعزم]] را به [[انبیاء]] دارای کتاب و [[شریعت]] [[تفسیر]] نمودهاند<ref>المیزان، ج۲، ص ۲۱۳؛ جوامع الجامع، ج۶، ص ۲۷ و ۲۹؛ روح البیان، ج۸، ص ۴۹۵؛ کنزالدقائق، ج۱۲، ص ۲۰۳ و تفسیر المبین، ص ۵۵۰.</ref> به عنوان نمونه در روایتی از [[امام رضا]] {{ع}} سؤال شد که چگونه ایشان [[اولوالعزم]] شدند [[حضرت]] فرمودند: زیرا [[حضرت نوح]] {{ع}} همراه با کتاب و [[شریعت]] [[مبعوث]] شد و هر کس بعد از ایشان آمد طبق کتاب و [[شریعت]] و روش ایشان عمل کرد تا این که [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} با کتاب و [[صحف]] [[جدید]] آمد و هر [[پیامبری]] بعد از ایشان آمد طبق [[شریعت]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} عمل کرد. تا این که جناب [[حضرت موسی]] {{ع}} آمد و [[تورات]] را که کتاب جدیدی بود آورد و بعد از آن هم [[مسیح]] با [[انجیل]] که [[شریعت]] جدیدی بود آمد و تا زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} هر کس میآمد طبق [[شریعت]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} عمل میکرد تا این که [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} با [[قرآن]] و [[شریعت]] جدیدی آمد که [[حرام]] و [[حلال]] آن تا [[روز قیامت]] به همان صورت باقی خواهد ماند<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص ۵۱؛ الصافی، ج۵، ص ۱۹؛ کنزالدقائق، ج۱۲، ص ۲۰۶؛ تفسیر البرهان، ج۴، ص ۸۰ و عیون اخبار الرضا، ج۲، ص ۱۷۸.</ref>. | ||